vogelfeest
Hallo allemaal,
Mensen die mij afgelopen jaren hebben gesproken hebben mij ongetwijfeld horen klagen over de engelse tijdzone. ‘s Zomers is het veel te vroeg licht en veel te vroeg donker, ik heb menig pleidooi gehouden voor het toetreden van Londen tot de europese tijdzone. Toch heeft Greenwich Meridian Time ook voordelen. Toen ik nog in Nederland woonde en werkte waren er ‘s winters altijd een paar maanden waarin ik doordeweeks geen daglicht zag, ‘s ochtends was het donker als ik naar mijn werk ging, en tegen de tijd dat ik klaar was was het alweer donker.
Hier is dat anders. Zelfs nu, heel dicht bij de kortste dag, begint het toch rond half acht al licht te worden. Daar komt nog eens bij dat de werktijden hier ook anders zijn, sowieso wordt er hier maar 7 uur per dag gewerkt en voor negen uur begint er bijna niemand (behalve mijn baas die om 7 uur present is). Mijn meeste collega’s beginnen rond een uur of tien en werken dan redelijk laat door (want die 7 uur is de richttijd maar in praktijk werken we hier echt wel acht uur of veel meer per dag). Ik begin zelf meestal rond een uur of negen.
Als ik om half negen de deur uitstap om naar mijn werk te gaan is de zon al op, tenminste als het niet bewolkt is. De laatste dagen was het hier echter prachtig weer. Ik vind het prachtig weer, de meeste engelsen en zeker mijn zuid-europese, amerikaanse en australische collega’s denken daar anders open. Het is namelijk koud, rond het vriespunt. Mijn motto is: warme kleren aan en genieten maar. Genieten doe ik dan ook volop.
Zodra ik de deur uitstap hoor ik overal gefluit om mij heen. Sutton is heel vogelrijk, en nu de blaadjes uit de bomen zijn, valt er ook wat meer te zien van die vogelpracht dan alleen houtduiven. Tijdens het halfuur lopen naar mijn werk kijk ik dan ook voortdurend om me heen. Gespot de afgelopen week: houtduiven (een miljoen ofzo, dit is de meest algemene vogel in Sutton, en vermoedelijk ook de oorzaak van de vele vossen hier), turkse tortel, eksters, vlaamse gaaien, zwarte kraaien, zilvermeeuwen, merels, niet nader geindentificeerde lijsterachtigen (zoef zoef voorbij, ik zag er vandaag een bessen stelen, vermoedelijk dus een koperwiek), winterkoninkjes, koolmezen, pimpelmezen, staartmezen, roodborstjes, vinken en als klap op de vuurpijl een heuse kleine bonte specht. Geen foto’s van al dit moois, als ik mijn fototoestel zou meenemen zou ik vermoedelijk niet op mijn werk aankomen… Als de zon schijnt is het elke ochtend weer genieten en is het lopen naar het werk een heus feest!
Verder heb ik niet veel nieuws. Ik ben inmiddels weer helemaal opgeknapt van mijn forse verkoudheid en de buikgriep die daarop volgde. Op mijn werk probeer ik voor de kerst nog wat dingen af te krijgen, zodat ik in januari met een nieuw project kan beginnen.
groeten
Dorine