lange dag

By dorine on October 12th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on lange dag

Hallo allemaal,

Vandaag heb ik een nieuw record gebroken: ik was pas om half negen thuis na mijn werk, zonder tussendoor te hebben gesport of in de bar te hebben gehangen. Het was ook niet geheel gepland. De dag begon niet erg goed. Toen ik de kweekstoven vanochtend opentrok, ontdekte ik dat vijf van mijn cellijnen volledig dood waren. Er viel niets meer aan te redden. Het waren vijf lijnen die ik gisteren nog verzorgd had, en daarom denk ik dat de (nieuwe) fles met kweekmedium die ik gebruikt heb, besmet was met een bacterie. Erg jammer, maar geen heel grote ramp. Met de meeste cellijnen was ik namelijk nagenoeg klaar, alleen voor eentje had ik nog geen RNA geisoleerd. Gelukkig had ik al even geleden cellen ingevroren zodat ik ze opnieuw kan kweken, dus dat moet nu maar gaan gebeuren. Overigens ga ik over anderhalve week eerst nog een weekje vakantie vieren, dus komende week ga ik geen nieuwe dingen meer beginnen.

Omdat ik niet meer hoefde te wachten op die ene cellijn waarvan ik nog geen cellen had ingevroren voor RNA isolatie, heb ik die RNA isolatie voor alle andere cellijnen vandaag gedaan. Het resultaat was prima, niet echt onverwacht, want dit is een proef die ik heel veel heb gedaan tijdens mijn promotie. Ik had gepland eind volgende week zowel DNA als RNA voor al mijn cellijnen te hebben, en dat is nu dus eigenlijk al voor elkaar. Mijn baas was heel blij toen die het hoorde, want we gaan een beetje van dat DNA en RNA wegsturen voor een bepaalde proef (expressie- en snp-microarrays voor de insiders, ik zal er later meer over uitleggen) en dat gaat mogelijk heel spannende resultaten opleveren. Deze proeven bij elkaar zijn wel bijzonder prijzig, alles bij elkaar betalen we zo’n 10000 pond. Mijn baas moest dus even gaan kijken of hij dat geld wel had, en toen kwam hij erachter dat één van de potjes waaruit hij het wilde halen, vanaf aanstaande maandag niet meer beschikbaar zou zijn. Dat was om zes uur vandaag. Met andere woorden: nog één avond en een dag om alles te regelen. Ik heb dus nog een aantal uren doorgewerkt om te zorgen dat qua labwerk in ieder geval alles klaar staat om weg te sturen. Morgen moet ik het financieel allemaal gaan regelen en dat wordt denk ik nog een hele klus. Ik ga in ieder geval mijn best doen, en als mensen niet snel willen meewerken, dan hoop ik dat Chris zijn gewicht nog even in de strijd kan gooien.

Morgen meer nieuws (als ik niet tot twaalf uur ‘s avonds aan het werk ben).

groeten
Dorine

woensdag

By dorine on October 11th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on woensdag

Hallo allemaal,

Vanochtend stapte ik behoorlijk moe uit mijn bed, zo’n congres hakt er toch best in. Dat moe zijn werkte door in mijn hele werkdag. Het begon er al mee dat ik mijn toegangspas voor het gebouw vergeten was. Ik kon nog wel naar binnen komen en al mijn bagage (zware congresboeken, posterkoker enz) dumpen, maar daarna ben ik toch maar weer naar huis gefietst om mijn pas op te halen want zonder kom ik niet erg ver in het gebouw (niet eens tot de wc’s). Dat was dus een extra ritje bergop vandaag. Ook op het lab bleef ik dingen vergeten, gelukkig (of hopelijk, als ik morgen mijn cellen bekijk) niet met desastreuse gevolgen, hooguit wat extra werk. Het probleem met de gasfles waar ik zaterdag over schreef, heb ik vanochtend gelukkig kunnen oplossen.

De meeste collega’s waren vandaag niet bijzonder produktief, het was een algehele after-conference dip. De baas was wel weer boven water en zowaar in zijn kantoor toen ik aankwam. Mijn buurman, Richard, lijkt een wedstrijd met me te zijn aangegaan wie de mooiste zelfgemaakte foto als achtergrond op de desktop zet. Ik heb er al een paar weken de foto van de spin die ook in mijn fotoalbum staat, op mijn desktop staan. Dat levert de nodige reacties op, van een gillende collega (Boo) tot de nodige bewonderars, tot een baas (Chris) die bekende dat hij eigenlijk ook bang voor spinnen was. Richard heeft nu een hele mooie foto van de ghurkin, een heel mooi modern gebouw, met konische vorm, in het centrum van londen op zijn desktop staan, de foto is gemaakt als spiegeling in de glaswand van een ander gebouw. Voorlopig houd ik mijn spin nog maar even staan, het blijft leuke reacties uitlokken.

Dat was het wel weer voor vandaag geloof ik.

groeten
Dorine

Birmingham

By dorine on October 10th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Birmingham

Hallo allemaal,

Ik ben net terug uit Birmingham en ik ben behoorlijk moe dus ik denk niet dat dit een vreselijk lang verhaal gaat worden. Toch even een overzicht van wat er de afgelopen dagen allemaal gebeurd is.

Zondagochtend ben ik al redelijk vroeg vertrokken richting Londen. Daar ben ik eerst naar de kerk geweest, er was een gastpredikant die zelf tien jaar geleden predikant van de Nederlandse kerk was geweest. Hij kon heel boeiend vertellen. Na de dienst heb ik geoefend met de cantorij. We hebben weer een aantal mooie liederen om te zingen. Hierna heb ik nog een poosje fluit gespeeld met David op het orgel. Ik denk dat hij vooral wilde horen hoe ik kon spelen en of het aan zijn kwaliteitseisen voldeed. Wat dat betreft ben ik volgens mij prima geslaagd, hij was erg enthousiast.

Vervolgens ben ik naar station Euston gegaan. Daar had ik afgesproken met Ola, mijn nieuwe collega. Samen zijn we naar Birmingham gereisd. Daar aangekomen stapte Rachael uit de zelfde trein. Met z’n drieen zijn we op zoek gegaan naar het hotel. Ik had een kaart, maar Rachael dacht dat ze het zo wel kon vinden. We hebben dus een aardig rondje gelopen. Birmingham heeft de afgelopen jaren enorme stadsvernieuwing ondergaan, het is nu een gezellige uitgaans- en winkelstad, zonder al te veel bijzondere gebouwen. Van de oude grauwe industriestad is bijna niets meer terug te vinden. Bijna niets meer, maar tijdens ons toeristische rondje op zoek naar het hotel kwamen we toch langs diverse plaatsen die mijn beeld van Birmingham bevestigde (half afgebroken gebouwen waarin nu een met onkruid overgroeid parkeerterrein is, een tunneltje onder de grote weg door met een bijzonder penetrante urinelucht, de nodige (gebroken) lege alcoholflessen en louche rondhangende types). Gelukkig had ik mijn kaart nog en hebben we het hotel toch nog gevonden, al hadden we het in een kwartier in plaats van drie kwartier kunnen lopen. Het hotel was prima, heel grote kamers, die we niet eens hoefden te delen met een collega. Al redelijk vlot zijn we richting het congresgebouw gegaan, want de openingsreceptie begon. Als het om gratis gaat, dan hebben Nederlanders een behoorlijke naam, maar als het om gratis drinken gaat, dan kunnen de engelsen er ook behoorlijk wat van. We zijn dus flink aan de wijn gegaan. Gelukkig voor het alcoholpromillage in mijn (maar voornamelijk Rachaels) bloed was er om acht uur ook nog een debat waar we naartoe zijn gegaan. Vervolgens kwamen we Rachaels nieuwe collega’s (van de andere vestiging van het instituut) tegen en zijn we met hen een hapje gaan eten (het was zondagavond tien uur, maar gelukkig was de pizzaexpress nog open). Daarna zijn we richting hotel gegaan, waar precies mijn collega’s Lynley, Olga (niet te verwarren met Ola,die is pools, Olga komt uit Kroatie maar woont al jaren in Engeland), en Raisa tegen. Met elkaar hebben we nog wat gedronken in de lobby en uiteindelijk lag ik zowaar voor twaalven in bed.

De volgende dag waren we rond een uur of negen in het congrescentrum. Daar hebben we de hele dag de nodige presentaties bekeken. De sprekers waren erg goed, ze waren duidelijk niet alleen uitgenodigd op basis van hun wetenschappelijke prestaties, maar ook op hun vermogen om dat op een leuke manier over te brengen aan het publiek. ‘s Middags kregen we een erg lekkere lunch en konden we de posters bekijken. Daarna waren er weer de nodige praatjes, tot half acht ‘s avonds, maar vlak voordat het laatste praatje begon kondigde Chris aan dat hij nu bier wilde en dat we met z’n allen iets gingen drinken. Een echt goed voorbeeld voor zijn onderzoekers, mijn baas. We zijn letterlijk het dichtsbijzijnde cafe ingedoken en daar hebben we de nodige uren gehangen. Uiteindelijk had men tegen een uur of tien door dat er ook nog iets gegeten moest worden en dat dat op maandagavond in Birmingham wellicht lastig zou zijn. We zijn een japans restaurant ingedoken, waar we allemaal rond een grote roerbakplaat werden geschoven. Er kwam een kok die voor ons ter plekke het eten ging klaarmaken. Erg leuk, zeker toen de kok ging jongleren met eieren, en Chris besloot (na zeker vijf halve liters bier) dat hij dat ook kon. Ik ben maar preventief wat naar achteren geschoven en dat was goed ook. We hebben in ieder geval flink gelachen! Het eten was erg lekker, maar erg veel, zeker om tien uur ‘s avonds. Ook moesten we met stokjes eten en ik was de enige die dat voor het eerst deed. Toch had ik de truk al redelijk snel door en heb ik toch wel genoeg binnengekregen. Toen we uitgegeten waren, dook Kathy, de prof, opeens op, en ook zij had duidelijk al de nodige glazen wijn gedronken. Alle japanners in het restaurant wilden naar huis, maar Kathy bestelde nog een fles Saki (japanse zeer sterke drank), dus ze moesten nog een poosje blijven. Het was erg gezellig, maar aangezien de alcoholpromillages van mijn collega’s aardig opliepen, vond ik het, toen we uiteindelijk toch het restaurant uitgegooid waren wel genoeg, het was ook al tegen enen. Ook Olga wilde graag naar bed, dus we zijn samen naar het hotel gegaan.

Vanochtend waren Olga en ik ook als eerste en enigen voor negen uur aan het ontbijt. Het congresprogramma was weinig interessant vanochtend, dus ik heb met Olga en Lynley, die inmiddels ook boven water was, eerst uitgebreid ontbeten en en passant nog kennis gemaakt met een voormalige collega van Olga die in het enige kinderziekenhuis van Londen waar we nog niet mee samenwerken, een behoorlijke collectie hersentumorweefsel heeft. Een vruchtbaar ontbijt dus. Na het ontbijt zijn Olga en Lynley op hun kamer gaan werken aan presentaties die ze morgen moeten geven, en ik ben naar het congrescentrum gegaan om daar op mijn gemak mijn poster op te hangen en de andere posters te bekijken. Eigenlijk was het mijn poster niet, ik had er maar heel weinig werk voor gedaan. Suzie zou hem presenteren, maar die zit nu zo dicht tegen de adoptie van haar nieuwe zoontje aan, dat ze het niet zag zitten om een paar dagen van huis te gaan. Ik heb haar dus proberen te vervangen en dat ging best aardig, ik kreeg heel wat bezoek. Overigens was dat voor 80% mannelijk en droeg ik vandaag een redelijk kort rokje met mijn hoge laarzen eronder…. Ik had gehoopt op wat feedback van collega’s, maar de enige die op kwam duiken was Kathy, en die wilde voornamelijk weten of ik Chris al had gezien. Dat was niet zo, sterker nog, Chris is vandaag niet meer boven water gekomen, vermoedelijk is hij vanochtend met een flinke kater het hotel uitgeslopen en naar huis gegaan. Ik ben benieuwd of hij morgenochtend als ik netjes om acht uur begin al in zijn kantoortje zit.

Tussendoor heb ik overigens ook nog even heel kort gewinkeld met Olga en Lynley. Eigenlijk beperkte zich dat vooral tot een lunch bij de Starbucks, heel gezellig. ‘s Middags waren er veel verschillende praatjes tegelijk. Ik zat in een hele leuke sessie met erg leerzame praatjes. Na afloop bleek dat al mijn collega’s (behalve Chris dan) toch weer present waren. Rachael ging een vriendin opzoeken, en met de rest (Lynley, Ola, Raisa en Olga) ben ik richting hotel gegaan, waar we ons met z’n allen in Olga’s auto hebben gepropt. Zo zijn we teruggereden naar Sutton. Ik vermoed dat de trein sneller was geweest, maar dit was zeker gezelliger. Olga heeft ons afgezet bij station Sutton en is snel vertrokken, want ze woont nog anderhalf uur rijden verder, helemaal in het graafschap Kent. Super dat ze ons mee wilde nemen en in Sutton wilde brengen!

Ik geloof dat het toch nog een flink verhaal is geworden dus ik ga er nu snel een eind aan breien en naar bed.

groeten
Dorine

Zaterdag

By dorine on October 7th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on Zaterdag

Hallo allemaal,

De ochtend begon vandaag voor mij als een gewone doordeweekse ochtend: ontbijten en dan snel naar mijn werk. Alleen was het jammer dat dat op een zaterdag moest gebeuren. Op mijn werk aangekomen bleek mijn donkerbruin vermoeden dat de site manager zou vergeten de airco aan te zetten in het lab, waarheid. Het was er 28 graden toen ik aankwam en dat is terwijl ik werkte opgelopen naar 31 graden. Heel fijn om daar vier uur in te werken. Gelukkig waren er ook nog een aantal mensen van andere afdelingen aan het werk in de buurt, dus ik had wel een beetje aanspraak.

Het ging allemaal voortvarend totdat ik toekwam aan de laatste set cellijnen. Deze cellijnen zijn speciaal in de zin dat ze nog nooit zijn getest op een bacterie (mycoplasma) die gekweekte cellen vaak onzichtbaar infecteert en dan later experimenten beinvloedt. We hebben de regel dat alleen cellijnen die negatief zijn getest voor deze bacterie, in de gewone kweekstoven gekweekt mogen worden. Voor de cellijnen die positief zijn, of die nooit zijn getest, is er één andere stoof, die we delen met een aantal andere afdelingen. Het nadeel van deze stoof is dat er geen koolstofdioxide gehalte van 5% is, wat nodig is voor celkweek. Vijf van mijn cellijnen moest ik kweken in deze stoof, en ik kon het koolstofdioxide gebrek in de stoof omzeilen door voor het kweken een klein beetje koolstofdioxidegas in de kweekfles te blazen. Vanochtend toen ik aankwam, bleek al dat deze aparte kweekstoof vermoedelijk de hele nacht heeft open gestaan (wat ook aardig heeft bijgedragen aan de temperatuur van het lab, denk ik). Mijn cellen die in die stoof stonden, zagen er gelukkig nog goed uit. Toen ik gas in mijn flesjes wilde blazen, bleek dat er geen gas meer uit de gasfles kwam. Die gasfles vond ik ook al in niet opgeruimde stand aan, en mogelijk heeft deze ook de hele nacht opengestaan, maar zeker weten doe ik dat niet. Zonder dat gas zouden mijn cellen doodgaan in de aparte stoof, dus ik stond voor een dilemma. Uiteindelijk heb ik besloten ze in de gewone kweekstoof, met koolstofdioxidegehalte van 5%, waarin ook mijn andere cellen staan, te zetten, met het risico dat er iets positief is voor de gevreesde bacterie en dat ik daardoor alles in die stoof besmet. Daarom heb ik alle kweken van mijn collega’s Lynley en Raisa verplaatst naar een andere stoof, die precies hetzelfde doet, maar in gebruik is door een aantal andere collega’s. Ik had geen telefoonnummers van Lynley en Raisa, en ik vond het heel vervelend om iets te verplaatsen zonder het te vragen, maar het kon even niet anders. Ik zie ze allebei morgen, dus dan zal ik het uitleggen. Ondertussen heb ik een briefje met uitleg achtergelaten op de stoof.

Al met al was het een gestresst einde van (meer dan) een ochtend werken. De rest van de dag heb ik niet veel meer gedaan, nog een paar boodschappen gehaald, beetje opgeruimd en verder met een boek in mijn luie stoel gehangen. Ook moest ik een tas pakken, want morgen, nadat ik naar de kerk ben geweest, ga ik direkt door naar Birmingham, waar ‘s avonds het nationale kankercongres begint. Ik reis als het goed is samen met Ola, mijn nieuwe collega, met de trein en ergens ‘s avonds zullen we ook al mijn andere collega’s wel tegenkomen, die komen met de auto. Dinsdagavond laat ben ik weer terug, dus voor die tijd komen er waarschijnlijk geen berichten meer hier van mij.

groeten
Dorine

vrijdag

By dorine on October 6th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on vrijdag

Hallo allemaal,

Weinig nieuws vandaag. Op mijn werk was het niet bijzonder druk, stilte voor de storm, want morgen (ja, ik weet dat het dan zaterdag is) is er bijzonder veel te doen. Ik heb er zelfs een mailtje naar de site-manager aan gewaagd om hem te vragen de airco in het lab aan te houden, ik heb geen zin in 32 graden, zoals vorige week. Overigens was er vandaag geen letterlijke stilte voor de storm, de storm was al begonnen. Met wind tegen de berg op fietsen is niet erg leuk, zeker niet als het ook nog flink regent. Overigens was de nattigheid buiten bij het ontbijt al dusdanig duidelijk, dat ik vandaag mijn regenkleding niet vergeten was, sterker nog, het was al nodig op de fiets. Het heeft hier vandaag afwisselend hard of heel hard geregend, maar nu lijkt het droog. Ik kijk nu vanuit mijn raam op een hevig bewegende boom, met daarboven een volle (of bijna volle, dat kan ik niet ziet) maan, waar wolken in een hoog tempo langs trekken. Echt herfstweer dus.

Volgende keer meer

groeten
Dorine

regen

By dorine on October 5th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on regen

Hallo allemaal,

Vandaag was het in Sutton bijzonder nat. Toen ik vanochtend zat te ontbijten zag het er al druilerig uit, en zodra ik op de fiets zat, stopte het met zacht regenen. Heerlijk, zo’n natte spijkerbroek, het deed me weer denken aan mijn middelbare schooltijd, toen fietsen met regenkleding aan eigenlijk not-done was. Vandaag was ik mijn regenbroek en jas gewoon stomweg vergeten.

Het was vandaag een weinig bijzondere werkdag. Er was redelijk wat te doen, maar het was niet zo druk als gisteren en eergisteren, waardoor ik ook wat langere pauzes kan nemen. Toen ik rond kwart voor zes klaar was, stortte het buiten, dus ik ben nog een poosje de gym ingedoken (mijn spullen stonden nog op mijn werk na de mislukte poging dinsdag, ik was toen pas na bewakingstijd van de gym klaar). Zojuist heb ik gekookt, afgewassen, de badkamer opgeruimd en de vloer geveegd, wat nu een voldaan gevoel geeft.

Meer nieuws heb ik niet vandaag,

groeten
Dorine

koud

By dorine on October 4th, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on koud

Hallo allemaal,

Het is hier in een paar dagen tijd opeens flink koud geworden, ik heb mijn sjaal uit de kast gehaald. De zon schijnt wel, dus heel vervelend weer is het niet. Mijn collega’s riepen vandaag allemaal dat ze gisteren de verwarming aan hadden gezet. Dat is tegen mijn principes, begin oktober al de verwarming aanzetten, omdat ik weet dat ik hem dan tot en met mei niet meer uitdoe. Ik doe het voorlopig dus maar met een dikke trui, warm eten en veel thee en dat werkt vooralsnog prima. Wel heb ik de verwarming even getest. Het duurde even voordat ik doorhad dat er naast de thermostaatknop en de schakelaar van de boiler nog een tweede, volledig niet gemarkeerde schakelaar in de meterkast omgezet moest worden, maar daarna werden alledrie de radiatoren lekker warm. Overigens vrees ik dat het hier deze winter niet vreselijk warm gaat worden, ik heb in de woon- slaap- en badkamer slechts een enkele radiatorplaat. De keuken heeft helemaal geen verwarming (of ik moet de oven aanzetten). Verder heeft de woonkamer ook nog eens enkel glas en dunne gordijnen. Gelukkig bezit ik een aantal dikke truien en een fleecedeken. Ik zal wel zien van de winter, waarschijnlijk wordt het hier niet zo koud als in NL dus zal het nog wel meevallen. Ik moet overigens deze week nog wassen en dat zie ik met angst en beven tegemoet. Als ik ‘s ochtends heb gedouched (en ik sta er niet langer dan 5 minuten onder), dan zijn alle ramen beslagen, ook al heb ik overal klapraampjes open staan. Het is hier vreselijk vochtig. Het wordt vast een ramp om alles droog te krijgen. Gelukkig kan ik twee wassen tegelijk kwijt op het rek.

Verder heb ik vandaag weer hard gewerkt, alles wat ik normaal in 9 a 10 uur doe, moest nu in zes uur, want ik moest vanmiddag naar een cursus in de andere vestiging van het instituut, in Chelsea (vlakbij het centrum van Londen). Het lukte me deze keer wel om op tijd klaar te zijn, ik kon een kwartier voordat ik weg moest achter mijn computer schuiven en daar het laatste nieuws nog even meepakken. Ik heb samengereisd met Rachael, die weer een ochtendje bij ons had gewerkt. Ze werkt nu op de andere vestiging van het instituut, maar haar nieuwe baas (de patholoog waarmee wij veel samenwerken) is een week weg en hij had verzuimd om ook maar iets voor haar te regelen.

Ze heeft daar sowieso al geen bureau, het gebouw is veel te krap, dus ze hebben voornamelijk laboratoria, met daarin wat computers, maar voor Rachael was er noch labtafel, noch computer geregeld. Ze kan daar dus alleen in de bibliotheek lezen, dus vandaar dat ze vanochtend maar weer bij ons was.

De cursus was heel leerzaam. Het ging over het aanschrijven van fondsen, hoe je dat het beste kan doen, hoe het instituut dat ondersteund en welke fondsen er allemaal zijn. Het verkrijgen van geld van fondsen is hier heel belangrijk. Eigenlijk al het geld voor het echte onderzoek komt uit fondsen, alleen ondersteunende dingen zoals gebouwen enzo worden door de overheid betaald. Ook in Nederland gaat het steeds belangrijker worden denk ik (het was er al heel belangrijk), dus ik kan er niet vroeg genoeg mee beginnen om het te goed te leren.

Dat was het wel weer voor vandaag.

groeten
Dorine

drukke dag

By dorine on October 3rd, 2006
Posted in Nieuws | 1 Comment »

Hallo allemaal,

Vandaag heb ik van acht uur tot zeven uur op het lab gewerkt. Een hele drukke dag dus. Ik had al redelijk veel gepland, maar er ging vanalles mis, en bovendien was er een nieuwe AIO die met me mee liep. Ola (uit Polen) is gisteren gestart in de niertumorgroep van onze afdeling als vervangster van Rachael en loopt nu een beetje met iedereen mee om technieken te leren en te zien waar alles staat. Omdat ik vandaag vrij veel verschillende dingen te doen had, heeft ze veel met mij meegelopen. Ik vind het heel leuk om vanalles uit te leggen, maar in de praktijk blijkt dat een experiment dan wel meer tijd kost dan normaal. Ik had naast mijn gewone celkweekwerk twee experimenten gepland (voor de insiders, een DNA isolatie en een eiwit-isolatie), maar was pas om vijf uur klaar met de DNA isolatie. De eiwit-isolatie kon niet wachten tot morgen omdat een aantal celcultures die ik ervoor wilde gebruiken het niet nog een dag zou overleven. Toen ik ermee wilde beginnen, bleek dat ik iets was vergeten te ontdooien. Dat koste twintig minuten extra. Toen ik vervolgens terug kwam op het lab bleek dat de vriezer zichzelf had opengewerkt door enorme ijsvorming aan de binnenkant en niet meer dicht wilde. Ik heb dus eerst een poos ijs staan schrappen voordat hij weer enigszins dicht kon. Dat wordt weer een vriezer ontdooien vrees ik, al ga ik het niet te hard roepen want dan mag ik het zelf doen, zo is het al eerder gegaan. Toen dat probleem opgelost was en ik begonnen was met mijn experiment, bleek dat in de centrifuge die ik nodig had de verkeerde rotor (het gedeelte dat draait) zat. Nu kan ik zelf een rotor verwisselen en dat heb ik dan ook geprobeerd, maar de schroef van de rotor die ik nodig had was onvindbaar en een rotor in een centrifuge zetten zonder hem vast te schroeven, geeft hele grote problemen (rondvliegende rotoren enzo). Ik ben dus maar op zoek gegaan naar een andere centrifuge, en die heb ik uiteindelijk gevonden op een ander lab. Dat werd dus de hele tijd heen en weer lopen. Uiteindelijk was ik pas na zeven uur klaar. Gelukkig had ik gisteren voor twee keer gekookt en hoefde ik vandaag alleen het eten maar in de oven te schuiven.

Verder mag ik misschien over een paar weken in de nederlandse kerk blokfluit spelen, dus ik heb mijn blokfluit maar weer eens uit de hoes gehaald. Het spelen beviel wel weer heel goed, ik kon haast niet stoppen, maar aangezien ik een poos niet op deze fluit heb gespeeld, durf ik er niet heel lang achter elkaar op te spelen. Ik zal overigens wel hard moeten gaan oefenen, want ik ga samen spelen met David, de hoofdorganist en director of music van de Nederlandse kerk. Hij geeft les aan the Royal Academy of Londen (hét conservatorium hier) en is denk ik erg kritisch. Toch lijkt het me erg leuk om te gaan doen. Ik houd jullie op de hoogte!

groeten
Dorine

yoga

By dorine on October 2nd, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on yoga

Hallo allemaal,

Na een zeer onstuimig en nat weekend scheen vandaag gewoon de zon weer. Wel is de temperatuur een aantal graden gedaald, zonder jas buiten fietsen is nu echt niet meer mogelijk. Op mijn werk bleek dat mijn cellen één dag zonder verzorging prima hadden overleefd. Voor herhaling vatbaar zou ik zeggen.

Verder ben ik aan het eind van de middag begonnen met een cursus yoga. Deze wordt gegeven in de gymzaal (niet de gym ofwel fitnessruimte, maar een echte ouderwetse gymzaal) van het instituut, die aan de bar vastzit (het zal wel andersom zijn). Samen met zo’n 25 collega’s die ik grotendeels niet ken hebben we ademhalingsoefeningen, ontspanningsoefeningen en allerlei yoga bewegingen geoefend. Het was heel ontspannend, zeker om op je rug naar het houten plafond van de antieke gymzaal te kijken (het lijkt meer op een kerk dan een gymzaal, ook met hoge smalle ramen). Desondanks zal ik morgen wel spierpijn hebben vrees ik.

groeten
Dorine

nat weekend

By dorine on October 1st, 2006
Posted in Nieuws | Comments Off on nat weekend

Hoi allemaal,

Ik ben gisteren zomaar vergeten iets te schrijven. Niet dat er veel gebeurd is hoor. Ik ben de ochtend begonnen op mijn werk, cellijnen doen namelijk niet aan weekend. Op mijn werk is men heel intensief bezig met het reduceren van de koolstofdioxide uitstoot door energieverbruik te beperken. Dat is natuurlijk een heel goed ding, maar in het weekend heeft het ook nadelen: de airco staat uit. In het lab waar ik moet werken staan zeven 37-graden stoven en een vriezer die allemaal veel warmte afgeven. Het was er 32 graden, niet erg prettig om in te werken dus, maar het moest toch. Ik ben tweeenhalf uur beziggeweest met mijn celletjes en toen vond ik het wel genoeg. Op weg naar mijn kamer kwam ik nog een collega tegen die vroeg of ik net naar de sauna geweest was…

Verder heb ik gisteren niet veel gedaan, nog wat boodschappen gehaald en verder lekker op de bank gezeten met een boek.

Vanochtend ben ik, zoals de meeste zondagen, weer ter kerke gegaan. Er was vandaag een goed Amsterdams koor dat zong tijdens de dienst, waardoor deze nog feestelijker was dan anders. Na de dienst heb ik lekker zitten bijkletsen met de afdeling 30- die vandaag zowaar uit zes personen bestond. Het was heel gezellig en uiteindelijk heeft de koster ons er om half twee uitgezet (nou ja, we mochten wel blijven, maar dan moesten we zelf afsluiten. Buiten begon het net te onweren, te plenzen enz. We zijn dus maar snel het metrostation ingevlucht en zijn daar onze eigen weg gegaan. Ik ben zelf naar een evensong geweest in Southwark Cathedral, net aan de zuidkant van de thames in de buurt van de Nederlandse kerk. Daar zong het jongenskoor van de kerk. Dat was goed, maar niet zo goed als het koor van Westminster abbey.

Inmiddels ben ik weer thuis en ga ik lekker weer met mijn boek op de bank.

groeten
Dorine