Vrijdag de dertiende
Hallo allemaal,
Ik heb een redelijk rustig weekje achter de rug. Op mijn werk was het wederom wachten op een aantal chemicalien die ik had besteld, maar die maar niet binnen wilden komen. Uiteindelijk kwamen ze vanmiddag, dus volgende week kan ik lekker aan de slag op het lab. Deze week heb ik me vooral vermaakt met het lezen van artikelen en het opruimen/ opnieuw inrichten van een gedeelte van het lab en ons kantoor.
Er was wel een hoop goed nieuws deze week. Ten eerste is onze nieuwe postdoc, Alicia, nu eindelijk begonnen. Ze zou eigenlijk al een maand eerder komen, maar omdat haar werkvergunning niet klopte (ze is amerikaans dus die moest aangevraagd worden), werd ze op Heathrow in vreemdelingenbewaring gezet en later op het vliegtuig terug naar Amerika gezet. Vorige week was haar werkvergunning eindelijk in orde en kon ze terugkomen. Afgelopen maandag hebben we daarom een grote herinrichting van ons kantoor gedaan, waardoor er nu een extra bureau in past (en ook staat). Het kostte veel overredingskracht om een aantal collega’s zo ver te krijgen dat ze hun jarenlang opgestapelde troep eens opruimden, maar toen we eenmaal waren begonnen hielp iedereen mee. We hebben met kasten vol papier lopen schouwen, waarvoor er een hoop girlpower nodig was, de heren waren danwel afwezig, danwel opeens erg druk achter de computer. Na drie uur ruimen, sjouwen en stof inademen stond alles weer op z’n plek en de volgende ochtend was Chris (die er niet bij was) erg gelukkig dat het eindelijk gebeurd was.
Woensdag kwam het bericht dat het artikel van Suzie en mij, waarover ik een maand geleden al schreef dat het was geaccepteerd in een belangrijk kankeronderzoektijdschrift, de coverstory wordt van de editie van volgende maand, ik hoop dat we een hardcopy krijgen van het tijdschrift.
Gisteren was het helemaal raak met goede berichten. Chris kreeg bericht dat we een grote subsidie binnengehaald hebben, waardoor er waarschijnlijk weer meer mensen aangenomen kunnen worden. Vervolgens wist hij ‘s middags ook nog eens geld binnen te halen (via het instituut zelf) om het apparaat waar ik op het moment mee werk (de microarray scanner), en wat we voor een halfjaar te leen hebben, daadwerkelijk te kopen. Heel goed nieuws voor mij, want dat betekent dat ik flink wat proeven ermee kan gaan plannen.
Alles bij elkaar was het dus wel taart waard, en die bracht Chris vandaag dan ook mee, dat werd een hele gezellige koffiepauze. Volgende week gaan we ook nog met elkaar lunchen om het te vieren.
Zojuist heb ik nog een poos in de bar op de campus gezeten, er waren finales van de miniolympics (daar heb ik vorig jaar over geschreven, een evenement van het instituut waarbij de acht gebouwen of groepen het tegen elkaar opnemen in allerlei sporten. De finale vandaag betrof het touwtrekken, en ons gebouw won! Ik heb zelf niet meegetrokken, daarvoor waren er zware heren en dames nodig. Het was erg druk, maar omdat het goed weer was, pasten we allemaal op het grasveld voor de bar. Er was eten van de barbeque en alles was leuk aangekleed dus het was erg gezellig,
Nu ga ik mijn feestje voortzetten in IKEA!
groeten
Dorine