Hallo allemaal,
De eerste volle dag op Iona hebben we het rustig aangegaan. Na een mooie communieviering in de kerk hebben we lekker gegeten. Daarna zijn we het noordstrand gaan verkennen. Van vorig jaar wist ik nog dat er daar een hoop leuke schelpjes te vinden zijn. Die waren er dit jaar weer, dus we hebben heerlijk gesprokkeld. Hierna hebben we lekker gezongen en muziekgemaakt in de abbey.
groeten
Dorine
Hallo allemaal,
Vorig jaar ben ik een week naar Iona geweest (je kunt daar hier meer over lezen. Ik heb het daar toen zo goed naar mijn zin gehad dat ik snel nog een keertje wilde, maar dan wel in een ander seizoen. Dus ben ik vrij snel naar de vorige Iona reis op zoek gegaan naar mensen die mee wilden naar Iona. Binnen de Nederlandse kerk vond ik een aantal mensen, en later is die groep aangevuld met mensen van het FJT. In totaal bestond de groep uit negen mensen, waarvan alleen Steffen en ik ook vorig jaar meewaren. Op vrijdagochtend zijn we met z’n zessen (Steffen, Jeroen, Anne, Fenneke, Geertje en ik) vertrokken vanaf Londen Euston. Een hele snelle trein bracht ons in vijf uur naar Glasgow, waar we wat rondgewandeld hebben en heerlijk hebben gegeten. Ook heeft Gertie ons daar al heel snel gevonden.
In glasgow hebben we overnacht en op zaterdagochtend zijn we om half negen alweer met de trein verder gereisd. Het stuk van Glasgow naar Oban is schitterend, zeker deze keer met prachtige blauwe luchten. Drie uur later konden we inschepen op de ferry naar Mull. We hebben heerlijk in ons T-shirt op het buitendek gezeten en genoten van de schotse vergezichten.
Na een ferry volgde er een prachtige bustocht die ons aan de andere kant van the Isle of Mull bracht. Daar wachtte de ferry naar Iona al.
Op Iona werden we opgehaald door mensen van het MacLeod centre waar we logeerden. We konden onze spullen neerleggen en hadden al snel een welkomssessie. Het bleek dat we niet de enige Nederlanders waren, er was een grote groep mensen uit Friesland (die ook de friesen in onze groep weer bleken te kennen). Van de 27 gasten bleken er 23 nederlands te zijn, het had wat internationaler gemogen.
Op Iona was het prachtig weer, dus na het welkom vonden dat we daar optimaal van moesten gaan profiteren. We hebben ons in badpak en bikini gehesen en een Iona community member heeft ons de weg naar een zwemveilig strandje gewezen. Natuurlijk moest het water eerst even uitgeprobeerd worden. Tot mijn verbazing was het niet kouder dan de noordzee, zelfs iets warmer was mijn idee. Waarschijnlijk komt dat door de warme golfstroom die redelijk dicht langs schotland komt. Ik ben er dus meteen ingedoken. Na de initiele bibberfase was het heerlijk! Ik heb zo’n 20 minuten rondgezwommen en daarna was ik toch wel behoorlijk koud. We zijn weer gaan opwarmen bij het MacLeod Centre.
‘s Avonds was er een uitgebreid welkom. Ook Albert en Gerdy, de laatste twee mensen uit onze groep, zijn toen aangekomen. Hierna hadden we een leuke welkomskerkdienst, waarna we al redelijk snel in bed zijn beland.
Een aantal foto’s van deze dag kun je vinden in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine
Hallo allemaal,
Na vijf maanden in de UK werd het weer eens tijd om naar Nederland te komen. Op donderdag ben ik met Robert afgereisd naar Brussel. De nieuwe eurostar verbinding is behoorlijk snel! In Brussel hebben we de rest van de avond rondgekeken. Het is een mooie stad, maar ik prefereer toch Gent of Brugge.
De volgende dag zijn we doorgereisd naar Bergen op Zoom, waar we bij Judit en Bart geluncht hebben. Het was inmiddels prachtig weer, dus we hebben op het terras gezeten. Ook mijn ouders waren er, en die hebben ons meegenomen naar Zeeland, waar er een vakantiehuisje was gehuurd. Judit, Bart, Renske en Gijs kwamen daar ook heen, dus we hadden een heuse familievakantie. Die familievakantie werd ingeluid met een BBQ in de tuin van het huisje, waar het nog steeds heerlijk weer was.
De volgende dag was het weer nog veel mooier, tijd voor een dag op het strand dus. Als kind heb ik dertien jaar achtereenvolgens de meivakantie in Burgh-Haamstede doorgebracht, dus ik weet er nog steeds prima de weg, en wist dus ook welk strand rustig zou zijn. Er is een plekje waar je alleen lopend of met de fiets kunt komen, dus daar zijn we naartoe gegaan met z’n allen. We hebben de hele dag gezonnebaad en de activelingen hebben gezwommen (het water was koud, maar het was uit te houden), gevliegerd, diepe kuilen gegraven en duinen beklommen. Judit en Bart hebben zich onsterfelijk gemaakt door vliegensvlug naar een frietkraam te fietsen en ons allemaal van patat met snack te voorzien op het strand. Mijn eerste patatje pinda sinds 2006!
Toen de zon aan het eind van de middag een beetje begon te verdwijnen, hebben Robert en ik de buurt nog een beetje verkend, en hebben we een uitzichttoren beklommen
Het was heel helder, we konden zelfs in de verte de havens van Rotterdam zien. Na het avondeten (witte asperges, die had ik ook al heel lang niet meer gehad), hebben Robert en ik het Zeepe, een natuurgebied achter ons bungalowpark nog verkend, waarbij we damherten hebben gezien.
Op zondag was het wat regenachtiger, dus zijn we een fietstocht gaan maken langs nostalgische plaatsen voor mij, slot haamstede, de vuurtoren van nieuw-haamstede, de plompe toren, die opeens toegankelijk bleek te zijn. Best een leuk fietstochtje dat eindigde met een flinke bui en een race terug naar het huisje. Ook nostalgisch voor ons hele gezin: de pannenkoekenmolen in Haamstede. Daar hebben we ‘s avonds heel lekker gegeten.
De laatste dag hebben we Zierikzee nog bekeken. Hierna is iedereen weer naar huis gegaan. Ik heb nog even de oma’s gedag gezegd en wat laatste boodschappen gedaan, voordat ook Robert en ik weer naar Londen zijn vertrokken.
Een paar foto’s van dit weekend kun je vinden in mijn fotoalbum
groeten
Dorine
Hallo allemaal,
Net als in Nederland is het hier in Londen bijzonder mooi weer. Dat begon al begin vorige week. De hele week heb ik er een sport van gemaakt om om twaalf uur ‘smiddags te stoppen met mijn experimenten, naar buiten te rennen en een tafel op het veel te kleine terras te claimen waar ik dan met mijn collega’s kon lunchen. Dat is me meestal wel gelukt. Een klein terras is overigens veel beter dan geen terras en lunchpauzes duren buiten meestal aanzienlijk langer dan binnen. Overigens heb ik ook hard gewerkt deze week.
Dit weekend kon ik dan eindelijk genieten van de zon. Gisteren heb ik de hele dag in de tuin gelegen en een boek gelezen (de zwarte met het witte hart van Arthur Japin, een schitterend boek, het was ook goed om weer eens wat in het Nederlands te lezen).
Vanochtend had ik dienst in de kerk en moest ik zingen. We hadden een bijzonder feestelijke dienst, waar ruim vijftig mensen op af waren gekomen, veel meer dan we verwachtten. Na afloop hadden de kosters een lunchbuffet buiten neergezet. Iedereen zat of stond buiten en het was ontzettend gezellig. Toch heb ik me niet te laat naar huis begeven, de zon trok. Omdat de buren een bijzonder stinkende barbeque hadden aangestoken, zijn Robert en ik naar Banstead Wood gevlucht, een bos tien minuten rijden hiervandaan. Daar hebben we genoten van duizenden bluebells.
In het hele bos was de bodem één blauw tapijt, een magisch gezicht. De bluebells waren wel al over het hoogtepunt heen, maar volgend jaar gaan we zeker kijken als ze op z’n mooist zijn. Er waren overigens ook nog andere bloemen, zoals deze gele dovenetel
Naast bos waren er ook weilanden vol met boterbloemen. Het bos blauw, en de weilanden geel, ik woon hier toch in een prachtig gebied dat dit alles op tien minuten rijden (halfuurtje fietsen bergop) te bewonderen is!
groeten
Dorine
Hallo allemaal,
Vorig weekend waren Judit en Bart hier op visite. Omdat het vrij druk was op mijn werk deze week, was ik er nog niet aan toegekomen om hierover iets te schrijven. Judit en Bart waren op de fiets! Ze zijn vanaf Vlissingen in één dag naar Duinkerken in Frankrijk gefietst (met wind tegen). Daar hebben ze gekampeerd en zijn ze de volgende dag overgevaren naar Engeland. Na een stuk met de trein hebben ze de laatste 60 km weer gefietst. Een hele prestatie!
Op zaterdag zijn we naar Richmond en Kew Gardens getogen. Met het openbaar vervoer wat geen onverdeeld succes was. Door grote drukte vanwege een rugbywedstrijd bij Richmond (rugby is hier ongeveer net zo populair als voetbal) hebben we er ruim twee uur over gedaan. Kew maakte echter alles goed. Ik was er dit jaar nog niet geweest, maar het is er nog altijd even mooi.
Naast heel veel bloemen waren er deze keer ook roofvogels gezien in een roofvogelshow. Deze uil speelde daar de clown.
In tegenstelling tot wat de Harry Potterboeken beweren, schijnen uilen niet bijzonder slimme vogels te zijn, en dat werd hier bevestigd.
Na een heerlijke dag Kew (en ook een heerlijke high-tea) zijn we met de bus naar huis gegaan, wederom geen onverdeeld genoegen. Inmiddels zijn Judit en Bart weer thuis.
groeten
Dorine
Hallo allemaal,
Middels mijn gastenboek werd ik erop gewezen dat het al meer dan een maand terug is dat ik mijn laatste post hier schreef. Hoog tijd om iets te schrijven dus. Niet dat er ontzettend veel is om over te schrijven, ik ben de laatste weken vooral druk geweest. Druk met werk, druk met kerk en druk met mijn lief. Op mijn werk komen er een paar deadlines aan, in juli mag ik op een congres twee presentaties geven, maar daarvoor moeten er nog wel wat resultaten bij elkaar gepipetteerd worden op het lab. Op 1 augustus moeten we als afdeling een grote beursaanvraag ingeleverd hebben. Een eventuele contractverlenging voor mij hangt af van het krijgen van deze beurs of niet. Al met al maak ik aardig wat uren.
Om de beursaanvraag wat vorm te geven, zijn we afgelopen maandag en dinsdag op retraite geweest. Bij retraite moet ik altijd meteen aan een klooster denken, maar dat was hier niet het geval, we zijn neergestreken in één van de meest levendigste steden van Engeland, Brighton (zeg maar het Scheveningen van Engeland, compleet met zee, strand en pier). Op maandag hebben we hard gewerkt, vanalles gepresenteerd en zijn we uiteindelijk geëindigd in een restaurant. Op dinsdag hebben we stevig gediscussieerd, en hebben we de retraite afgesloten met Fish&Chips op het strand. Uiteraard heb ik nog een beetje rondgekeken in Brighton, en natuurlijk het wereldberoemde Royal Pavillion aanschouwd.
Een raar gebouw, dat me eigenlijk een beetje tegenviel. Het schijnt mooi te zijn van binnen, maar dat bewaar ik nog tot een andere keer, Brighton is helemaal niet zo ver weg dus daar kom ik vast nog wel eens.
Inmiddels ben ik weer hard aan het werk. Vanochtend heb ik voor het eerst een engels stembureau aanschouwd. Toen ik hier kwam, heb ik me laten inschrijven in het kiesregister, in de hoop dat ik dan voor het europees parlement mocht kiezen. Groot was mijn verbazing toen ik een oproep voor de gemeenteraadsverkiezingen en burgemeestersverkiezingen kreeg! Ik heb overigens niet gezeurd, als men vindt dat ik hiervoor als niet-Britse mag stemmen, dan stem ik graag. Ik heb voor het eerst in mijn leven in een stemhokje met potlood (helaas niet rood) een kruis gezet op een stuk papier, ik heb nooit anders gestemd dan met een stemcomputer. Ik ben nu benieuwd naar de uitslagen, maar dat zal waarschijnlijk nog wel even duren zonder stemcomputers.
Ondertussen ben ik in afwachting van Judit en Bart-Jan die gisteren heel moedig in Bergen Op Zoom op de fiets zijn gestapt naar de ferry in Noord-Frankrijk. Als het goed is komen ze hier binnen een half uur aanfietsen.
groeten
Dorine
Hallo allemaal,
Afgelopen weekend ben ik met Robert een weekendje naar de West Country (zo wordt het westen van Engeland hier over het algemeen genoemd) geweest, zijn ouders wonen daar. Op zaterdagochtend zijn we ernaartoe gereden, een reis van tweeenhalf uur. Het weer was bijzonder slecht, regen en harde wind. Aangekomen in de West Country regende het zo hard dat er van wandelen absoluut geen sprake was (dat was ook voorspeld door de weermannen en vrouwen), dus moesten we op zoek naar een binnenprogramma. Dat vonden we in Cirencester, een stadje vlak bij Tetbury waar we logeerden. Cirencester heette in de romeinse tijd Corinium en was de hoofdstad van de westelijke provincie van Brittannica, een belangrijke stad dus. In het hedendaagse Cirencester was daar een flink museum aan gewijd. Het museum was recent opnieuw ingericht en zeer interessant om te bekijken. Zo interessant dat we er rond sluitingstijd nog rondliepen. De hoofdmoot bestond uit voorwerpen uit de Romeinse tijd, hoofdzakelijk opgegraven in Cirencester zelf. Helaas is er van de romeinse gebouwen niets meer te zien, alleen buiten de stad is er nog een overgroeid amphitheater. Er zijn echter wel prachtige mozaieken opgegraven, sommigen van 3 x 3 meter.
Deze mozaieken hadden een belangrijk aandeel in het museum. Verder was er ook informatie over de ijzertijd (de kelten), de angelsaksische invallen en de middeleeuwen. Het was een leuke besteding van een zeer natte middag!
Vanochtend werd ik wakker van zonneschijn door de gordijnen. Dat was niet voorspeld, maar uiteraard hoorde je mij niet klagen! Toen het na het ontbijt nog steeds zonnig bleek, zijn we toch maar gegaan voor een buitenprogramma. Dat bestond uit de Wetland Centre in Slimbridge. Enige tijd terug was ik al in de London Wetland Centre, van dezelfde organisatie geweest, en voor mijn verjaardag heb ik ook een abonnement (lees donateurschap) van alle centra in Groot-Brittannie gekregen. Slimbridge was wat groter als Londen en zeker even interessant. Met de zon die bleef schijnen lieten veel vogels zich zien. Zo was het park zeer flamingorijk.
Ook waren er zeer veel eenden, ganzen en zwanen te zien, exotisch en inheems. De ganzen waren zeer brutaal en aten uit de hand (de beesten waren zeer beledigd dat wij geen voer voor ze hadden gekocht).
Dit is een rosse stekelstaart, met een heel bijzondere blauwe snavel. We hebben denk ik wel veertig soorten eenden gezien. Het hoogtepunt van de dag was echter andermaal een ijsvogel, vanuit een van de schuilhutten gezien. Toen we de schuilhut binnenkwamen, was het meteen duidelijk dat er iets te zien was, 10 grote telelenzen staken door het raam naar buiten. Op zo’n twintig meter afstand was er een modderbank met daarin het nest van een ijsvogel. Daarnaast, in struik, zat meneer of mevrouw ijsvogel heerlijk van de zon te genieten. Ik heb ook mijn bescheiden zoomlensje door het ruim naarbuiten gestoken, 10 x zoom is niet genoeg om hier een beeldvullende ijsvogel te laten zien, maar de foto waarop het dier toch duidelijk te herkennen is, is te zien in mijn fotoalbum te zien, samen met nog wat foto’s van dit weekend.
Het bezoek aan the Wetland Centre was veel te kort, we gaan daar vast nog wel eens terugkomen. Op de terugweg hebben we nog even genoten van het prachtige uitzicht over de Severn Estuary, de zeearm tussen Engeland en Wales, hier al bijna gereduceerd tot rivier.
Het gebied waar we logeerden was nog deel van de Cotswold, een heuvelrug in Engeland, en vanuit hier was het prachtig kijken over het laaggelegen Severn-dal met aan de overkant Wales.
Omdat de klok ook hier vooruit is gegaan was onze terugreis naar Sutton aan het begin van de avond nog heerlijk zonnig, we hebben genoten van het reizen door de engelse countryside!
groeten
Dorine
Hallo allemaal,
Het is niet mijn gewoonte om politieke statements te maken op deze blog, maar ik lees net dat de film van Geert Wilders is uitgekomen en daar ben ik het dus niet meer eens. Het nieuws is ook hier in Engeland aangekomen, dus ik vrees dat ik zometeen in de koffiepauze iets uit te leggen heb aan mijn twee collega’s die moslima’s zijn (hele aardige vrouwen, net zoals alle andere moslims die ik ken hele aardige mensen zijn). Anne wees me via haar website er al op dat het mogelijk is om via internet een petitie, wilders is not holland, waarin wordt gesteld dat Wilders niet namens alle Nederlanders spreekt, te tekenen. Dit heb ik natuurlijk gedaan!
groeten
Dorine
Hallo allemaal,
Na de nodige klassieke concerten die ik recentelijk heb gezien, was het weer eens tijd voor iets anders. Een paar weken terug mailde Alinda me dat Nightwish, een finse gothic metal band, in het land was. In eerste instantie was niet meteen wild, Nightwish heeft sinds een jaar een nieuwe zangeres na jaren met operazangeres Tarja gewerkt te hebben. Omdat de band heel strak speelt en ik nooit erg weg was van Tarja’s stem, heb ik toch besloten om mee te gaan. Na de CD geluisterd te hebben was ik al een stuk positiever, de nieuwe zangeres heeft een heel andere stem, veel lager en helderder, die veel beter bij de muziek past. Gisteravond zijn we dus naar Astoria getogen (Robert was ook mee). Daar kregen we een heel goed concert voorgeschoteld. Ik had Nightwish 1 keer eerder gezien en toen vond ik ze een beetje tegenvallen, vooral ook omdat Tarja live niet zo goed zingt als bijvoorbeeld de zangeressen van Within Temptation, Epica of After Forever (de laatste band stond destijds in het voorprogramma en speelde toen heel strak). De nieuwe zangeres van Nightwish deed het live een stuk beter, ook met de oude songs die geschreven zijn voor Tarja. Voor de mensen in Nederland: zeker een aanrader (al zijn ze volgens mij net in Amsterdam geweest).
groeten
Dorine
Hallo allemaal,
Afgelopen weekend had ik een huis vol visite. Mijn ouders, Renske en Gijs waren op bezoek vanaf donderdagavond. We hadden veel leuke plannen, maar het weer zat in het weekend niet echt mee (ook hier heeft het flink gesneeuwd), dus alle buitenactiviteiten moesten we laten voor wat ze waren. Omdat het de goede week was, was er natuurlijk ook het nodige kerkbezoek. Op vrijdag was er in de Nederlandse kerk een gecombineerde dienst voor Witte Donderdag en Goede Vrijdag. Een hele mooie en sobere viering, waarin een vocaal ensemble stukken van Buxtehude zong. Op zondag was er een vroege paasdienst, daarna een heel gezellig paasontbijt en vervolgens een uitbundige paasviering. Verder hebben we nog een aantal museums gezien, the Cabinet War Rooms en The Museum of London. Allebei heel interessant met een hoop geschiedenis. Ook hebben we de bioscoop in Sutton met een bezoek vereerd. De film die we hebben gezien was 10000 BC, een film over de prehistorie die historisch gezien niet zo heel erg klopt (er waren toch echt nog geen piramides in Egypte in 10000 voor christus) en met een wat zwakke verhaallijn, maar wel met een hoop mooie beelden een leuke mammoet en sabeltandtijger animaties.
Verder hebben we veel en lekker gegeten. Vooral het bezoek aan het mediterraanse restaurant was memorabel, daar kregen we een enorm volle en geweldig klaargemaakte schotel met vis en zeevruchten. Het was dusdanig lekker dat zelfs mijn ouders de octopus en inktvis wilden proberen!
Inmiddels zijn mijn ouders weer naar huis en ben ik weer hard aan het werk. We hebben deze dagen een veiligheidsinspectie en aangezien ik vorige week ben benoemd tot safety officer in ons lab, loop ik nu continu te controleren of alles wel in orde is. Ik hoop dat de inspecteurs snel weer weg zijn, want niemand durft op het moment te werken op het lab. De inspecteurs letten vooral op de kleinigheden, zo kregen we te horen dat onze opstapjes die we gebruiken beter vijf wieltjes konden hebben in plaats van drie (!!!?).
Dat was het wel weer!
groeten
Dorine