Bijna weekend
Hallo allemaal
Het is vrijdagmiddag half vijf plaatselijke greenwich meridian time. Uiteraard zit ik nog op mijn werk, maar er heerst hier een ik-heb-even-geen-zin-meer sfeertje waar ik ook hard aan meedoe. De baas is weg, dus de muizen dansen. Vandaar deze post op deze tijd. Zometeen is er hier een voorjaarsfeest, waar ik samen met Raisa (en misschien nog een paar collega’s) naar toe ga. Gratis drank en pizza, dus het zal vast wel gezellig (en laat) worden. Gelukkig hangen mijn fietslichtjes nog altijd aan mijn tas.
Ze hadden hier trouwens beter een winterfeest kunnen organiseren. Ik had er vanochtend spijt van dat ik mijn winterjas niet had meegenomen. Het was erg koud, nat en de windkracht is minimaal 7. Het is er inmiddels niet beter op geworden en de komende tijd lijkt het alleen maar slechter te worden. Erg vervelend in het weekend. Het is inmiddels al eind mei en ik ben nog net zo wit als in januari. Nu wordt ik in Nederland tegenwoordig alleen maar rood, maar toch. De zon schijnt hier wel, maar alleen als ik de hele dag moet werken. Overigens is dit geklaag over het weer niet oerhollands, mijn achterbuurvrouw Raisa doet er ook hard aan mee. Zij komt uit het noorden van Finland (Oulu, voor de mensen die ooit mijn finlandfoto’s hebben gezien, dat is ongeveer waar wij in de Noordelijke Botnische Golf gezwommen hebben). Het is daar al weken veel warmer dan hier!
Ze schijnen hier overigens last van droogte te hebben (daar heb ik tot nu toe niet veel van gemerkt). De tuinen mogen hier niet meer met een tuinslang besproeid worden, een absolute ramp voor echte Engelsen. Suzie vertelde dat ze nu elke dag het afwaswater loost in de tuin, lijkt me trouwens niet erg bevorderlijk voor de plantengroei. Men denkt hier er zelfs over om nog meer maatregelen te nemen. Bij mij is er inmiddels ook al een watermeter geplaatst, dus vanaf nu moet ik ook op mijn waterverbruik letten (maar dat deed ik toch wel).
Op mijn werk heb ik vandaag alle hondertzestig buisjes voorzien van label en opgestuurd naar de andere vestiging van het instituut alwaar mijn proef zal worden afgehaald. Hopelijk krijg ik begin volgende week de resultaten. Verder was ik zo slim om een opmerking te maken over de enorme hoeveelheid ijs in de vriezer waar alle onvervangbare patientenmonsters bewaard worden. Ik heb al eens meegemaakt dat een vergelijkbare hoeveelheid ijs ‘s nachts de deur van de vriezer openwerkte, waardoor we de volgende morgen alles ontdooid vonden. Bij zulke kostbare monsters als deze leek dat me geen prettig idee. Helaas zorgde deze opmerking ervoor dat ik werd aangewezen om de vriezer te ontdooien, dus gisteren en vandaag heb ik met een karretje vriezerlades heen en weer gesleept naar een veel te kleine -20 kamer in een ander gebouw hier op het terrein. Zo zie je nog eens iets van de wereld. Het verbaasde me trouwens dat de mensen hier geen idee hadden hoe ze handig zo’n vriezer konden ontdooien. Zo vonden ze mijn idee om een bakje te plaatsen onder het gootje onderin de vriezer helemaal revolutionair. Ik vrees dat ik de andere vier vriezers binnenkort ook mag gaan doen (ze wilden ze eigenlijk allemaal tegelijk doen, dat idee heb ik ze maar uit hun hoofd gepraat en dat was goed ook gezien de grootte van de -20 kamer).
Voorlopig weer genoeg gezeur over weer en vriezers (het is allemaal koud). Zometeen ga ik lekker feesten. Als het morgen niet al te slecht weer is zal ik ‘s avonds een bezoekje brengen aan het internetcafe om mijn fietstocht aldanniet boekenleesdag te beschrijven.
groeten
Dorine