By
dorine on December 7th, 2007
Posted in Nieuws | Comments Off on sinterklaas
Hallo allemaal,
Sinterklaas heeft op vijf december een uitstapje naar Londen gemaakt! Voor het weer zal hij het niet gedaan hebben denk ik, want dat is al dagenlang nat en winderig. Na het werk ben ik naar de pastorie in Richmond gegaan, Henk wachtte ons op met een glas Gluhwein. Steffen, Marjolein, Helen en Rahman waren er ook. Met elkaar hebben we eerst oerhollandse (maar wel vegetarische) snert gegeten en daarna hebben we een speciale sinterklaas-Triviant editie gedaan, met vragen over Sinterklaas en Londen. Zodra je twee triviantjes had, mocht je een cadeautje voor iemand uitzoeken. Een heel leuk idee, en het werd een hele gezellige avond. Sinterklaas had voor mij een bezoekje aan een charity shop gebracht en verraste me met drie stevige boeken uit het genre dat ik op het moment erg graag lees (en Sint had ook nog eens boeken uitgezocht die ik nog niet gelezen had).
Gisteravond heb ik weer geschaatst. Vorige week heb ik voor het eerst op mijn nieuwe schaatsen gestaan en dat viel niet heel erg mee. De schaatsen waren superscherp, wat erg lastig schaatst, je hebt continu het gevoel dat je valt. Bovendien moest ik nog erg wennen aan de stijve schoenen. Gisteren ging het een stuk beter, mijn voeten deden een stuk minder pijn en de draad is een beetje van de ijzers afgeschaatst, zodat het nu beter gaat. Ik kan elke keer met Robert meerijden naar de ijsbaan, dus dat is supermakkelijk.
Nu ga ik maar snel aan het werk,
groeten
Dorine
By
dorine on December 2nd, 2007
Posted in Nieuws | Comments Off on abdij en kathedraal
Hallo allemaal,
Na de zware metalen van eerder deze week, was het deze zondag tijd voor een andere categorie muziek. Na de kerkdienst in de Nederlandse kerk, en de gebruikelijke na-kerkse aktiviteiten, heb ik me naar Westminster Abbey begeven. Daar was om vier uur een Advent Lessons and Carol service, met het eigen jongenskoor, dat één van de beste van de wereld is.
Voor dat ik naar binnen mocht, moest er uiteraard eerst in een rij gestaan worden, de viering is bijzonder populair en Westminster is niet zo heel erg groot, alhoewel nog altijd groter dan de meeste Nederlandse kerken en kathedralen, maar de diensten zijn altijd in het koor waar beperkte zitruimte is. Daarom mijn keuze voor deze kerk, je zit dichtbij het koor en kunt het goed horen.
Het was een viering bij kaarslicht, we kregen allemaal een klein kaarsje dat we aan het begin van de dienst aan mochten steken (het licht werd doorgegeven). De kerk was verder vrij donker. Een prachtig gezicht, ik kan enorm genieten van grote middeleeuwse kerken in het donker. De schaars verlichte pilaren die in het niets lijken te eindigen, geven je het gevoel dat je in een enorme ruimte bent.
Maar ik was gekomen voor de muziek. Bijbellezingen werden afgewisseld met prachtige muziek, het meeste vrij modern (lees: klassieke liederen uit de twintigste eeuw, o.a. van Britten, Matthias en Elgar). Die muziek klinkt prachtig in Westminster Abbey. Een uur lang heb ik genoten.
Toen ik vervolgens weer buiten stond, had ik er eigenlijk nog niet genoeg van. Dus ben ik op herhaling gegaan. Snel naar de metro gerend, in acht minuten onder het centrum door gesjeesd naar de city, alwaar ik 23 minuten na het verlaten van Westminster Abbey weer een kerk binnenging. Niet middeleeuws deze keer: maar zeventiende eeuws. Natuurlijk, St Paul’s Cathedral.
Ook hier was er een Advent Lessons and Carol service. Was het druk in Westminster, dat was niets vergeleken bij St Paul’s. Toen ik binnenkwam zaten er al een paar duizend mensen. Gelukkig kon ik, omdat ik alleen was, toch nog een redelijk goed plekje vinden. Uiteindelijk liep de kerk helemaal vol, ik weet niet hoeveel mensen erin passen, maar het waren er veel.
Ook st Paul’s was grotendeels onverlicht. Ook een prachtig gezicht, al moet St Paul’s het toch ook wel hebben van z’n vele muur en koepelschilderingen, die in het donker niet meer waren dan wat glinsterend bladgoud.
In st Paul’s was gekozen voor oude, zestiende eeuwse muziek. Het koor liep in processie door de kerk, achter, middenin en voorin liederen zingend. Fijn voor mij, want zo kon ik redelijk achterin zittend toch nog een aantal mooie liederen goed horen. De muziek die voorin gezongen werd was erg zacht achterin, zeker omdat er één of andere motor (misschien van de verwarming of verlichting) enorm aan het brommen was. Niet erg best voor de akoestiek. Ook deze dienst was erg mooi, al prefereer ik toch Westminster Abbey.
Na al dat moois had ik ook nog een goede aansluiting naar huis, waar ik nu lekker nog een poosje ga lezen!
groeten
Dorine
By
dorine on November 29th, 2007
Posted in Nieuws | Comments Off on zware metalen
Hallo allemaal,
Afgelopen dinsdag ben ik tijdelijk afgeweken van mijn zeer klassieke muziekvoorkeur op het moment. Neerlands grootste muzikale exportprodukt kwam in Londen spelen en daar moest ik natuurlijk bij zijn. We hebben het over Within Temptation, ooit één van mijn favoriete bands, maar tegenwoordig iets te commercieel voor mij. Live varieren ze tussen de categorieën zeer goed tot extreem goed, ik heb ze al diverse keren (ik schat zo’n vijf keer) eerder gezien.
Het concert vond plaats in Brixton, the place not-to-be in Londen. Altijd erg gezellig daar op straat… Ik was blij dat ik niet alleen hoefde, maar dat Alinda, Robert en Steffen mij gezelschap hielden. Voordat de muziek het lijf binnen kon dringen, moest eerst de maag gevuld worden, en dat hebben we in een bijzonder goedkope noedelbar gedaan (de McDonalds is flink duurder). We kregen een vol bord met oosters eten, wat niet eens erg slecht smaakte.
Hierna hebben we ons daar de Brixton Academy begeven. Daar aangekomen bleek er een rij van zo’n 100 meter te staan, die overigens verrassend snel doorliep. Een kwartier later waren we binnen, en konden we de zaal bewonderen. Ik heb nog nooit zoiets gezien. Het podium werd omlijst door enorm kitscherige nep-griekse gebouwen, met boven het podium nog een zuilengalerij. Heel grappig om te zien, en een goede plek voor een band als Within Temptation. De tent was trouwens behoorlijk groot en druk, ik schat dat er zo’n 3000 mensen waren (er kan 5000 man in). Behoorlijk veel mensen voor een Hollands bandje in het buitenland!
Het concert begon met een voorprogramma, 69eyes, ik geloof dat ze op het moment hier in Engeland een hitje hebben. Een grappige rock-band, met knipoog naar de jaren tachtig. Hierna volgde Within Temptation, die weer eens erg goed speelden. Robert merkte op dat hij nog nooit een zanger of zangeres live zo goed had horen zingen (hij zag WT voor het eerst, net als Alinda). Het geluid was ook erg goed, vergelijkbaar met de bijlmerbierhal maar nog net niet zo goed als 013. Dit alles maakte het een zeer plezierige avond, die wel eindigde met een piep in mijn oren, maar heel af en toe moet dat mogen.
Inmiddels heb ik de zware metalen weer verwisseld voor zestiendeeeuwse popsongs op mijn MP3-spelertje. Overigens is dit tijdelijk, ik mag dit jaar nog meer zware metalen gaan beluisteren, al zal het volgende keer wel gespeeld gaan worden op klassieke instrumenten. Maar daarover later meer.
groeten
Dorine
By
dorine on November 26th, 2007
Posted in Nieuws | 1 Comment »
Hallo allemaal,
Even een update vanaf mijn werk, niet over werk overigens. De baas is vandaag net als alle andere bazen hier op retreat, de gehele staf zit ergens in de middle of nowhere te vergaderen. Dus dansen alle muizen…. Rond de lunch vandaag ging een grote groep collega’s shoppen. Ik had een excuus om niet mee te gaan: ik moest werken. De shop-groep kwam rond een uur of drie weer binnen, tegelijk met Nathalie, mijn franse collega die vers terug uit Parijs kwam (met de nodige klachten over de Eurostar die tegenwoordig niet meer naar station Waterloo (in het zuiden) maar naar st Pancras (in het noorden) gaat). Ze bracht een grote taart en een spiksplinternieuwe fles Beaujolais Primeur mee. Het is hier nu erg gezellig….
helaas moet ik toch weer aan het werk.
groeten
Dorine
By
dorine on November 25th, 2007
Posted in Nieuws | Comments Off on zondag
Hallo allemaal,
Alweer een weekend bijna voorbij en nog steeds heb ik niet heel veel bijzonders te vertellen. Stilte voor de storm overigens, want voor de weken voor kerst scheurt mijn agenda bijna uit zijn band. Voorlopig geniet ik van de rust en van de aanwezigheid van een fijne bibliotheek in Sutton. Ik heb dit weekend weer twee dikke pillen verwerkt, en ik blijf steeds weer goede schrijvers ontdekken. Ik heb me overigens niet het hele weekend opgesloten met mijn boeken. Gisteren heb ik een tripje gemaakt naar Streatham, waar ik goede schaatsen heb gekocht. Afgelopen week heb ik weer geschaatst met Robert, en ik heb weer van het ijs genoten. Alleen de huurschaatsen bevallen niet zo. Ik heb nu goede kunstschaatsen, die veel beter zijn dan het paar dat ik nog in Nederland heb liggen. Deze week ga ik ze uitproberen denk ik. Vanochtend ben ik weer naar de kerk geweest. Afgelopen weken ben ik druk geweest met het aanschrijven van gemeenteleden om deel te nemen aan een welkomscommissie. Al de moeite wordt nu beloond met hele leuke reacties!
Op mijn werk ben ik nog steeds druk bezig met de fluorescentiemicroscoop. Althans, ik was daar druk mee bezig tot de computer van de microscoop kapot ging op donderdag, en ik niet meer verder kon. Immiddels schijnt alles weer gemaakt te zijn, dus morgen begin ik mijn dag achter de microscoop.
tot de volgende keer,
Dorine
By
dorine on November 18th, 2007
Posted in Nieuws | Comments Off on Koud en nat
Hallo allemaal,
Het mooie herfstweer heeft hier helaas plaatsgemaakt voor guur en nat winterweer. Gisterenmiddag betrok de lucht en vandaag was het echt weer om binnen te blijven. Dat stond echter niet op de planning. Vanochtend ben ik door de motregen richting kerk gegaan. In de kerk was het letterlijk en figuurlijk warm. We hadden een gastpredikante uit Kruiningen in Zeeland, een zus van één van onze gemeenteleden. Ze had er een aparte, mooie dienst gemaakt, die draaide om een aantal etsen van Rembrandt over bijbelse verhalen waarin engelen voorkomen. Dit in afwisseling met mooie orgelmuziek van David. Na afloop zijn we wederom met een groepje wat gaan eten, waardoor het wat later werd dan gepland. Ik moest namelijk nog bij mijn werk langs. Het was inmiddels opgehouden met zacht regenen en om half zes kwam ik behoorlijk nat aan in een donker gebouw.
Het bleek echter niet overal donker, mijn buurman Richard bleek druk bezig om zijn problemen met experimenten op te lossen. Hij heeft al net zulke grote problemen als ik, en zijn congresdeadline staat op 1 december. Hij begint dus lichtelijk gestresst te raken. Ikzelf had 10 minuten werk op het lab voordat ik weer naar huis kon. Ik begon met al helemaal op te maken voor een koude, natte, donkere wandeling, toen er nog een collega binnenkwam. Hij werkt niet op onze afdeling, maar zit wel bij ons op het kantoor. Hij bleek met de auto en bood me een lift aan, hij had zelf slechts vijf minuten werk op het lab. Ik heb het aanbod uiteraard niet afgeslagen en vijf minuten later was ik droog en veilig thuis. Een enorme meevaller!
Inmiddels staat de verwarming hier aan en ga ik hard genieten van het feit dat ik de komende twaalf uur niet meer naar buiten hoef!
groeten
Dorine
By
dorine on November 15th, 2007
Posted in Nieuws | 1 Comment »
Hallo allemaal,
Zowaar, vandaag is er een experiment gelukt. Alhoewel, een gedeelte ervan. Zo zag het eruit:
U ziet hier: chromosomen. Zo zagen ze er vanochtend onder de fluorescentiemicroscoop uit. Vandaag eens geen ruzie met dat instrument. Als u nog beter kijkt, ziet u op twee chromosomen rode vlekjes aan twee kanten. Dat is het kankergen dat ik wilde aankleuren, hier echter in een gewone bloedcel. In mijn kankercellen mislukte het experiment helaas. Maar ik ben positief, het is het voor het eerst dat ik echt iets voor elkaar heb gekregen met de fluorescentiemicroscoop. Er valt nog wel een hoop te verbeteren, maar ik heb goede hoop.
Afgelopen week stonden een aantal mensen op het lab stijf van de stress. Gisteren hadden namelijk twee collega’s een examen aan het eind van het eerste jaar van hun promotieonderzoek. Dat examen kan maar één keer gedaan worden, en het bepaald of ze door mogen met hun promotieonderzoek. Vorige maand slaagde al één van mijn collega’s, gisteren ging het goed met de andere twee, ze mogen allebei door. Ik heb nog nooit mensen zo opgelucht zien kijken. Voordat ik begon heeft een andere collega het namelijk niet gehaald, en die heeft haar promotieonderzoek stop moeten zetten (in plaats daarvan heeft ze een MD, een soort medische master gedaan). Uiteraard is de champagne gisteren ontkurkt, en daarna zijn we met de hele afdeling naar de kroeg gegaan waar we een flinke poos hebben gezeten.
Inmiddels is ook mijn collega Boo een aantal keer langsgeweest met haar dochtertje. Het gaat nu goed met het kindje, de tumor wordt heel langzaam kleiner. Het kindje ziet er heel gezond uit, als je niets wist zou je niet merken dat het kindje kanker heeft. Iedereen gaat er nu vanuit dat de ziekte vanzelf weg zal gaan. Ondertussen is wel iedereen volledig afgeleid als het kindje er is.
Dat was het weer,
groeten
Dorine
By
dorine on November 11th, 2007
Posted in Nieuws | Comments Off on muziekdag
Hallo allemaal,
Om mijn lange zwijgen van afgelopen weken goed te maken, meteen nog maar een post. Vandaag heb ik genoten van de meest prachtige muziek. Dat begon vanochtend om tien uur in de kerk, waar een orkest en koor aan het repeteren waren voor een bach-cantate. Al snel had ik het druk met het verwelkomen van de vele gasten, die op ons jaarlijkse muziek-hoogtepunt af waren gekomen. Net als vorige week was ik deze week ouderling van dienst, met een hoop taken. Om elf uur precies begon de dienst met twee minuten stilte, na allerheiligen en allerzielen hebben de britten ook remembrance day, een zondag waarop ze alle mensen die slachtoffers zijn van oorlog gedenken. Als Nederlandse kerk in Groot-Brittannië doen we daar netjes aan mee. Hierna begon de kerkdienst die grotendeels tweetalig was. De kerk was inmiddels volledig volgelopen, er moesten zelfs extra stoelen bijgezet worden. Eerst kregen we een prachtige koraal van buxtehude, en na de preek de bach-cantate (BWV146, durch viel trübsal müssen wir in das reich gottes gehen). Prachtige muziek, uitgevoerd door een zeer goed Bach-orkest en ook een heel goed koor (al heb ik in Nederland koren gezien die misschien nog iets beter waren). Een genot om naar te luisteren.
Na de dienst bleven een hoop mensen koffiedrinken en kwam ik zowaar mijn collega Richard tegen, ik had vrijdag iets laten ontvallen over een bach-cantate en daar was hij op afgekomen. Heel erg leuk! Na de dienst heb ik met Steffen een hapje gaan eten tegenover st Paul’s Cathedral. Toen wij om tien over drie uitgegeten waren, was het een kleine moeite om om kwart over drie nog weer wat muziek mee te pakken, de evensong. Deze had ook weer prachtige muziek, onder andere van Vaughan-Williams. Al blijf ik het toch een groot nadeel vinden dat je in st Paul’s een heel eind van het koor af zit, door de enorme ruimte klinkt het koor daardoor erg zacht, zeker na de overweldige akoestiek van de Nederlandse Kerk. Volgende keer toch maar weer Westminster Abbey, die overigens wel iets verder weg is en waar de evensong een kwartier eerder begint.
Nu ga ik nog een uurtje genieten van mijn zondagavond en een nieuw (hopelijk mooi) boek, heb zojuist weer een schitterend boek uitgelezen (Dawn of Empire van Sam Barone, over de eerste boeren en handelaars die hun dorp verdedigen tegen de barbaren in Mesopotamië, een absolute aanrader).
groeten
Dorine
By
dorine on November 10th, 2007
Posted in Nieuws | Comments Off on zaterdag
Hallo allemaal,
Ik kwam erachter dat ik hier alweer veel te lang niets meer heb geschreven. Oeps! Niet dat er zo vreselijk veel te melden is hoor. Ik heb de laatste weken niet zo heel veel bijzonders gedaan. Op mijn werk lukken de microarray experimenten nog steeds niet, aan aangezien de microarrays zelf nu op zijn kan ik niet verder totdat ik weer nieuwe binnen heb. Ik ben inmiddels ook met iets anders begonnen (FISH), onder de fluorescentiemicroscoop ga ik bekijken of van bepaalde genen er teveel kopieen aanwezig zijn (één van de kenmerken van kanker). Helaas heb ik in mijn onderzoeksloopbaan tot nu toe niets dan ruzie met de fluorescentiemicroscoop gehad. Zo ook deze week weer. Ik ben een hele poos bezig geweest om überhaupt iets te zien te krijgen door de microscoop, aangezien je met een hele grote vergroting werkt (1000 keer), is het heel lastig om scherp te stellen. Uiteindelijk heb ik met behulp van iemand die er meer van wist, uiteindelijk één cell weten te vinden, die zowaar wel netjes twee kopieen (zoals het moest, het was geen kankercel) van het gen waar ik naar keek, liet zien. Experiment gelukt dus, maar het leverde wel een hoop frustratie op. Ik ga hier overigens nu wel mee door, het zou toch wel heel fijn zijn als ik eindelijk eens vrede kon stichten met die microscoop.
Ook het kerkenraadswerk gaat door, en daar gaat ook niet weinig tijd in zitten. De kerkenraad is ook weer kleiner geworden afgelopen weken, dus er komt veel werk bij mij terecht. Ik doe het overigens nog steeds graag, ik ben blij dat ik zo’n fijne kerkelijke gemeente heb gevonden. Afgelopen week zijn we nog met een groepje vanuit de kerk naar de musical “Joseph and the amazing technicolor dreamcoat” van Andrew Lloyd Webber geweest. Erg leuk en ook heel gezellig met de groep, die qua leeftijd een redelijke dwarsdoorsnede van onze gemeente was (28 tot ongeveer 85 met vanalles ertussenin).
Tussen alle bedrijven door blijft er nog wel tijd om van de natuur te genieten, al gebeurd dat nu voornamelijk wandelend naar mijn werk, echte natuurwandelingen heb ik niet meer gemaakt sinds Iona. Het is hier de laatste tijd opvallend droog. Twee weken geleden hadden we voor het laatst een regendag (een hele miserabele zondag waarop ik de hele dag met een boek op de bank heb gehangen), sindsdien is het droog en ook vaak zonnig. Dat leverde de meest prachtige herfstkleuren op hier in de wijk, ik kon daar ‘s ochtends echt van genieten. Helaas heeft het hier deze week flink gestormd, ik hoorde dat in Nederland alle stormvloedkeringen dicht waren, en ook hier in Londen was de Thames Barrier gesloten, het ging dus aardig te keer al moet ik zeggen dat ik er niet vreselijk veel van gemerkt heb. Toen ik de volgende ochtend de gordijnen open deed was het opeens opvallend licht. Alle bladeren bleken uit de bomen verdwenen te zijn. Op weg naar mijn werk moest ik soms over enorme hopen bladeren springen. Kale bomen hebben ook voordelen, zo zijn eekhoorns en vogels opeens weer veel beter zichtbaar. Ook nu huppelt er weer vanalles rond door de tuin. De vossen zijn als het goed is in winterslaap, die gaan we pas in februari weer zien.
Verder heb ik weinig nieuws,
groeten
Dorine
By
dorine on October 25th, 2007
Posted in Nieuws | Comments Off on onverwachte dingen
Beste allemaal,
Net als je denkt dat je leven in een rustig ritme is beland, maandag tot vrijdag werken, zaterdag boodschappen doen en schoonmaken, misschien nog wat vrienden zien en zondag naar de kerk, gebeuren er weer onverwachte dingen. Vandaag was zo’n onverwachte dag. De eerste signalen daarvoor kwamen op maandag, toen kregen we namelijk te horen dat er iemand van de fabrikant langs zou komen om ons te helpen met de problemen die we hebben met een aantal experimenten, waaronder dat van mij. We dachten: eerst zien, dan geloven, maar vandaag stond de persoon van de fabrikant ook daadwerkelijk voor de deur. Vervolgens bedacht mijn baas gisteren dat hij had afgesproken om vandaag met het hele hersentumor-team naar Oost-Londen te gaan om daar een andere groep te ontmoeten die ook aan hersentumoren werkt. Dat was een beetje onhandig met de mensen die onze problemen kwamen oplossen in het lab, maar uiteindelijk zijn we toch ‘s middags naar Oost-Londen gegaan. De mevrouw van de fabrikant is eerst met mijn collega aan de slag gegaan (ik was niet de enige met problemen), morgen gaan we mijn experimenten bekijken.
Om twaalf uur zijn we dus afgereisd naar Whitechapel, wat net ten oosten van het centrum van Londen ligt. Het is een hele andere wereld dan ik gewend ben. Toen we het metrostation uitstapten, belandden we meteen op een hele drukke markt waar er overal mensen krioelden. De meeste heren waren gekleed in witte jurken, en de meeste dames van top tot teen (vaak inclusief gezicht) in het zwart gesluierd. Ik ben inmiddels echt wel wat gewend in Londen, maar hier keek ik toch echt mijn ogen uit. Het ging er overigens erg gemoedelijk aan toe. Het was leuk om iets van een heel andere cultuur te happen. Midden tussen alle oosterse kledingwinkeltjes, curry-restaurants en belwinkeltjes was het gebouw waar we moesten zijn. Geen oud, vervallen gebouw, zoals alle huizen in de buurt, maar brandnieuw pand. Van buiten zag het er nog enigszins normaal uit, maar binnen was het tamelijk futuristisch. Het hele gebouw was van glas. Onderin, uitgestrekt over de hele kelder, was er één reuzegroot lab waar iedereen in het gebouw zijn labwerk deed. Het midden van het gebouw was van boven naar beneden helemaal open, wel hingen er bovenin het gebouw drie supergrote futuristische kunstwerken (een reuzachtige bol, een wolkachtige structuur en iets wat me het meest aan een menselijke cel met allemaal pootjes (dendritische cel, voor de insiders) deed denken. Bij nadere verkenning bleken dit de meeting-rooms te zijn. Wij hadden onze bijeenkomst in de dendritische cel, door onze gastheer en dames ook wel Spiky genoemd.
Chris had ons gisteren lastminute opgedragen een presentatie in elkaar te zetten. We hebben daar echt teamwerk van gemaakt. Onze presentaties sloten perfect op elkaar en met z’n vieren (naast mij Lara, Lynley en Nathalie, de mensen die ook aan hersentumoren werken) hebben we zo’n beetje al ons werk gepresenteerd. Het werk dat de andere groep, waar we te gast waren, had gedaan, bleek goed aan te sluiten bij wat wij doen. Een paar van hen kende ik al, omdat ze bij ons een aantal soorten kankercellen hebben opgehaald. Het waren erg aardige mensen en waarschijnlijk gaan we nauw samenwerken met elkaar. Een zeer succesvolle middag dus! Uiteraard eindigde die in de kroeg.
Gisteravond had ik ook een emailtje gekregen van Sharon, een meisje dat ik op Iona heb ontmoet. Er bleek een Iona zangavond te zijn in een kerk vlakbij de Tower en ze vroeg of ik ook kwam. Toevallig was de Tower twee metrostations van waar wij waren, dus dat maakte het makkelijk om even binnen te stappen. Geleid door twee heel enthousiaste mensen (één iemand van de Iona-community en een meisje dat twee jaar als musicus op Iona heeft gewerkt) hebben we zo’n 10 liederen gezongen, de meeste meerstemmig (lees: tweestemmig, er waren wat weinig bassen (1) en tenoren (0)). Na afloop ben heb ik met Sharon, een amerikaanse vriendin van haar (Sharon is zelf ook Amerikaans maar woont in Londen) en haar Canadese huisgenote nog een hapje gegeten in een japans restaurant met uitzicht over Tower en Towerbridge. Hoewel ik nu al bijna achttien maanden in Londen woon, blijft het toch een traktatie om te dineren met dat uitzicht, het zien van deze superattracties geeft toch altijd nog een beetje een vakantiegevoel. Het was erg gezellig en het eten was erg lekker.
Na al deze onverwachte leuke dingen, mag ik morgen weer gewoon aan het werk in het lab. Hopelijk kan ik, samen met de dame van de fabrikant van onze spullen, nu eindelijk mijn experimentele problemen oplossen.
groeten
Dorine