deadline
Hallo allemaal
‘T was weer een lekker hektisch dagje vandaag. Er was namelijk een deadline. Nu heb ik normaal niet zo’n probleem met deadlines, mijn werk is meestal wel ruim op tijd af. Deze keer betrof de deadline een samenvatting van mijn onderzoek. Die moest vandaag opgestuurd worden naar de organisatie van een congres in Amsterdam. De samenvatting had ik vrijdag al geschreven en vandaag heb ik nog wat suggesties van de baas verwerkt, dus dat was allemaal ruim op tijd af. Het probleem betrof mijn collega’s. Zonder samenvatting mag je niet naar het congres en per samenvatting mogen er twee mensen naar het congres. Mijn buurman, Richard, die ook een samenvatting schreef en ik hebben dus uitgedokterd wie op welke samenvatting moest, zodat we met vier mensen kunnen gaan. Toen we daar mee klaar waren bleek er opeens een nummer vijf te zijn die mee wilde. Dat was een probleem. Chris, mijn baas is zelf op een congres in amerika. We hebben hem nog gebeld, we belden hem duidelijk uit zijn bed (het was al ochtend in amerika) maar hij was zo ontzettend niet wakker dat hij totaal niet door had wat we wilden. Richard, die meer senior is dan ik riep: “I don’t care” en dus mocht Dorine alles gaan regelen. Ik geloof dat het min of meer gelukt is, al weet ik niet of ze in Amsterdam de constructie die we verzonnen hebben, gaan accepteren. Mijn proeven zijn ondertussen allemaal blijven liggen, zodat ik om half vijf nog aan een grote proef moest beginnen, terwijl even na vijven mijn yoga-les zou beginnen. Ik heb het gehaald, al was het niet de ideale yoga-voorbereiding (wel een nieuw record PCR-en). Na de yoga-les moest ik de samenvatting van het congres nog daadwerkelijk wegsturen via internet, waarbij tot overmaat van ramp bleek dat alle informatie die ik op de website had ingevuld en nagekeken, weer verdwenen was, waardoor ik alles over kon doen. Inmiddels ben ik thuis, heb gekookt, opgeruimd en zelfs afgewassen en heb daarnaast ook nog wat voor de kerk gedaan.
Dat laatste is wel heel leuk, we zijn namelijk bezig met het organiseren van een reis met mensen uit de kerk naar Iona, een oecomenisch klooster op een klein eilandje voor de kust van Schotland. Het is een beetje vergelijkbaar met Taizé, waar ik al vele keren geweest ben. Er zijn al veel enthousiaste reacties vanuit de kerk, dus ik denk dat het ons wel gaat lukken om een groep bij elkaar te krijgen.
Nog maar zevenenhalve maand wachten voordat ik er heen mag…
groeten
Dorine