stemmen!
Beste allemaal,
Veel plezier met stemmen allemaal! Mijn stem ligt als het goed is al in Den Haag!
groeten
Dorine
Rainham marshes
Hallo allemaal,
Het is hier al even niet meer over vogeltjes gegaan, dus bij deze weer eens een update. Afgelopen zondag ben ik vogels (en andere beestjes) wezen kijken in de Rainham marshes, een natuurgebied van de britse vogelbescherming net buiten Londen, aan de Thames. Een flink eindje reizen, zeker omdat niet al het openbaar vervoer ging zoals het zou moeten gaan, maar het was het waard. De mooiste foto’s:
Een boom met een gat waaruit een hoop gepiep komt en een verzameling vogelaars (met lenzen en telescopen waarvan mijn camera een enorm minderwaardigheidscomplex krijgt) onder de boom: dat kon natuurlijk niet missen. Heb rustig alle tijd genomen om camera in te stellen, netjes scherp te stellen op het gat en toen kwam papa grote bonte specht met een grote rups aanzetten. Geweldig!
Een kleine karekiet verborgen in de rietzee
Zodra de zon doorkwam begon er in het hele gebied een heel orkest te kwaken, deze groene kikker deed heel hard mee!
Verder nog gezien: allerhande vinken aan een vogelvoerpaal, kleine zilverreigers, kievitten die duikelden over de weilanden en vervolgens in paniek raakten toen er een torenvalk kwam aangezet en erg veel meeuwen, het is niet zo ver van zee. Qua steltlopers en weidevogels valt het, voor een gebied dat het potentieel heeft van Oosterscheldenatuur, vies tegen, ik heb alleen kievitten gezien. Misschien zat de rest uit het zicht, maar ik had toch wat meer verwacht. In de wetlandcentre, midden in Londen, kom je die beesten namelijk wel tegen. Volgende keer daar maar weer heen. Verder was het overigens heerlijk genieten van de stilte (behalve dan als er een eurostar kwam langsgeraast) en de zon, het was de enige dag in het lange weekend (maandag was bank holiday) dat die een beetje z’n best deed.
groeten
Dorine
Gibraltar
hallo allemaal,
Een wat late post over mijn vakantie in Gibraltar. Het kost tijd om 800 foto’s uit te zoeken! Eind april ben ik met Robert en Roberts vader, Mike, een week naar Gibraltar geweest. Gibraltar is de plaats waar Robert’s moeder geboren en opgegroeid is en er woont nog steeds veel familie.
Even voor de goede orde: Gibraltar is een kleine landtong in het zuidpuntje van Spanje. Het is zeer strategisch gelegen, het overziet de straat van Gibraltar met aan de overkant Marokko. Elk schip dat de Middellandse Zee op wil varen vanaf de Atlantische Ocean moet door deze zeestraat. De strategische positie maakte Gibraltar zeer gewild bij allerlei naties, en uiteindelijk is het in de zeventiende eeuw veroverd door Nederland en Engeland, waarna het bij de unie van Utrecht geschonken is aan Groot-Brittannie. Daar hoort het nu nog steeds bij, alhoewel je op straat meer Spaans dan Engels hoort.
Het had overigens weinig gescheeld of we hadden vakantie gevierd in Engeland, een ijslandse vulkaan gooide bijna roet (en as) in het eten. Uiteindelijk zijn we met een beetje vertraging toch op Gibraltar geland. Dat was al een hele prestatie want de landingsbaan (startend en eindigend in zee) was nou niet bepaald lang.
Na aankomst hebben we Gibraltar een beetje verkend en gingen we eten bij een nicht van Roberts moeder. De hele familie was uitgenodigd! Het was heel gezellig en ik voelde me onmiddelijk welkom.
Als voorwaarde voor een vakantie op Gibraltar had ik gesteld dat ik de rots wilde beklimmen. Zo gezegd zo gedaan. De wandeling begon met een flink eind lopen door het stadje. Heel veel auto’s, uitlaatgassen, asfalt en appartementenblokken, voornamelijk op ingepolderd land (met dank aan de Nederlanders). Dat krijg je als veel te veel mensen op een kleine landtong propt. Gelukkig bleek er aan het einde van het stadje voornamelijk natuurgebied te zijn. De hordes toeristen die Gibraltar per cruiseschip aandoen worden in kleine busjes de rots opgereden. Die route hebben wij dus niet genomen. Er bleek ook een voetpad de rots op te zijn, een zeer aangename verrassing. Het heeft in de winter opvallend veel geregend in Zuid-Spanje (wij troffen de eerste goede week) en dus waren er overal bloemen, teveel soorten om allemaal te fotograferen. Een prachtige route, maar wel een pittige klim! Op de top hebben we gepicknickt en op de weg naar beneden hebben we nog een prachtige druipsteengrot aangedaan.
Ook hebben we de enige wilde apen in europa bewonderd (berbermakaken), al waren ze niet verschrikkelijk wild! Terug in het appartement hebben we de vermoeide spieren nog even in het zeer luxe zwembad van het complex gestrekt.
De volgende dag hebben we de botanische tuinen van Gibraltar bezocht, een heerlijke rustige plaats in het stadje! ‘s Middags waren we uitgenodigd voor een tuinfeest van familie van Robert in een buitenhuis in Spanje. We werden netjes opgehaald bij het appartement en kregen eerst nog een autotoer rond Gibraltar waarbij we ook op het uiterste zuidpuntje zijn geweest. Daarna zijn we de grens overgereden en hebben we in Spanje in een visrestaurant gegeten. De vis was net uit zee en smaakte geweldig! Hierna zijn we doorgereden naar het buitenhuis, in een buitenwijk van La Linea, het stadje aan de andere kant van de grens met Gibraltar. Het was ontzettend gezellig! We kregen heerlijk eten voorgeschoteld, waaronder een Paella. Ik heb goed opgelet hoe ze die maakten, ik kan het nu ook (al zal het zeer veel moeite kosten om hier in Londen schelpdieren en garnalen van dezelfde kwaliteit als daar te vinden).
Na een paar dagen Gibraltar werd het thuis voor een excursie naar een Spaanse stad. Vanuit Algeciraz, een stad in Spanje aan de andere kant van de baai tegenover Gibraltar, bleek er twee keer per dag een trein te gaan naar Granada. Dat was een stad die ik graag wilde zien, dus zo gezegd, zo gedaan. De zelfde achternicht van Robert die ons in haar buitenhuis had uitgenodigd, heeft ons afgezet in Algeciraz. Van daar hebben we vierenhalf uur getreind door Andalusie, we hadden prachtig uitzicht!
In Granada hebben we al snel een hotel gevonden en hebben we de avond gebruikt om de binnenstad te verkennen. Dat werd vooral beperkt tot de middeleeuwse wijk Albaicin, smalle straatjes steil omhoog tegen een heuvel op, met overal witte oude huizen en oude kerkjes. Een heerlijke plek! Nadat het aanvankelijk wat miezerde, werd het al snel prachtig weer, dus we konden heerlijk eten in de tuin van een restaurant, met prachtig uitzicht op het wereldwonder van Granada, het Alhambra.
Het Alhambra moest natuurlijk bekeken worden de volgende dag. Gelukkig had ik van te voren kaartjes geboekt, want het was druk en voor het meest spectaculaire deel waren er maar beperkt kaarten beschikbaar. Het Alhambra is in de veertiende eeuw gebouwd door de Moren, en later aangepast door Karel de Vijfde. Veel van de oorspronkelijk Moorse paleizen zijn in die periode afgebroken, maar een paar staan er nog overeind. Dit zijn de Nasrid paleizen, van binnen adembenemend mooi en heel on-europees.
Helaas stond het meest spectaculaire gedeelte in de steigers, maar de rest was ook prachtig. We hebben er absoluut van genoten! Ook de andere gedeeltes van het Alhambra waren prachtig, vanaf de torens hadden we uitzicht op de Sierra Nevada, een hooggebergte tegen de kust aan. Het was nog behoorlijk wit!
‘s Middags hebben we nog de kathedraal bekeken, een barokgebouw dat na het Alhambra erg tegenviel. Doe mij maar een Engelse kathedraal. Hierna zijn we weer terug op de trein gestapt, om rond elf uur ‘s avonds weer in Gibraltar te arriveren, deze keer te voet. Te voet de grens over is overigens wel speciaal, de grens is niet zo bijzonder, maar direct na de grens ligt het vliegveld en we moesten te voet de landingsbaan oversteken!
Op onze laatste volle dag hebben we een dolfijnensafari gedaan. Die zou oorspronkelijk anderhalf uur duren, maar omdat we bijna tot Marokko moesten varen om dolfijnen te zien, duurde het wel drie uur! We moesten er dus even op wachten, maar uiteindelijk waren de dolfijnen de moeite waard!
Ze zwommen onder de boeg van de boot en waren dus heel goed te zien! ‘s Avonds waren we wederom uitgenodigd door familie van Robert, een aantal nichten van Roberts moeder die weer voor heerlijk eten hadden gezorgd!
De volgende ochtend hebben we snel nog even op het strand van Gibraltar gekeken, voordat we naar het vliegveld moesten. Inmiddels was in heel Gibraltar de stroom uitgevallen, en die was nog niet terug toen wij op het vliegveld waren. Toch zijn we uiteindelijk, na een handmatige bagagecontrole, terug naar Engeland gevlogen. Het einde van een heerlijke vakantie! Ik heb nog wat meer foto’s in mijn fotoalbum gezet:
groeten
Dorine
Dag van de democratie
Hallo allemaal,
Het is hier in Engeland vandaag dag van de democratie, of wel verkiezingsdag! Er vinden zowel parlements als locale verkiezingen plaats. Alleen aan de laatste mag ik meedoen, voor parlementsverkiezingen is een engelse nationaliteit vereist en ik ben nederlands… Aangezien ik er trots op ben dat mijn stem nog nooit verloren is gegaan, ga ik gewoon voor de lokale verkiezingen (stadsdeelraad) naar het stembureau. De parlementsverkiezingen beloven heel spannend te worden, al zullen veel uitslagen pas morgen bekend zijn, de stembureaus zijn nog tot 10 uur vanavond open, en alle stemmen worden hier handmatig geteld.
volgende dag van de democratie: 8 juni, en dan mag ik wel meedoen!
groeten
Dorine
Meet James and Jeanette
Hallo,
Wij zijn James en Jeanette (spreek uit sjanette) en wij zijn sinds een aantal weken vaste gasten van het vijfsterrenrestaurant de vogelvoerpaal, in Sutton, Engeland. Ze serveren daar eersteklas Nyjerzaad! De lokatie is idyllisch, in het groen met uitzicht op een prachtige bloementuin. De overige gasten, voornamelijk koolmezen, pimpelmezen, roodborstjes en heggemussen), zijn zeer beschaafd. Het schorem (de vossen) zit in snackbar de vuilnisbak en het ongedierte (de eekhoorns) in cafe de kastanjebloesem. Dit is absoluut een top-etablissement dat we u ten zeerste aanraden!
Met hartelijke groeten.
p.s Wij zijn goudvinken (niks geen putters of distelvinken, dat klinkt zo banaal)
Lake District
Beste allemaal,
Voor het eerst zat ik dit jaar met pasen niet in de kerk. Vlak voor pasen had Robert een congres in the lake district en na dat congres ben ik ook die kant op gegaan. Onze auto wordt erg oud (16 jaar) een een beetje onbetrouwbaar, dus zijn we met de trein gereisd en hebben we een autootje gehuurd in Windermere.
Op weg naar Windermere miste ik ergens een aansluiting dus moest ik anderhalf uur in de middle of nowhere wachten op een stationnetje. Gelukkig scheen de zon. En soms heb je heel veel geluk. Ik was mijn camera aan het testen op een zwerm kauwtjes dat alsmaar overvloog toen dit mijn zoeker invloog:
Volgens mij is het een buizerd op eierjacht, gezien de reactie van de kauwtjes. De trein kwam en bracht mij naar de bergen. The Lake District is de hoogste bergrug van Engeland (niet van Wales of Schotland), met bergen tot ongeveer een kilometer hoog. De alpinisten onder jullie zullen daar je neus voor ophalen, maar het was toch wel erg mooi. Zeker omdat het de dag voordat ik aankwam nog flink gesneeuwd had, alle toppen waren spierwit.
Nadat we ons autootje hadden opgepikt en geinstalleerd waren in onze bed&breakfast in Grasmere hebben we aan het eind van de middag nog een wandeling gemaakt naar een wat hoger gelegen meertje. Een paar honderd meter omhoog en we stonden al in de sneeuw! Het meertje was de moeite waard.
De volgende ochtend zijn we begonnen aan een flinke wandeling, eerst een eind omhoog en dan terug over een bergrug. De zon liet zich helaas niet zien, maar gelukkig bleven we verschoond van de laaghangende bewolking en miezerregen waar the lake district om bekend staat. Het was goed om weer eens een berg op te klimmen!
Bergop ging alles prima, maar toen we vervolgens over de bergrug terug liepen, was het pad al heel snel verdwenen. Op goed geluk zijn we naar beneden geklommen, waar we gelukkig al snel grasmere zagen in de verte. We zijn weer veilig teruggekomen in de bed&breakfast!
Weer een dag later vonden we het tijd om de omgeving met de auto te verkennen. We hebben een aantal watervallen bezocht, waaronder de Aira Force die ik al eerder had gezien, en genoten van de prachtige vergezichten.
Dit is het uitzicht vanuit Langdale op de Langdale pikes. Aan het eind van de middag brak de zon door, wat de meest prachtige plaatjes opleverde
Een prachtige autorit!
De laatste dag hebben we weer een flink stuk gewandeld rondom grasmere en het er vlak naast liggende rydal water. Hierna hebben we nog een flink stuk gereden waarbij we over de honister pas kwamen. Het weer was prachtig, dus we zijn vanaf de pas nog een heel stuk omhoog gelopen, wat werd beloond met een prachtig uitzicht!
Dit is het uitzicht over Buttermere en Crummock water, met in de verte besneeuwde pieken in Schotland. Een prachtig einde van een heerlijk weekend Lakes!
groeten
Dorine
rare vogels (deel 2)
Hallo allemaal,
Toen ik vanochtend de gordijnen opentrok hadden we weer een bijzonder rare vogel op de vogelvoerpaal
Een eekhoorn aan het schommelen op mijn squirrelproof birdfeeder!! Het bleef natuurlijk niet bij schommelen:
Deze eekhoorn heeft uitgevonden hoe het deksel van de feeder te verwijderen, en is nu langzaam maar zeker het tussenschot tussen zaad en notengedeelte aan het wegknagen. Volgens mij kan hij nog steeds niet bij de zaden, maar vervelend is het wel. Ik zit elke keer met natgeregende en beschimmelde zaden. Nadat de camera zijn werk had gedaan heb ik in de stromende regen tikkertje gespeeld met een eekhoorn, en vervolgens het deksel maar weer teruggeplaatst (vermoedelijk om het morgenochtend weer op de grond te vinden)…
groeten
Dorine
rare vogels (deel 1)
Hallo allemaal,
Na een hele week van regen scheen gisteren eindelijk de zon weer eens. Aangezien Robert druk aan het werk was, heb ik het buiten direkt naast het huis opgezocht, te weten de tuin. Onkruid eruit, viooltjes en sleutelbloemen erin. De term onkruid is bij mij overigens wel betrekkelijk, wat mooi bloeit mag blijven staan, mijn tuintje is dus een vrijplaats voor bluebells die net op beginnen te komen.
Groot was mijn verbazing toen de vogelvoerpaal (met vogelvoerplaats op de grond) wel een heel vreemde bezoeker kreeg:
Fazanten zitten normaal op het boerenland of op de hei. Beide zijn in een straal van twee kilometer rondom mijn tuin niet te vinden. Het beest was ook bijzonder mak en zeer fotogeniek:
Ik vermoed dat hij ergens ontsnapt is en nu de tuinen afstruint op zoek naar zaadjes. Ergens ben ik bang dat een aantal vossen binnenkort heerlijk gaan dineren….
groeten
Dorine
Vogels spotten (en fotograferen) in the London Wetland Centre
Beste allemaal,
Afgelopen weekend liet de zon zich eindelijk weer eens een ochtendje zien. Dat was heel fijn voor de vitamine D-produktie en het lentegevoel, maar ook een ideale mogelijkheid om het nieuwe speelgoed eens echt te testen. En toevallig had ik nu net afgesproken met Jeroen, Anne en Hester in het London Wetland Centre, een van de meest ideale plekken in Londen om te vogelspotten. Het bleef overigens niet alleen bij vogelspotten, ook de eerste lentesignalen zijn met veel plezier gefotografeerd.
Een bloemlezing:
Sperwer:
Kievit:
Snip:
Halsbandparkiet:
Eenden:
Elzenkatje:
Mos op de schuilhut:
Natuurlijk was ik eigenwijs en heb ik de automatische instellingen van de camera niet gebruikt, ik wil snel leren hoe met witbalans, diafragma, sluitertijd, iso etc. om te gaan. Natuurlijk waren daardoor een aantal foto’s mislukt, maar ik ben toch niet ontevreden.
Na een heerlijke lunch schoven de wolken langzaam voor de zon, na nog een poosje rondkijken zijn we dan ook vertrokken richting het centrum van Londen. We hebben heerlijk gegeten in Chinatown (waar het chinees nieuwjaar nog uitgebreid gevierd werd) en zijn daarna naar een barokconcert geweest in de st Martins in the Field. We kregen een heerlijke combinative van Vivaldi, Pachelbell, Bach en nog wat andere barokcomponisten te horen.
Een heerlijke dag, Jeroen, Anne, Hester en Ian bedankt!
Groeten
Dorine
geen schaatsen op TV
hallo allemaal,
Het schaatsplezier op de BBC is alweer afgelopen na het weekend: het curling toernooi is namelijk begonnen en daar zijn de britten goed in… De BBC heeft op zich zes digitale kanalen waarvan op een het schaatsen wel te zien is, maar dat kanaal plukken wij met onze antenne en freeviewbox niet uit de lucht. Gelukkig bestaat er ook nog zoiets als internet streaming en daar doet de BBC wel aan, heb net de dames zilver en brons zien winnen.
Dat Curling is overigens zeer apart. Met een soort schijven wordt er op een ijsbaan gebowld. Als de schijf glijdt lopen er mannetjes of vrouwtjes met allerhande schoonmaakmateriaal zoals ragebollen en bezems omheen om het ijs toch maar zoveel mogelijk op te poetsen.
Dit brengt mij naar de perfecte oplossing voor iedereen: doe de curling in de dweilpauze van het schaatstoernooi. Geef de mannetjes en vrouwtjes een goede mop en je hebt nieteens meer dweilmachines nodig. Lijkt me heel handig voor de mensen daar in Vancouver…
Dat tijdsverschil met Vancouver zouden ze trouwens moeten verbieden, ik heb een permanent slaaptekort. Ze moesten de volgende olympische spelen maar eens in Londen doen, veel handiger…..
groeten
Dorine