Naar huis
Hallo allemaal,
Op de laatste dag van onze vakantie kwam de regen met bakken uit de hemel. Een goede dag om terug naar huis te gaan. Het rustig kabbelende beekje bij ons hotel was in een wilde rivier veranderd. Het was maar goed dat ik sinds Go Ape geen hoogtevrees meer heb, want anders had ik het smalle bruggetje met maar aan één kant een leuning, dat we over moesten om van het hotel naar het parkeerterrein te komen, behoorlijk eng gevonden.
We hadden ‘s ochtends nog wel wat tijd om iets te gaan doen, dus dachten we naar een andere set grotten te gaan, want in grotten was het tenminste droog. Tenminste, dat dachten we. Aangekomen bij de white scar caves, bleek dat er voorlopig helemaal geen rondleidingen waren, omdat het water veel te hoog stond in de grotten. Teleurgesteld zijn we een kopje warme chocolademelk gaan drinken, met het idee om daarna maar door te rijden. Al vrij snel werd er geroepen dat er toch een rondleiding vertrok. Vliegensvlug hebben we onze bergschoenen aangetrokken en zijn we meegegaan. We konden niet de volledige showcave zien, omdat het water op plaatsen nog steeds te hoog stond. Overal stroomde water in de grotten. We liepen op roosters over wat normaal een beekje zou zijn, maar dat was nu een wilde rivier. De grotten waren niet zo mooi als die van Ingleborough, maar al dat water in de grot was toch wel heel bijzonder. Het stroomde van de druipstenen af.
Op het parkeerterrein van de grotten heb ik eindelijk de stoute (of beter gezegd, goede autorij) schoenen aangetrokken en ben ik achter het stuur gaan zitten. Ik had al zeker twee jaar niet meer gereden, en daardoor durfde ik niet meer op de smalle, bochtige weggetjes van the lake District en de Yorkshire Dales te rijden. Nu zouden we redelijk snel op de grote weg zitten, dus dat durfde ik wel. Het was goed om weer eens te rijden, en het was ook de eerste keer dat ik reed in Engeland. Ik heb de auto gereden tot vlakbij Manchester, daar hebben we nog wat gedronken in een saai wegrestaurant. Marieke is verder gereden naar het vliegveld, waar we de auto hebben ingeleverd. We hebben er nog even met elkaar gezeten, voordat Marieke en Paulien richting hun vliegtuig en ik richting mijn trein ben gegaan. Mijn terugreis was voorspoedig. Op het station van Manchester bleek mijn trein naar Londen wat vertraging te hebben, en doordat een trein eerder was uitgevallen waren alle gereserveerde plaatsen vervallen. Gelukkig kon ik toch nog een plekje vinden om te zitten en in Londen aangekomen bleek bijna alle vertraging ingereden te zijn. Ik haalde mijn aansluitende trein aan de andere kant van Londen Centrum gelukkig ruim en iets voor half elf was ik met bagage en al thuis.
Meer foto’s van deze dag staan in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine