By
dorine on September 29th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on nog even iets drinken
Hallo,
Deze post schrijf ik iets later dan gepland. Ik zou namelijk nog even één drankje gaan drinken in de bar, ter gelegenheid van Rachaels afscheid, maar het was er iets te gezellig. Het begon al met het feit dat Raisa een geheimzinnige tas meesleepte. In de bar kwamen daar een enorme zak limoenen, twee pakken rietsuiker en twee literflessen likeur, respectievelijk 40 en 50% alcohol uit. Samen met ijs werd dit in een enorme bierpul tot een cocktail gestampt. Reken maar dat daar van gedronken is! In eerste instantie waren we met z’n vieren, het Leuven-groepje, Chris, Rachael, Raisa en ik, maar in een lollige bui zijn ook Richard (de postdoc die het bureau naast me bezet) en Boo (mijn egyptische collega) van huis gebeld en die zijn ook allebei gekomen. Vervolgens kwam ook Kathy, de prof, nog even aanwaaien dus toen was het feest compleet. Rond een uur of half negen heb ik zelf op de stopknop gedrukt wat het cocktaildrinken betreft, met het idee dat ik nog naar huis moest fietsen. Veel Engelsen, waaronder Chris en Rachael, en Finnen zoals Raisa hebben niet zo’n stopknop. Overigens was het nog steeds heel gezellig, dus ik had nog geen zin om naar huis te gaan. Vervolgens ben ik nog gaan darten met Boo en Richard, waarbij ik kampioen naast het bord gooien werd. Uiteindelijk hebben we net toch maar afscheid genomen van Rachael , die we overigens volgende week weer zien. De twee likeurflessen waren inmiddels leeg. Boo heeft me een lift gegeven naar huis, mijn fiets haal ik morgen wel op, ik moet dan toch mijn cellen gaan verzorgen, die weten niet wat weekend is.
Nu is het hoog tijd om te gaan slapen, aangezien ik morgen niet al te laat op mijn werk wil zijn om daarna nog iets van het zaterdag-idee mee te pakken.
groeten
Dorine
By
dorine on September 28th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on afscheid Rachael
Hallo allemaal,
Na een rustige dag gisteren hadden mijn cellen vandaag weer veel verzorging nodig. Ik heb zo’n beetje de hele dag in het lab rondgerend. Om vier uur moest ik klaar zijn, want rond die tijd zouden we afscheid nemen van Rachael, die vanaf volgende week als postdoc op de andere vestiging in South Kensington, vlakbij het centrum van Londen, aan het werk gaat. Op de een of andere manier lukt het me nooit om om vier uur klaar te zijn. Als ik om vier uur weg moet om een vlucht naar Nederland te halen, is het ook altijd rennen om op tijd klaar te zijn en vandaag was het niet anders.
Uiteindelijk was ik om 5 over vier in het atrium, onze kantine. Daar stonden de champagne en taart al klaar. Rachael heeft de nodige cadeaus gehad en we hebben nog even goed feest gevierd. Rond een uur of zes zijn we vertrokken naar het (o zo bruisende) centrum van Sutton. Daar hebben we eerst wat gedronken in een barretje en daarna zijn we gaan eten bij een spaans restaurant. De hele tafel werd vol geladen met tapas en we konden ons helemaal vol eten. Het was erg gezellig. Bijna iedereen was er, zelfs mijn irakese collega die normaal eigenlijk niet naar dit soort dingen komt. Zojuist ben ik nog netjes thuis afgeleverd door Richard, de postdoc die tegenwoordig het bureau naast me bezet. Nu ben ik goed moe, dus ik ga snel naar bed.
groeten
Dorine
By
dorine on September 27th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on woensdag
Hallo allemaal,
Vandaag was het iets rustiger op mijn werk. Mijn cellen waren bijna allemaal druk bezig met groeien en hadden even geen verzorging nodig. Heel fijn, zo’n rustige dag, maar het was leuker geweest als het zo in het weekend uit zo komen. Morgen lijkt het weer druk te gaan worden en aan het weekend denk ik nog maar even niet, ik heb ook nog totaal geen overzicht van wat er dan gedaan moet worden.
Verder heb ik me vandaag voor het eerst op eigen houtje in de fitness-ruimte begeven. Tot nu toe heb ik me altijd verre gehouden van alles wat fitness is. Ik kon dat altijd doen doordat ik veel fietste, maar dat fietsen hier is zeker doordeweeks geen succes, vandaar dat ik iets anders moet. En eigenlijk was het best lekker om even flink te sporten. In de fitnesruimte, die ik voortaan maar met de Gym, zoals het hier heet, aan zal duiden, staan een stuk of tien apparaten, maar ik heb voornamelijk de fiets gebruikt. Het is moderne apparatuur, het meet direkt je hartslag en je krijgt op een beeldschermpje te zien hoeveel calorieen je verbrandt. Ik ben nog niet al te diep gegaan, ik wil het voorzichtig opbouwen.
Dat was het wel weer voor vandaag.
groeten
Dorine
By
dorine on September 26th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on dinsdag
Hoi allemaal,
Eigenlijk heb ik weinig nieuws vandaag, maar toch maar even een berichtje. Ik heb het inmiddels goed druk op het lab. Ik heb in totaal nu dertien cellijnen in kweek gezet, waarvan er twee dood zijn en de rest ontzettend hard groeit. Dat betekent dat ik er ontzettend veel werk aan heb. Overigens vliegt de dag dan ook voorbij, dus echt erg vind ik het niet. Meer nieuws heb ik niet geloof ik.
groeten
Dorine
By
dorine on September 25th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on weekendje NL
Hoi allemaal,
Na een aantal dagen radiostilte weer een berichtje van mij. Afgelopen weekend ben ik wederom in Nederland geweest, ter aanleiding van het afstuderen van Paulien. Op donderdagavond ben ik rond een uur of acht vanaf Gatwick airport gevlogen. Dat was een hele soepele reis en rond elf uur was ik op station Dordrecht.
De volgende dag kon ik al heel vroeg een lift krijgen naar Rotterdam. Daar heb ik eerst wat in het park bij de euromast rondgehangen (verbazingwekkend hoe rustig het daar is, ik ben hier drukke parken gewend, maar ja, het was natuurlijk wel op een tijd waarop normale mensen werken). Daarna ben ik mijn oude collega’s in het Erasmus MC van hun werk af gaan houden. Het was leuk om te buurten en een aantal mensen daar weer eens te zien, al was niet iedereen er. Vervolgens ben ik richting winkelhart (lees: Koopgoot) gegaan om het één en ander aan winterkleding in te slaan. De kledingmodellen hier in Engeland staan me niet zo aan, ze zijn standaard gemaakt om de nodige vetrollen duidelijk te laten zien. Nu vallen die vetrollen bij mij nog wel mee (al ben ik wel wat aangekomen sinds ik hier woon), maar ik heb toch niet zoveel zin in te korte truitjes met te diepe decollettées. Gelukkig zijn in Nederland Dordrecht en Rotterdam in de buurt. Ik ben ook aardig geslaagd.
Om twee uur had ik met Hessel afgesproken in de trein en samen zijn we richting Amsterdam gereisd. We waren veel te vroeg op de Vrije Universiteit, dus zijn we nog even de hortus ingedoken. Daar geldt nog altijd hetzelfde principe als toen wij aan de biologiefaculteit studeerden: zoveel mogelijk planten in zo weinig mogelijk ruimte proppen. Er waren wel overal gezellige zitjes, er bloeide nog het nodige en de zon scheen, dus we hebben ons daar best vermaakt. Om half vijf hebben we ons heel nostalgisch in de collegezaal gepropt waar we ook vaak college hebben gehad. Inmiddels was Marieke ook van de partij. Paulien was niet de enige die afstudeerde, in totaal kregen een stuk of twaalf studenten hun bul in deze zitting, die dus een lange zit was. Paulien was als één van de laatste aan de beurt en kon zeer opgelucht haar handtekening zetten onder haar Medische Biologie bul, voor haar de tweede, ze had eerder al haar doctoraalfase van Geneeskunde afgerond. Toch een hele prestatie, twee studies naast elkaar. Ze heeft er hard voor moeten werken de laatste weken, maar het is nu toch gelukt. Nogmaals gefeliciteerd Paulien! ‘s Avonds zijn we uit eten geweest in een rookvrij vegetarisch restaurant in de Amsterdamse rivierenwijk. Dat was heel leuk en heel lekker. Daarna zijn we weer allemaal richting huis gegaan.
Zaterdag was een beetje een lummel en leesdag. Heel lekker, na alle drukke dagen ervoor. Ik had eigenlijk gepland om lekker in bikini of korte broek in de tuin van mijn ouders te gaan zitten, maar dat plan viel letterlijk in het water. De zon was verscholen achter een hele dikke laag wolken waar ook het nodige vocht uitkwam. Gelukkig gaat lezen ook heel goed op de bank.
Zondag werd ik al vroeg uit mijn bed gejaagd, want de zon deed het weer. We zijn rond een uur of negen richting de Kennemer duinen bij Santpoort (in de buurt van Haarlem) gereden, alwaar we rond een uur of half elf waren. Na een kop koffie op het terras van de plaatselijke manege zijn we lekker gaan wandelen. Mijn ouders werden vast en zeker half gek van mij, want ik heb tijdens de wandeling behoorlijk lopen spelen met mijn fototoestel, de resultaten zijn te zien in mijn fotoalbum. Na anderhalf uur wandelen, waarbij we de nodige zeldzame planten tegen kwamen, konden we de laatste duinen over klimmen naar het strand. Daar hebben we heerlijk in het zonnetje (die het nog steeds deed) gegeten en hebben ma en ik de nodige schelpen gesprokkeld. Vervolgens zijn we via een ander pad weer teruggewandeld, hebben we nog wat gedronken op hetzelfde terras van dezelfde manege en zijn we weer uitgekomen bij de auto. Inmiddels deed de zon het niet meer en begon het te druppen, dus we waren net op tijd terug.
Tegen de tijd dat we in H.I.Ambacht waren (ik heb het tussenliggende gedeelte niet bewust meegemaakt, en dan zijn we nog niet eens over de A27 gereden, waar ik sowieso standaard in slaap val), was het opgehouden met zacht regenen. Ik ben eerst onder de douche gedoken en heb vervolgens heb ik mijn moeder geholpen in de keuken, want het was thuiskomdag, Judit, Bart-Jan, Renske en Gijs kwamen al snel aan en ook mijn oom Mari was er. We hebben lekker bijgepraat en heerlijk gegeten van twee ovenschotels. Na het eten droop iedereen al snel weer af, want het was niet vroeg meer. Ik heb al mijn spulletjes weer verzameld en in mijn koffer gepropt.
Vanochtend ging de wekker al erg vroeg, om half zes. Om kwart over zes heeft mijn vader me naar station Dordrecht gebracht, normaal een kwartiertje rijden. Nu bleek er echter iets gebeurd te zijn in de Drechttunnel richting Rotterdam (dus de andere tunnelbuizen), waardoor de uitvalsweg helemaal vast stond. Uiteindelijk zagen we toen we het station binnenliepen precies mijn trein wegrijden. Gelukkig gaan er meerdere treinen naar Schiphol, dus een kwartier later heb ik een andere trein gepakt. Die kreeg onderweg behoorlijk vertraging, waardoor ik mijn aansluiting op Leiden miste. Vervolgens moest ik daar een vertraagde intercity in. Uiteindelijk was ik drie kwartier later dan gepland op Schiphol. Daar ging alles wel heel vlot, binnen tien minuten was ik ingecheckt en door de douane heen. Mijn vlucht had wel weer vertraging, en ook in Engeland reden de treinen niet zoals ze dat zouden moeten doen. Uiteindelijk was ik iets voor twaalven thuis. Daar heb ik snel mijn spullen gedumpt, me omgekleed en ben ik richting mijn werk gegaan.
Daar had ik nog een drukke werkdag. Ik had gepland om vandaag al mijn verschillende cellijnen (soorten cellen) in kweek te hebben, dus er was veel werk te doen. Er stond al veel in kweek, dus daar moest ik aardig wat aan doen. Eén van mijn collega’s, Lynley, was zo lief geweest om afgelopen vrijdag voor mijn cellen te zorgen, ik had gezegd dat het niet hoefde, maar het is goed dat ze het toch heeft gedaan, want anders hadden twee soorten cellen niet meer geleefd. Eén andere cellijn was dood, er zat duidelijk een bacterie in het flesje, maar alle andere cellen zagen er goed uit. Rond half zes had ik eindelijk alles gedaan. Morgen gaat het weer heel druk worden, maar met een beetje mazzel ben ik er over een paar weken van af.
Nu heb ik wel weer genoeg geschreven vind ik, dus meer nieuws een andere keer!
groeten
Dorine
By
dorine on September 20th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on woensdag
Hallo allemaal,
Het is nog steeds prachtig weer vandaag. Daarom heb ik vanochtend besloten om maar eens te gaan lopen in plaats van heel hard de heuvel op te fietsen. Dat was best lekker, zo in het ochtendzonnetje. Op mijn werk had ik een lange dag vandaag, gedeeltelijk ook omdat ik morgen vroeg weg moet. Tijdens de lunchpauze heb ik eindelijk mijn introductiecursus voor de fitnessruimte beneden in de kelder van het gebouw gehad. Nu mag ik er eindelijk gaan sporten! Verder heb ik niet veel nieuws vandaag.
groeten
Dorine
By
dorine on September 19th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on dinsdag
Hoi allemaal,
Weinig nieuws vandaag. Het is hier nog steeds prachtig weer, veel zon, alleen niet zo heel erg warm, rond de 21 graden. Later in de week wordt het warmer, maar dan ben ik in Nederland, waar het ook weer warm schijnt te gaan worden. Op het lab is het nu stilte voor de storm. Ik hoop volgende week heel veel cellijnen in kweek te zetten, in totaal heb ik dan 13 cellijnen in kweek, wat in de praktijk vermoedelijk betekent dat ik zeven dagen per week op het lab zit. Hopelijk kan ik ze met een aantal weken weer uit kweek halen. Hierover heb ik later vast wel meer nieuws, voorlopig geniet ik nog even van de rust.
groeten
Dorine
By
dorine on September 18th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Herfst
Hallo allemaal,
De metereolische herfst is reeds begonnen, de tijdkundige nog niet (of was het nu net andersom) maar hier heeft de herfst binnen een paar dagen volledig toegeslagen. Beukennootjes, hazelnoten, kastanjes, het klettert allemaal uit de bomen nu. Heel Sutton staat vol met kastanjebomen, ik snap nu waarom de mensen hier een fietshelm dragen… Zelfs de eekhoorntjes kunnen het niet bijwerken, al zie je ze overal driftig heen en weer rennen. De aanleiding voor dit herfstgeweld is overigens niet erg duidelijk, als het nu was gaan stormen en regenen, maar nee, ik lijk het mooie weer vanuit België meegenomen te hebben, de zon schijnt al een paar dagen.
Op mijn werk ook goed nieuws vandaag: ik heb weer een eigen bureau, en wel precies hetzelfde bureau op precies dezelfde plaats waar ik twee weken geleden vandaan verdreven werd. Mijn eigen computer staat weer netjes aangesloten. Het is alleen een beetje behelpen met de plankruimte boven mijn bureau, die is namelijk volledig in beslag genomen door de postdoc die nu naast me zit. Hij gaat daar nog wel wat aan doen, dus hopelijk is de rij mappen die nu aan de zijkant van mijn bureau staat ook weer snel weg.
Verder heb ik weinig nieuws vandaag.
groeten
Dorine
By
dorine on September 17th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on startzondag
Hallo allemaal,
Na een drukke week volgde vandaag ook nog een drukke zondag, het was in de Nederlandse kerk namelijk startzondag, de start van het nieuwe kerkseizoen. Ik zat dus om half tien alweer in de trein richting Londen centrum. Aldaar bleek het al redelijk druk in de kerk. De kerk werd al snel steeds voller zodat er uiteindelijk zo’n 80 mensen waren denk ik, bijna drie keer zoveel als normaal. Tijdens de startzondag is er altijd veel aandacht voor de kinderen, dus hadden de dominee, Diny, en nog een paar anderen een heel programma voor de kinderen voorbereid. Dat was niet tevergeefs, uiteindelijk waren er zo’n twaalf kinderen en ook nog vier of vijf baby’s. Ik had zelf niet meegeholpen met de voorbereiding, omdat ik in eerste instantie ervanuitging dat ik nog niet uit België terug zou zijn. Toen bleek dat ik er toch was, werd ik meteen voor vanalles in geschakeld.
Het thema van de dienst was “met z’n allen de boot in” over het verhaal van de ark van Noach. Voorin de kerk was een kartonnen kerk gebouwd met daarboven een regenboog. Alle kinderen die er waren hadden tekeningen en foto’s van hun lievelingsdieren opgestuurd of meegebracht en die werden allemaal op de boot geplakt, een heel leuk idee. Ik was door de dominee ingeschakeld voor de fotografie, dus vandaar dat ik tijdens de dienst een paar foto’s heb kunnen maken. Die staan in mijn fotoalbum. Ik heb voor het eerst in mijn leven een kindernevendienst (eens soort zondagsschool, maar dan tijdens de kerkdienst) gedaan, waarbij ik samen met Diny een liedje met de kinderen in moest studeren, ik begeleidde ze op mijn blokfluit. Dat viel overigens niet mee, want de meeste kinderen hadden niet veel zin in zingen. Toen iedereen weer terug was in de kerkdienst, mochten ze het liedje voorin zingen, dat ging uiteindelijk toch vrij goed. Ook werden er twee kinderen gedoopt, ook bijzonder om dat eens in deze kerk mee te maken.
Na de dienst werd er uiteraard weer koffie gedronken, maar niet heel lang, want we moesten al snel echt met z’n allen de boot in. Met een hele groep mensen zijn we naar de dichtstbijzijnde aanlegsteiger gelopen en daar hebben we gewacht op de veerdienst naar Greenwich. Er waren heel veel mensen mee, zeker zo’n vijftig. Daardoor pasten we niet allemaal op de eerste boot die kwam. Ik heb dus samen met nog een stuk op twintig mensen gewacht op de volgende boot. Daar pasten we wel allemaal op, maar vervolgens bleek deze niet verder te gaan dan de towerbridge. Daar hebben we vervolgens weer een kwartier staan wachten, overigens was het uitzicht op de towerbridge niet vervelend. De volgende boot was vrij leeg, dus konden we weer verder. Het was heerlijk op het water in de zon. Het was ideaal weer, zo’n vijfentwintig graden met veel zon. In Greenwich hebben we ons door de enorme menigte geworsteld (er was duidelijk iets te doen, het had iets met de autovrije zondag en de aankomende tour de france start te maken). In het park hebben we gepicknickt. Het was heel gezellig en iedereen had het prima naar zijn zin. Veel mensen hadden iets meegenomen voor de picknick, dus er was ruim genoeg te eten. Mijn pannekoeken vonden gretig aftrek.
Rond een uur of vijf hebben we alles weer ingepakt en zijn we met de lightrail weer allemaal onze eigen weg gegaan. Een heel geslaagde dag!
groeten
Dorine
By
dorine on September 16th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on leuven
Hallo allemaal
Na een aantal dagen internetstilte weer een bericht van mij. Afgelopen dinsdagochtend ben ik samen met drie collega’s vertrokken naar Leuven voor een congres. Ik hoefde gelukkig deze keer niet op onbeschaafde tijden te reizen, om negen uur ‘s ochtends ging mijn trein naar Londen Waterloo. Daar hebben we elkaar ontmoet en ingecheckt voor de eurostar, de trein naar Brussel. Dat is nog een heel gedoe, met incheckpoortjes, bagagecontrole en douane. Het ging wel een stuk sneller dan op een vliegveld, we hoefden er ook maar een half uur voor vertrek te zijn. We zaten gezellig bij elkaar in de trein en ik had natuurlijk een raamplekje geconfisceerd. De eurostar is een hoge snelheidstrein die door de kanaaltunnel gaat, dus de reistijd viel alles mee, tweeenhalf uur. Ik vond het heel leuk om eens op deze manier te reizen, het is toch anders dan met een vliegtuig. In Brussel konden we redelijk vlot overstappen op een trein naar Leuven, dat duurde nog eens een half uur. We waren rond een uur of drie in Leuven. Ons hotel was gelukkig vlak bij het station. We hebben de spullen op de hotelkamers gedumpt en zijn snel een terrasje opgedoken want het was daar nog hoogzomer, bijna 30 graden. Daar hebben we ons eerste Belgisch beertje in België gedronken (er zouden er nog vele volgen). Ik ben ook nog snel even het centrum ingelopen om een aantal CD-zaken af te stropen op zoek naar een aantal Belgische CD’s die ik Nederland slecht kan krijgen (laat staan in Engeland). Ik heb er één gevonden, een vrij zeldzame CD van Ambrozijn, één van mijn favoriete groepen op het moment, ze maken een soort folk en gebruiken daarvoor vaak eeuwenoude teksten.
Om half vijf zijn we teruggegaan naar het hotel waar er bussen klaarstonden om ons naar de congreszaal te brengen. De congreszaal bleek een collegezaal in de faculteit geneeskunde van de universiteit, iets buiten het centrum bij het academische ziekenhuis. Daar kregen we een welkom en meteen al de eerste praatjes. Hierna was er in de hal bij de collegezaal een lopend buffet, erg lekker. Ook werden er allemaal zeldzame belgische biertjes aangeboden. We hebben heerlijk buiten in het zonnetje zitten eten en drinken. Al redelijk snel werden we weer in bussen geladen en naar de Stella Artois bierbrouwerij gebracht. Hier werden we rondgeleid. Het was heel leuk om te zien. Ik was al wel eens in een brouwerij geweest, maar dat was een hele kleine. Dit was een enorme brouwerij waar naast Stella Artois ook nog een aantal andere bieren werden gebrouwen (o.a. Kriek, Leffe, Dommelsch). Het was overal wel erg warm, in de brouwhal was het ruim boven de veertig graden dus iedereen stond met pareltjes zweet op het voorhoofd naar de gids te luisteren. Na de rondleiding was er natuurlijk ook nog een bierproeverij. Helaas hadden ze daar alleen Stella Artois, geen favoriet van mij. Het was wel gratis, dus er werd stevig doorgedronken (ik heb me redelijk ingehouden). Hierna werden we wederom in bussen geladen en naar de hotels gereden. Rond een uur of tien waren we bij het hotel en dat vond ik nog wat te vroeg om te gaan slapen. Mijn collega’s dachten er net zo over. Ik had tijdens mijn CD-strooptocht al ontdekt waar de leukste terrassen waren, dus we zijn richting grote markt gelopen en zijn op een terras met uitzicht op het stadhuis (vijftiende eeuws) en de kerk (eveneens vijftiende eeuws) neergestreken. Vervolgens werden er weer diverse bieren uitgeprobeerd. Mijn baas, Chris, en Rachael zijn echte belgische bierfans, dus die hebben echt genoten. Ik kon ze overigens aardig goed bijhouden, ik ben hier in engeland blijkbaar al aardig getraind in het bierdrinken. We hadden tijdens het congres ook nog een kennis van Chris opgedoken, Joel, een aardige amerikaan. Rond een uur of twaalf zijn we richting hotel gegaan, want Rachael en Raisa hadden de volgende dag presentaties.
De volgende dag ging de wekker (of beter gezegd het alarm van mijn mobiele telefoon) al voor zeven uur, want om half acht moesten we aan het ontbijt zitten. Het opstaan was niet leuk, ik had geen kater hoor, maar ik had niet best geslapen doordat het loeiheet was in mijn kamer, op de eerste verdieping direkt aan de straat waar ‘s nachts diverse luidruchtige groepen studenten rondhingen en ‘s ochtends de vuilniswagens al om zes uur doorheen reden (het was alsof ze door mijn kamer reden). Ik heb dus veel koffie gedronken bij het ontbijt. Om kwart over acht stond de bus weer voor de deur van het hotel en om half negen waren we bij de congreszaal. Daar hebben we de hele dag praatjes aangehoord. Het congres was in zijn geheel gewijd aan een bepaalde techniek, voor de insiders, Array-CGH. Een techniek die ik zelf binnenkort ga uitvoeren, dus ik zat er vooral om te leren. De diverse aspekten (techniek, toepassingen in de genetica en het kankeronderzoek) werden behandeld in verschillende sessies. Raisa en Rachael waren de hele dag (eigenlijk al de hele week) bloednerveus want zij moesten aan het eind van de dag elk een praatje houden. Ook Chris was verdacht aan het ijsberen, hij kan er niet goed tegen als één van zijn AIO’s een praatje moet geven en hij het zelf dus niet in de hand heeft. Uiteindelijk hebben ze het allebei heel goed gedaan. Ook de andere praatjes waren erg interessant, ik had me nog helemaal niet gerealiseerd dat de techniek zoveel toepassingen heeft.
Aan het eind van de congresdag zijn we weer in bussen geladen en naar het Groot Begijnhof gebracht, dat is een van de meest authentieke stukjes Leuven, al hadden maar weinig mensen daar oog voor. We hadden die avond een groot diner in de Faculty Club van de universiteit, die gevestigd is in een aantal gebouwen van het Begijnhof. We zijn buiten eerst aan de champagne gezet (ik prefereer bier) en vervolgens werden we binnen aan tienpersoonstafels gezet waar we ruim drie uur gezeten hebben. Op de een of andere manier trokken wij alle engelsen en amerikanen (dat waren er maar twee plus Joel) aan. Als voorgerecht kregen we kreeft, als hoofdgerecht lam in honing-rozemarijn saus en als toetje moccaijs. Alles was perfect verzorgd en heel erg lekker. Rond een uur of elf waren we eindelijk klaar en zijn we met een hele groep mensen naar het centrum gelopen. Deze avond zijn we op een terras op de oude markt, het uitgaansplein van Leuven neergestreken en weer zijn er de nodige belgische biertjes doorheengegaan. Rond half één vonden Raisa en ik het wel genoeg en zijn we richting hotel gegaan. Daar ben ik als een blok in slaap gevallen.
De volgende dag moesten we wederom vroeg ontbijten en waren we om kwart voor negen weer in de congreszaal. Er waren ‘sochtends erg veel heel technische praatjes (zelfs van iemand van de TU Delft) en ik kon niet alles even goed volgen. ‘s Middags ging het gelukkig over diverse soorten kanker, dat was heel interessant. Na het laatste praatje bleek dat we nog een uur op de bussen moesten wachten, dus zijn we maar met z’n vijven gaan lopen. Dat viel reuze mee, het was maar een half uur naar het centrum. Daar zijn we neergestreken op een terrasje in de buurt van het zalencentrum waar we om half negen moesten eten. In dat zalencentrum werden we weer aan tienpersoonstafels gezet en merkwaardig genoeg hadden wij weer precies dezelfde tafelgenoten als op donderdag. Het eten was weer heel lekker, makreel als voorgerecht, Ossenhaas als hoofdgerecht en honingijs als nagerecht. Wel was het heel erg warm en rook de hele zaal naar rook, alhoewel er niet gerookt werd. Het was echt zo’n rooklucht die nooit meer verdwijnt uit zo’n zaal. Dat alles bijelkaar maakte dat ik me niet heel erg lekker voelde. Ik heb de belgische biertjes (en wijn) dan ook afgeslagen en water en sinaasappelsap gedronken. Na het zeer uitgebreide tafelen bleek er in dezelfde zaal ook nog een feest georganiseerd. Dat was een beetje een afknapper. Het zalencentrum was niet erg geschikt voor een disco (voor de ambachters, het leek een beetje op het restaurant van de Theetuin). Ook werd er voornamelijk muziek uit de jaren zeventig gedraait (het grootste gedeelte van het publiek was in de jaren zeventig nog niet of pas net geboren). Het feest kwam dus niet echt van de grond. Ik ging me ook steeds beroerder voelen, ik had vooral last van mijn maag, dus op een gegeven moment heb ik mijn biezen gepakt en ben ik naar het hotel gegaan. Het was toen ook al wel één uur. Van de anderen begreep ik de volgende dag dat ik weinig gemist heb.
Vanochtend bleken er weer een aantal zeer technische praatjes op het programma te staan. Toen ik had gedoucht vond ik een briefje onder mijn deur van Raisa dat de rest had besloten om de eerste sessie te skippen en uit te slapen. Ik was toen alleen al klaarwakker en had geen slaap meer, dus ik ben zelf gaan ontbijten en ben daarna nog wat gaan wandelen in de stad. Een aantal plekken had ik nog niet gezien dus ik heb lekker een eind gelopen. Toen ik om tien uur terug kwam bij het hotel was er nog steeds geen collega te bekennen, dus ik heb uitgecheckt en ben met mijn trekkoffertje naar het congrescentrum gelopen. Dat bleek toch verder dan ik dacht, dus om elf uur kwam ik er moe en zeer bezweten (het was weer ruim boven de 25 graden) aan, net op tijd voor de tweede sessie. Ik was wel goed wakker, dus ik kon de laatste praatjes goed volgen. Raisa en Rachael bleken inmiddels ook (met een taxi) gearriveerd. Na de laatste praatjes werd nog aangekondigd dat tegen alle berichten in het congres volgend jaar toch weer door zou gaan. In eerste instantie hadden ze subsidie gehad van de europese unie voor drie congressen, en dit was de derde uit de serie, maar er bleek een nieuwe subsidie binnengehaald te zijn. De organisatie gaat nu van Belgie naar Nederland, dus volgend jaar is het congres in Amsterdam. Ook werd er nog een prijs uitgereikt voor het beste praatje en die ging tot onze grote vreugde naar Raisa, die het volledig niet verwacht had. Een goed einde van het congres dus. Er zou ‘s middags nog een sociaal programma zijn in Brussel, maar daar hadden wij niet voor ingeschreven, dus we hebben de stadsbus naar het station gepakt, want we waren al erg laat voor onze trein. We hadden heel veel mazzel dat de trein naar Brussel vertraging had en dat we hem daardoor nog net haalden, anders hadden we waarschijnlijk onze gereserveerde eurostar niet gehaald. Om drie uur reden we weg uit Brussel en om half vijf britse tijd waren we weer op London Waterloo. Daar moesten we nog een kwartier in de rij staan voor de kaartautomaat. Gelukkig hadden we al heel snel een trein naar Clapham Junction waar we over moesten stappen, en daar renden we nog net de intercity naar Sutton in. Om half zes was ik thuis.
Toen was de dag voor mij nog niet over, want omdat ik volgende week weer vanaf donderdagavond in Nederland ben, moest ik nu mijn cellen verzorgen op het lab, omdat dat anders met dat aankomende lange weekend niet goed zou gaan. Gelukkig was ik veel sneller klaar dan ik dacht. Thuis heb ik mezelf getrakteerd op pannekoeken (gemaakt met bloem, pannekoekmix is hier niet te krijgen). Ook heb ik meteen een stapeltje gebakken en klaargemaakt voor de picknick van de kerk morgen.
Inmiddels ben ik goed moe maar heb ik een heel goed gevoel over afgelopen dagen. Het was een heel leuk en leerzaam congres. Tot nu toe had ik alleen maar medische congressen meegemaakt en die zijn toch veel stijver en afstandelijker. Biologen zijn vaak toch veel gezelliger. Ook liep iedereen gewoon in zijn gewone kloffie rond. Het was ook veel minder anoniem dan de grote congressen in Amerika waar ik geweest ben, omdat er hier maar 200 deelnemers waren (tegen 30000 in Orlando, New Orleans en Chicago). Ook vond ik het erg leuk dat het in Leuven was, het is een bijzonder mooie en ook heel gezellige stad. Een aantal hele leuke dagen dus! Ik heb niet echt veel foto’s gemaakt van deze dagen, maar de paar die gelukt waren staan in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine