Ietsje koeler
Hallo allemaal,
Mijn voornemen om elke dag een berichtje te schrijven, blijkt toch niet helemaal haalbaar te zijn. Meestal kom ik er namelijk ‘s avonds in bed achter dat ik nog 1 ding vergeten ben….. Vandaar dat ik jullie nu alweer moet bijpraten over drie hele dagen. Niet dat er vreselijk veel is gebeurd, maar toch.
Afgelopen dinsdag kon ik eindelijk aan de slag met de proeven die door mijzelf bedacht waren, al het materiaal was binnen. Het zat echter niet echt mee, de monsters die ik wilde testen waren ingegoten in paraffine (om het goed te houden) en de paraffine wilde niet smelten. De proef liep uit en uit en gelukkig was er een punt dat ik het in de vriezer kon zetten om de volgende dag mee verder te gaan, anders was het zeker tien uur ‘s avonds geworden, nu was ik gelukkig voor zevenen weg. Thuis vormden de hitte (het was dinsdag hier 34 graden) en het feit dat een aantal van mijn vrienden ook online rondhingen een goed excuus om vooral niets aan het huishouden te doen. Ook een goed boek helpt dan niet echt mee. Ik ben net in de Cadfael serie begonnen (van de tv-serie Cadfael, over de benedictijn die in de middeleeuwen allerlei moorden oplost). Ik had de meeste al eens gelezen, maar het is best ontspannende lectuur.
Op woensdag kon ik verder met mijn proeven, die ook meteen weer de rest van de dag in beslag namen, en vervolgens zat het weer niet mee. Ik had mijn proef in een apparaat staan (ja, dat ding waarvoor ik altijd moet vechten). Dat apparaat heeft vier verschillende gedeeltes die door verschillende mensen gebruikt kunnen worden. Toen ik aankwam bleek iemand het verkeerde gedeelte uitgezet te hebben, namelijk mijn gedeelte. Ik heb nog rondgevraagd, maar er was niemand die er iets van gemerkt had, dus het was echt gissen of de proef gelukt zou zijn, als het vlak voordat het apparaat klaar was gebeurt zou zijn, was er nog wel een kans dat de proef zou lukken. Helaas wist ik dat nog niet. Omdat ik alles verder al helemaal had voorbereid ben ik toch maar verder gegaan en nadat alles weer in (hetzelfde) apparaat stond met het idee weggegaan dat mijn proef waarschijnlijk niet zou lukken.
‘s Avonds moest ik naar London-City, in de Nederlandse kerk was er een gesprekskring, de vierseizoenenkring (voor iedereen die jong is of zich jong voelt) en daar wilde ik graag aan mee doen. Op een na kende ik iedereen wel. Het meisje dat ik niet kende bleek toch een enigszins bekend gezicht te hebben en ook zij riep meteen: jij komt uit Hendrik-Ido-Ambacht. Zij blijkt vroeger ook bij ons in de kerk te zijn gekomen en heeft nog wel eens op mijn nichtjes gepast. Het gesprek was ontzettend leuk, we hebben het over de macht van geld gehad, het voor en tegen van goede doelen. De tijd vloog om, maar om tien uur moest ik toch echt weer richting Sutton.
Vanochtend ging ik weer naar mijn werk met het idee dat mijn proef niet was gelukt, maar toen ik om tien uur alles op de UV-bak legde (daarmee kun je DNA bekijken) bleek dat 100% mee te vallen. Sterker nog: 200%. De proef bleek, hoewel zeer tricky, namelijk gelukt. Ik ben een gat in de lucht gesprongen. Alles moet nog wel helemaal bewezen worden, maar de voortekenen zijn goed en ik ben weer vol enthousiasme doorgegaan. Mijn lunchpauze was iets te enthousiast. We zaten met een redelijk interreligieuze groep aan tafel: anglicanen, voormalige anglicanen, van-huis-uit-katholieken, luthersen, een zeer progressieve moslima (met hoofddoek waaronder haren uitpieken) en natuurlijk mijn calvinistische zelf. Dat leverde een heel leuk gesprek op, geen discussie, maar een echt leuk gesprek. Ik merk toch dat mijn collega’s veel meer open staan voor een gesprek over godsdienst, dan dat ik op mijn werk in Rotterdam was. We hebben het gehad over de paus (en zijn standpunten over vrouwenwijding, condoomgebruik enz) en daar waren we het verrassend over eens. Verder heb ik een poging gedaan om alle Nederlandse kerkscheuringen uit te leggen, hebben we het gehad over moslimjongeren die radicaliseren en heb ik mijn collega’s enorm verbaasd doordat ik precies bleek te weten wanneer en om welke reden de anglicaanse kerk ooit was afgescheiden van de katholieke (ik heb al een en ander over de britse geschiedenis gelezen). De lunchpauze was zo gezellig dat het opeens al twee uur was. Ik moest heel snel aan het werk want anders zou het weer tien uur worden (ja, dezelfde proef als op dinsdag). Om half zeven is de proef wederom in de vriezer beland.
Inmiddels lijkt het hier echt te gaan afkoelen. Dat was broodnodig, iedereen werd behoorlijk moe van de hitte. Vandaag is het kwik niet meer boven de vijfentwintig graden gekomen en ik kan eindelijk weer eens zonder dat het zweet langs mijn voorhoofd loopt in huis zijn. Het regenen wil overigens nog niet echt (al doen de wimbledon beelden die ook Nederland wel zullen bereken anders vermoeden). Alle regen die valt verdampt direkt weer en de gazonnetjes zijn nog steeds egaal bruin met groene velden klaver en mos. Ik heb al menig klacht van mijn collega’s gehoord.
Zometeen ga ik eens lekker genieten van een afgekoelde slaapkamer. Tot de volgende keer!
groeten
Dorine