omhoog
hallo allemaal,
We werden wakker onder een zwaarbewolkte hemel. Toch hadden we geen zin in weer een dag binnen of in de auto, dus besloten we tot een bergwandeling. Net buiten het nationaal park is een skiresort, Teton village, en de grote kabelbaan daar is ook ‘s zomers open. We hebben dus de kabelbaan omhoog genomen, meteen naar 3000m, de top van rendezvous mountain. Vanaf daar hebben we een flink stuk gelopen. We vonden ergens nog een stukje sneeuw, altijd goed om daar in augustus in te staan!
Tijdens de wandeling maakten we kennis met de pika. Het ziet er uit als een uit de kluiten gewassen muis, is eigenlijk een konijntje en maakt heel hard reclame voor zichzelf.
Het beestje roept zo hard ‘peeeeeeek’ dat het vervolgens vrij gemakkelijk te spotten is bovenop de rotsen. Van alle beesten die we gezien hebben, staat de pika bovenaan de schattigheids top tien. Ook gezien: een aantal havikken die naar beneden loerden…..
Ons wandelrondje daalde eerst flink af, om vervolgens weer stijl omhoog te klimmen. We konden genieten van de alpenflora, al waren eind augustus veel bloemen uitgebloeid. Toch hebben we gentianen gezien, en een kruising tussen gipskruid en edelweiss.
Het was een uitstekende beslissing om op hoogte te gaan wandelen. We zagen de ene na de andere regenbui het dal in drijven, maar boven op de berg was het droog en zonnig (met een snijdend koude wind). Terug bij de kabelbaan bleek de naburige alpenwei vol te zitten met marmotten, weer eentje om van het lijstje af te vinken. Omdat het dal nog in grijze wolken gehuld was, hebben we boven lekker uitgebreid koffie gedronken in de lokale alpenhut. Warme dranken was iets wat we nogal misten, in onze blokhut was er geen waterkoker, dus elke beker koffie of thee moest gekocht worden bij de winkel op het restaurant, op 15 minuten lopen van de hut (we deden het overigens meestal heel fout met de auto). Na een wandeling in de snijdend koude wind was de koffie heel welkom! Buiten bleek het dal inmiddels weer zichtbaar dus zijn we met de kabelbaan terug naar beneden gegaan. Onderweg hebben we nog een zwarte beer op de helling gespot.
In het dal bleek het inmiddels flink opgeklaard en omdat we nog niet moegewandeld waren, hebben we nog een rondje gedaan rondom Taggart Lake, met tussen de wolken door uitzicht op de bergen. Onderweg hebben we nog een mule deer (hert met lange oren) gezien.
Op weg naar huis kwamen we bij een plek langs de rivier waar er onverwachts veel auto’s geparkeerd waren. Er bleek een eland te staan tussen de bosjes! Natuurlijk hebben we ook even gekeken.
Hierna hebben we gegeten in het dorpje vlakbij, wat heel toepasselijk ‘Moose’ heette!
groeten
Dorine