By
dorine on August 10th, 2006
Posted in Nieuws | 1 Comment »
Hallo allemaal,
De terreuracties hier in Groot-Brittannië en de daaropvolgende paniek op de vliegvelden waren natuurlijk het gesprek van de dag op mijn werk. Een flink aantal collega’s moet komende week het vliegtuig in en zag al ellenlange rijen voor zich. Mijn baas zag zijn vakantie naar Portugal al in het water vallen, maar het lijkt er nu op dat alles zich toch voorzichtig gaat herstellen. Ikzelf zat ook een klein beetje in de rats, want komende zaterdag komen Renske en Gijs met het vliegtuig naar Gatwick airport en ik zou het toch erg jammer vinden als dat niet doorging. Ik hoop dat ze niet al te veel last hebben van alle strenge maatregelen rond het inchecken. Ik zou het zelf persoonlijk een ramp vinden om zonder boek te moeten reizen, maar het duurt gelukkig nog een aantal weken voordat ik zelf het vliegtuig in mag (31 augustus weer). Hopelijk zijn dan alle maatregelen weer wat afgezwakt.
Verder heb ik mezelf wat werk verschaft in de vorm van DNA en RNA isolaties. We moeten de komende weken uit 130 monsters DNA en RNA isoleren en de monsters druppelen nu langzaam binnen. Het is redelijk routinewerk, maar ik heb er geen hekel aan.
Volgende keer meer
groeten
Dorine
By
dorine on August 9th, 2006
Posted in Nieuws | 1 Comment »
Hallo allemaal
Heel weinig nieuws vandaag. Ik ben nog steeds aan het inlezen op mijn werk voor mijn nieuw op te zetten onderzoekslijn. Vanmorgen hebben de weergoden gepoogd het te laten regenen hier, maar die poging is naar een uurtje miezer jammerlijk mislukt, inmiddels schijnt de zon weer.
groeten
Dorine
By
dorine on August 8th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on rustige dag
Hallo allemaal
Vandaag was een rustige dag. Op mijn werk was er niet veel labwerk te doen dus heb ik eigenlijk de hele dag artikelen zitten lezen. Ik moet tenslotte inlezen voor mijn nieuw op te zetten onderzoekslijn, dus dat kwam wel goed uit. Wel hoop ik dat er een beetje labwerk bij komt de komende dagen want van alleen maar artikelen lezen wordt ik erg suf.
Het weer lijkt nu echt minder te gaan worden, al was vandaag dan wel weer aardig met een strakblauwe lucht maar wel een wat koudere wind. Komende dagen schijnt het te gaan regenen (maar hier geldt voor mij: eerst zien, dan geloven) en in het weekend gaat de temperatuur eindelijk naar beneden de twintig graden zakken. Het gespreksonderwerp tijdens de pauzes op mijn werk is dan ook veranderd van het enorme watertekort naar, geloof het of niet, kerst! Er werd vandaag serieus overlegd in wat voor type restaurant we het kerstdiner zouden gaan doen (uitslag: we stoppen zoveel mogelijk nationaliteiten in een hoge hoed en trekken er dan één uit, zeer waarschijnlijk is er een bijbehorend restaurant in Londen te vinden). Ook las ik ergens het bericht dat de kerstafdelingen van Harrods en Selfridges, de twee grote luxe warenhuizen in Londen, alweer open zijn. Belachelijk! Ik gok dat in Nederland de pepernoten nog niet eens in de winkels liggen. Ik hoop voorlopig nog maar even op een mooie nazomer, pas tegen de tijd dat ik ‘s avonds in het donker naar huis fiets, wil ik aan kerst gaan denken.
Dat was het wel weer voor vandaag.
groeten
Dorine
By
dorine on August 7th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Marieke op visite
Hallo allemaal!
Zoals beloofd de verslagen van wat ik afgelopen weekend allemaal beleefd heb. Vorige week bleek namelijk dat Marieke een lift kon krijgen tot hier voor de deur. Dat heeft ze niet afgeslagen, dus donderdagmiddag arriveerde ze rond een uur of twee. Het was erg leuk om elkaar weer te zien, het was al een aantal maanden geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hadden (wel veel bijgepraat op skype ondertussen). Na de onvermijdelijke thee hebben we Sutton (lees: de bibliotheek, de winkelstraat en de supermarkt) verkend. ‘s Avonds hebben we samen gekookt en vooral heel veel bijgepraat.
Voor vrijdag was niet heel goed weer voorspeld, dus hebben we besloten om richting Londen Centrum te gaan. Het bleek ‘s ochtends inderdaad redelijk grijs te zijn. We zijn met de trein naar station Victoria gegaan en vandaar zijn we eerst naar Buckingham Palace gegaan. Daar hebben we tussen alle andere toeristen de overbekende foto’s genomen. Daarna zijn we door st James park gelopen. Daar lopen naast veel toeristen ook veel beestjes rond. We hebben vooral de eekhoorn die naast een zootje toeristen op een bankje zijn lunch (onrijpe walnoot) zat te eten, bewonderd. Ook hebben we ons vermaakt met het enorme watervogelarsenaal dat daar in de vijver ronddrijft. Minstens twintig soorten eenden, vijf soorten ganzen, aalscholvers, reigers en last but not least pelikanen! Natuurlijk zijn daar flink wat foto’s van gemaakt!
Aan de andere kant van st James Park bleken we precies op tijd om de parade van de horse guards te zien (en heel toeristisch te fotograveren). Toeristischer kan niet denk ik. Daarvandaan was het nog maar een klein eindje richting Westminster abbey en the Houses of Parliament (met Big Ben) die we ook alleen van buiten hebben gezien. Overal stonden enorme rijen, dus we hebben besloten dat het handiger was om attracties als Westminster Abbey en Buckingham Palace maar een keer voor later te bewaren. Bij the Houses of Parliament zijn we de rivier over gestoken en zijn we naar station Waterloo gegaan waar we even de eurostar treinen bewonderd hebben en een broodje gekocht hebben. Dat hebben we opgegeten op een bankje aan de Thames. Het was er weer erg druk met straatartiesten, dat was heel leuk om te zien. Na onze lunch zijn we verder naar het oosten gelopen langs de Thames. Er loopt daar een wandelpad, het was best fijn wandelen zonder elke keer voor een rood stoplicht te staan. Met prachtig uitzicht op de noordoever van de Thames zijn we verder gewandeld. Onderweg kwamen we de ruines van Winchester Palace (waar de bisschopen zetelden in de tijd dat Winchester nog de hoofdstad van Engeland was (middeleeuwen)). Ook kwamen we langs een replica van het schip waarmee Francis Drake in vijftienzoveel de wereld is rondgereisd. Verder hebben we nog een bezoekje gebracht aan Southwark Cathedral, een redelijk grote kathedraal uit de victoriaanse tijd. Daarna hebben we de Towerbridge bewonderd en we zijn er ook overheen gelopen. Aan de overkant hebben we een stukje om de tower heen gelopen. Nooit geweten dat dat zo’n groot complex is! Nader onderzoek in de Lonely Planet verklaarde dat het oudste gedeelte al uit de tiende eeuw stamt. De rij was echter bijzonder lang, dus een bezoek moet nog even wachten tot er wat minder toeristen zijn.
Vandaar zijn we met de metro naar St Pauls Cathedral gegaan. Daar hebben we nu eens niet op zijn Japans snel een paar foto’s van genomen, maar we zijn er uitgebreid in geweest. St Pauls is een zeventiende eeuwse kathedraal die na de grote brand in het centrum van Londen gebouwd is. Van binnen is alles heel rijk beschilderd. Natuurlijk moesten we ook omhoog, eerst naar de beroemde whispering gallery, en vervolgens naar het dak (532 traptreden). Daar hadden we een prachtig uitzicht over Londen en we konden zelfs de North Downs in de verte zien. Na de 532 treden naar beneden zijn we maar meteen verder naar beneden gegaan naar de crypte. Daar zijn allemaal gedenktekens voor bekende Engelsen zoals Florence Nightingale.
Na st Pauls wilden we wel weer naar buiten, het was inmiddels lekker weer. We zijn met de metro gegaan naar Embankment, waar we in the Embankment Gardens (een klein maar mooi park) op een terrasje lekker een kop thee gedronken hebben. Hierna zijn we doorgegaan naar de St Martins-in-the-fields kerk. De kerk was helaas dicht voor een concert, maar het cafe in de crypte was open. Hier kun je heel gezellig en goedkoop eten, dus dat hebben we ook gedaan. Vervolgens zijn we door wat kleine straatjes gelopen naar de wijk Bloomsbury, waar we nog een uurtje rondgesnuffeld hebben op de egyptische afdeling van the British Museum. We hebben daar onder andere de steen van rosetta (de steen aan de hand waarvan het hieroglyfen schrift ontcijferd is) gezien. Daarna bleken we opeens er moe, dus zijn we lekker met de trein naar huis gegaan.
De volgende dag was de lucht strakblauw en scheen de zon. We zijn met de trein naar Leatherhead (een plaatsje zo’n vijftien kilometer ten zuiden van Sutton) gegaan. Daarvandaan hebben we the Mole Gap trail gelopen, een wandeling die langs het riviertje de Mole loopt. Deze wandeling komt ook langs station Boxhill en Westhumble (waar ik al vaker geweest ben), dus zijn we van station naar station gelopen. De wandeling was erg mooi, het was heel rustig langs het riviertje en ondanks de droogte (de velden leken bruin) waren er toch nog veel bloeiende bloemen te zien. Ook vlogen er langs de rivier erg veel vlinders, waterjuffers en libelles rond. We hebben het rustig aangedaan, nog eens op een bankje van het uitzicht genoten en hebben aan de oever van het riviertje gepicknickt. Daar zagen we opeens een beest rondkruipen. Eerst dachten we dat het een rat was, maar daar bleek het dier toch te groot voor. Het leek meer op een marterachtige. We hebben er foto’s van genomen om het later te kunnen identificeren.
Uiteindelijk waren we al redelijk snel bij station Boxhill en Westhumble. We waren nog niet moe en het weer was nog steeds prachtig, dus hebben we Boxhill nog beklommen via de North Downs Way (heb ik al eerder over geschreven, één van de bekende lange afstandswandelingen in Engeland). Onderweg kwamen we nog een hazelworm (pootloze hagedis) tegen. Bovenop Boxhill hebben we eerst wat rondgesnuffeld in het informatiecentrum en zijn vervolgens een praatje gaan maken bij de info stand van the National Trust (een soort natuurmonumenten). We hebben de bioloog van dienst de foto’s van onze marterachtige voorgelegd. Nu is dat niet erg duidelijk op de display van een camera, maar na flink wat doorvragen en tekenen bleek de keus nog te gaan tussen een fret en een mink, een soort nerts. Later hebben we overigens met twee natuurgidsen bij de hand en de foto’s op de monitor van de computer besloten dat het een mink was. Hierna hebben we een ijsje én wat te drinken gekocht, want het was inmiddels behoorlijk warm. We hebben lekker op een picknickbankje in de schaduw gezeten totdat het iets koeler werd. Toen zijn we neergestreken op mijn kleine badlakentje bij het uitzichtpunt van Boxhill en hebben we daar twee uur lang van het uitzicht én van de zon genoten. Toen de zon eindelijk wegging zijn we maar weer eens richting het station gelopen, alwaar we met een flinke sprint de net binnenrijdende trein nog gehaald hebben.
Thuis hebben we lekker makkelijk gedaan en hebben we de afhaalindier eten laten brengen. Dat was erg lekker. Verder hebben we op de bank gehangen. We waren redelijk uitgeput want we hebben in twee dagen toch aardig wat kilometers gelopen.
Voor gisteren (zondag) was er nog steeds mooi weer voorspeld, maar toen we de gordijnen open deden bleek het toch behoorlijk grijs. Toch hebben we besloten om ons oorspronkelijke plan aan te houden en zijn we naar Eastbourne aan de zuidkust gegaan. De treinreis ging voorspoedig en op station Eastbourne hadden we al snel een bus naar Beachy Head, de hoge krijtrotsen buiten eastbourne. Daar hebben we eerst flink genoten van het uitzicht. Ik was er met pinksteren al geweest, toen Judit en Bart-Jan hier waren, maar het was helemaal niet erg om het nog een keer te zien. Wel was het nu veel dorrer, toen bloeiden er nog veel bloemen op de krijtrotsen, nu was alles uitgebloeid. Toch was het uitzicht nog steeds adembenemend. Nadat we onze boterhammetjes opgegeten hadden, zijn we terug naar Eastbourne gelopen via de South Downs Way (één van de andere beroemde lange afstandswandelingen hier).
In Eastbourne was het nog een heel stuk lopen naar het centrum, maar dat was geen vervelend stuk, over de boulevard. Het was er bijzonder rustig voor een mooie zomerdag. Eastbourne is toch meer voor gepensioneerde badgasten, terwijl het naastgelegen Brightton de place to be is. We hadden ook wel het plan om naar Brighton te gaan, maar het weer was inmiddels prachtig en Eastbourne had net zo goed strand. We hebben dus de badlakens neergelegd en zijn lekker in bikini gaan zonnen. Heerlijk! Ook zijn we natuurlijk in zee geweest, dat kon daar veilig. Toen Marieke toch wel erg rood begon te kleuren, zijn we richting station gegaan. Daar hebben we nog wat gedronken totdat onze trein kwam.
Op de terugreis hadden we vanuit de trein nog een mooi uitzicht op the Long Man of Wilmington, een zeventig meter lange tekening op de krijtrotsen, die voornamelijk bestaat uit lange lijnen waar geen gras groeit. Het is niet bekend wat de tekening betekent en wanneer deze precies gemaakt is, maar zeker is dat het om een prehistorisch monument gaat, vermoedelijk gemaakt door de kelten. In Sutton zijn we neergestreken op het terras van één van de Italiaanse restaurants vlak bij het station. Daar hebben we lekker gegeten. Vervolgens hebben we thuis nog lekker bijgekletst. Vanochtend heb ik Marieke naar het station gebracht, waar ze met de trein naar Gatwick airport is gegaan. Inmiddels is ze weer in Nederland. Het was weer een erg leuk weekend en het was heel fijn om elkaar te zien, bij te praten en leuke dingen te doen! Het duurt nu niet lang voordat ik weer visite krijg, aanstaande zaterdag komen Renske en Gijs, dus ik ben nu flink aan het wassen en opruimen.
Een uitgebreid fotoverslag van afgelopen dagen kunnen jullie zien in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine
By
dorine on August 6th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on even kort
Hallo allemaal,
Even heel kort, want Marieke is op bezoek. Het gaat hier prima en we hebben sinds vandaag weer prachtig weer. Vreemd toch dat het in het weekend altijd weer mooi is, al hoor je mij niet klagen. Uitgebreide verhalen over wat we allemaal gedaan hebben (heel veel) en wat we nog gaan doen (ook veel) volgen later, maar een fotoverslag staat alvast online. Dat kunnen jullie hier bekijken.
groeten
Dorine
By
dorine on August 2nd, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on koud
Hallo allemaal,
Het is hier in Engeland stevig afgekoeld, maar het is niet zo nat als het in Nederland schijnt te zijn. Eigenlijk is het best even lekker. Mijn huis is lekker fris, ik heb nu zelfs een trui aan, maar beter dat dan dat zweten achter de computer.
Op mijn werk is het erg rustig. Ik ben wat aan het nadenken over een nieuwe onderzoekslijn en doe allemaal kleine dingetjes. Gisteren was ik drie maanden aan het werk, en daarom had ik vandaag een tussentijdse evaluatie van mijn proeftijd. Daar kwam uit naar voren dat mijn baas bijzonder tevreden was. Dat wist ik eigenlijk al wel, maar het is toch goed om nog een keer bevestigd te horen.
Komende dagen heb ik visite, morgen komt Marieke hierheen en ze blijft logeren tot maandag. Mogelijk dus geen posts de komende dagen
sterkte met alle regen in NL!
groeten
Dorine
By
dorine on July 31st, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on maandag
Hallo allemaal
Weinig nieuws vandaag. Ik heb vorige week ontdekt dat ik ergens een aantal monsters moet hebben verwisseld en ik ben nu aan het uitzoeken wat precies. Na alle hectiek van eind vorige week was het vandaag heel rustig op het werk, er zijn ook veel mensen met vakantie.
Het is hier eindelijk koel geworden. Er werd voor gisteren en vandaag veel regen voorspeld, maar die is zoals gebruikelijk de laatste tijd niet gevallen. Wel waait het vrij hard. In huis is het ook aardig afgekoeld.
groeten
Dorine
By
dorine on July 30th, 2006
Posted in Nieuws | 1 Comment »
Hallo allemaal
Na alle drukke dagen heb ik vandaag besloten om het eens rustig aan te doen. Dat was ook wel nodig, want de fietstocht van gisteren zat duidelijk nog in mijn benen, ik was en ben nauwelijks vooruit te branden. Wel ben ik vanochtend gewoon afgereisd naar de City of Londen om naar de kerk te gaan. Dat was als vanouds goed. Na de dienst hebben Diny en ik wat sandwiches gehaald bij een supermarktje en die zijn we in st James park op gaan eten. Daarna zijn we naar de evensong in Westminster abbey geweest. Dat was erg mooi. Wel waren we verbaasd dat een aantal koorknaapjes lang haar hadden, erg ongewoon voor een engels jongenskoor. Toen er vervolgens gebeden werd voor het bondgenootschap tussen Engeland en Nederland en voor de koninginnen Beatrix en Elisabeth begon ik lont te ruiken. We hadden niet te maken met een Engels jongenskoor maar een Nederlands. Heel bijzonder, want die zijn er niet zoveel in Nederland. Het was trouwens een erg goed koor. Ze zongen onder andere een onze vader van Hendrik Andriessen, dat was heel erg mooi, ik luister altijd graag naar de oudste Andriessen. We hadden toevallig gehoord dat er gisteren een koor uit Breda in St Pauls Cathedral had gezongen, en dit bleek het zelfde koor, Choralen. Als ze in de buurt zingen moeten jullie vooral gaan luisteren!
Na deze dienst ben ik richting huis gegaan en heb ik lekker met een boek op de bank gehangen. Straks ga ik lekker op tijd naar bed zodat ik morgen weer fit aan het werk kan.
groeten
Dorine
By
dorine on July 29th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Fietsen
Hallo allemaal
Het was hier vanochtend heerlijk weer, dus nadat ik de taartbende in de keuken had opgeruimd heb ik besloten om de fietstocht die vorige week zaterdag letterlijk in het water was gevallen alsnog te gaan doen. Ik ben met de trein twintig minuten naar het zuiden gereisd, onder de ringweg van Londen door naar het rustige gedeelte van Surrey. Ik ben uitgestapt op station Boxhill & Westhumble, een station dat altijd gekenmerkt wordt door een groot aantal reizigers met fietsen of bergschoenen. Dit heeft alles te maken met de lange afstandswandelroute the North Downs Way en de lange afstands fietsroute The Surrey Cycleway die direkt langs dit station lopen. Van the North Downs Way had ik hier al een stuk gelopen toen Jeroen en Anne hier waren, dus nu was The Surrey Cycleway aan de beurt.
De route liep vooral over kleine landweggetjes, door prachtige landschappen. Surrey is heel afwisselend, er zijn mooie bossen (loofbossen waarvan vaak heel veel bomen begroeid zijn met klimop of andere klimplanten, een heel leuk gezicht), glooiende weilanden, leuke dorpjes en oude kerken en landhuizen. Het was heerlijk om daardoorheen te fietsen, al was het af en toe aardig klimmen.
Ik heb niet de hele route gefietst, die is 120 km en dat vond ik een beetje teveel van het goede. De route is een groot rondje, maar tussendoor kun je stukken afsnijden. Dit zou allemaal met bordjes aangegeven moeten zijn, maar meer dan eens ontbraken de borden, of was het bord door een grapjas een kwartslag gedraaid, zodat ik verkeerd reed. Gelukkig heb ik een hele goede topografische kaart van de omgeving, alleen was de surrey cycle way op zich daar niet op aangegeven (wel de wegen waar die overheen ging). De kaart heb ik dus flink nodig gehad, maar ik heb mijn weg gevonden.
Na drie uur fietsen begon het te betrekken. Tot dan toe was het heerlijk weer geweest, een graadje of 25, af en toe een wolkje, veel zon en een stevige bries. Helaas ging dit veranderen. Ik heb dus maar flink doorgefietst, maar af en toe begon het toch een beetje te regenen. De laatste 15 kilometer was heel zwaar. Bij het plannen van de route bleek ik een beetje een miscalculatie gemaakt te hebben, er waren daar twee heuvelruggen, dat wist ik wel, maar die bleken toch iets hoger dan ik dacht. De eerste heuvelrug was bij Leith Hill, het hoogste punt van Zuid-Oost Engeland (275 m). Daar hoefde ik gelukkig niet overheen, maar ook de rest van de heuvelrug was rond de 150 m en daar moest ik wel overheen. Heel erg zwaar. Het was er wel vreselijk mooi, bossen met af en toe een weiland en schilderachtige dorpjes (in een van de dorpjes heeft de engelse componist Ralph Vaughan Williams een poos gewoond). Op Leith Hill zelf staat een uitzichttoren met prachtig uitzicht, maar gezien het weer en de tijd ben ik daar niet heen gegaan, dat komt nog wel een keer.
De tweede heuvelrug waren de North Downs. Hier moest ik over 200m heen, met een helling van af en toe 20%. Dat redde ik niet. Ik was al heel erg moe, dus halverwege moest ik van mijn fiets af en verder wandelen. Naar beneden was overigens wel heel erg fijn. Ik heb tijdens de fietstocht een paar keer gehad dat ik lange hellingen naar beneden had met goed uitzicht over de weg en dan kon ik snelheden van 70 km per uur (schat ik) halen. Alleen als er geen zijwegen waren hoor! Vanaf de North Downs naar beneden kwam ik zonder te trappen terug bij het station. Daar moest ik nog een half uur wachten op de trein. Gelukkig had ik een jas bij me, want ik kreeg het toch wel koud toen ik zwaarbezweten stil moest zitten. Het was ook aardig afgekoeld inmiddels en het was nog steeds volledig bewolkt.
In Sutton kwam ik nauwelijks meer de heuvel op naar mijn huis, en dat is toch a piece of cake vergeleken bij de North Downs. Thuis heb ik met de kaart uitgerekend hoeveel kilometer ik heb gereden: 60 km (37-38 mile). Toch een heel stuk met al die heuvels en aangenomen dat het alweer een jaar terug is dat ik lange stukken heb gefietst. Ik ben nog steeds moe, maar heb wel een voldaan gevoel. In mijn online fotoalbum heb ik een aantal foto’s gezet die ik genomen heb tijdens de fietstocht.
Dat was wel weer genoeg schrijfwerk voor vandaag
groeten
Dorine
By
dorine on July 29th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Belgisch bier
Hallo allemaal
Dit is waarschijnlijk het vroegste bericht ‘s ochtends ooit. Voor mij is het echter nog avond. Vandaag is weer een drukke dag geweest. Vanochtend was ik al vroeg op om de taart die ik voor mijn gepromoveerde collega Rachael gebakken had, af te werken. Daarna ben ik voor de afwisseling eens naar mijn werk gaan lopen. Dat was best lekker met een zonnetje, maar nog niet te warm. Op mijn werk heb ik vanochtend weer achter Suzie aangelopen om de proef af te maken waar we gisteren aan begonnen waren. Helaas zijn we op het laatst vergeten een stofje toe te voegen waardoor de proef niet zo goed gelukt is als we zouden willen. Waarschijnlijk valt er nog wel wat aan te redden, maar dat komt volgende week wel. Mijn eigen proeven waren helemaal droevig. Ik ben de besmetting met vreemd DNA in één van mijn proeven nog steeds niet kwijt, volgende week ga ik weer hard nadenken wat ik daar aan kan doen. Verder had ik een proef gedaan om te bevestigen dat de mutatie die ik deze week gevonden heb, ook echt aanwezig was. Die proef was allesbehalve bevestigend. Waarschijnlijk heb ik per ongeluk een aantal monsters verwisseld maar ik weet niet waar en wanneer. Volgende week mag ik ook dat gaan uitzoeken.
De rest van de dag was wel erg leuk. De taart die ik had gebakken voor Rachael viel in erg goede aarde, er is heerlijk van gegeten. Het was ook erg gezellig om op een feestelijke manier met elkaar koffie te drinken. Overigens waren er wel een aantal collega’s waaronder Rachael en Chris (mijn baas) met een enorme kater, die hadden gisteravond behoorlijk doorgefeest.
Rond een uur of half zeven hebben we verzameld op het station en zijn we naar Covent Garden gegaan, een gezellig gebied in hartje Londen. Daar hebben we gegeten en gedronken in een Belgisch restaurant, Rachael is gek op belgisch bier. Dat eten bestond voornamelijk uit mosselen, maar aangezien ik daar niet dol op ben heb ik gekozen voor kip. Dat bleek een complete kippepoot te zijn. Ik heb hem opgekregen (ik heb een reputatie op dat gebied hoog te houden). Er was enorm veel keuze aan belgisch bier. Ik heb me gewaagd aan Kriek en Duvel. Tussen al die vertrouwde biertjes was het lastig om geen Nederlands te gaan praten. Het was wel supergezellig zo met elkaar, en iedereen was het erover eens dat het voor herhaling vatbaar was. Na het restaurant zijn we met elkaar een echte engelse pub ingedoken. Ook dat was erg gezellig. Je leert je collega’s zo eens van een andere kant kennen. Rond kwart over elf ben ik mensen eens gaan aansporen om op te stappen, want de laatste trein zou over veertig minuten gaan. Dat blijkt geen goed argument te zijn om Engelse collega’s (of in dit geval een Kroatische, een Zuid-Afrikaanse en een Welshman) te overtuigen.
Met nog vijfentwintig minuten voordat de trein ging stond eindelijk iedereen die mee moest buiten. Toen ontdekte opeens iedereen dat de trein snel zou gaan… Dat werd dus een enorme ren naar het dichtstbijzijnde metrostation met een rechtstreekse verbinding naar het Victoria station waarvandaan de treinen naar Sutton gaan. De dames op teenslippers konden het nauwelijks bijhouden. Op het metrostation misten we natuurlijk net de metro, maar gelukkig kwam er al snel nog één. Helaas besloot die halverwege vijf minuten stil te gaan staan. Op Victoria bleek dat we onze laatste trein op twee minuten hadden gemist. Gelukkig ging er nog wel een trein naar Gatwick airport die ook stopte in de buurgemeente van Sutton, Croydon. Daar zijn we uitgestapt en hebben we een taxi gepakt, een echte londense taxi, maar wel knalroze (echt shocking pink). Daarmee waren we gelukkig al snel bij station Sutton. Mijn collega uit Wales, die bij mij in de buurt woont is tot mijn huis met me meegelopen, dus uiteindelijk ben ik weer veilig thuisgekomen.
Al met al was het een supergezellige avond. Nu zit ik te wachten totdat het huis een beetje afkoeld, maar dat wil nog niet echt lukken. Ik ben overigens zo moe dat ik ook in de hitte wel zal slapen denk ik.
Volgende keer meer nieuws.
groeten
Dorine