donderdag
Hallo allemaal,
Ik ben gisteren zowaar vergeten iets te schrijven hier! Ik had dan ook een hele drukke werkdag overdag waarbij ik echt van de ene proef naar de andere moest rennen. Ook thuis moest ik nog redelijk wat doen in huis om het in enigszins fatsoenlijke staat achter te kunnen laten.
Vandaag was rustiger, zeker ook omdat ik het zekere voor het onzekere had genomen en al om half acht vanochtend was begonnen. Ik bleek mijn proeven iets te ruim gepland te hebben, dus om elf uur was ik al klaar met labwerk. Helaas waren de resultaten niet erg bevredigend. Een paar weken geleden heb ik redelijk wat geschreven over een proef die besmet was met vreemd DNA. Vorige week bleek, na de proef een aantal weken niet gedaan te hebben, dat de besmetting verdwenen was (het even laten rusten van zo’n proef is vaak de beste manier om het probleem op te lossen). Tot nu toe had ik de proef alleen maar op testmonsters gedaan, maar gisteren heb ik eindelijk de monsters waar het ons om gaat tevoorschijn gehaald. Vanochtend kreeg ik de uitslag en toen bleek dat de kwaliteit van de monsters (die al even in de vriezer stonden) waarschijnlijk zo slecht is dat de proef daardoor nagenoeg is mislukt. Helaas. Ik ben al een paar weken aan het nadenken om het mutante DNA/RNA/eiwit op een andere manier op te sporen en daar ga ik nu volgende week maar eens mee aan de slag.
Verder heb ik me deze week flink ingelezen op de nieuwe wet in Engeland over het opslaan van menselijk weefsel. Die wet wordt morgen van kracht en er verandert nogal wat tenopzichte van hiervoor en zeker ten opzichte van de wetgeving in Nederland die ik gewend was. Vandaag hebben we ook nog een bijeenkomst gehad waarop alles nog eens uitgelegd is. Het komt er voornamelijk op neer dat we monsters die vanaf 1 september worden afgenomen voor de diagnostiek (het onder de microscoop bekijken wat voor soort tumor een bepaalde patient heeft), en die daarna worden opgeslagen in het archief van de patholoog, niet meer zonder toestemming van die patient uit dat archief gehaald mogen worden. Tot nu toe was dat wel zo, omdat het om hele kleine stukjes weefsel ging. Dit betekent in praktijk dat we nu toestemmingsformulieren moeten gaan sturen naar de ziekenhuizen waar onze monsters vandaan komen. Dit is wat meer werk, maar het is wel goed denk ik. Een aantal jaren geleden was het ook in Nederland groot nieuws dat een Nederlandse chirurg zonder toestemming van de ouders, hersenen van overleden kinderen verwijderd en opgeslagen had. Deze hele wet is naar aanleiding van dit incident gekomen.
Verder kwam vandaag ook het nieuws dat vanaf morgen mijn bureau op mijn werk vergeven is aan iemand van een andere afdeling. Ik wist dat dat vroeg of laat ging gebeuren, maar we dachten dat het wel november zou worden en dat er dan ergens anders op de afdeling wel weer een bureau vrij zou zijn. Helaas werd vandaag (lekker op tijd) gemeld dat er morgen op die afdeling een nieuwe persoon gaat beginnen, die mijn bureau gaat krijgen. Natuurlijk is mijn baas meteen flink gaan onderhandelen en het resultaat is dat onze afdeling een klein kamertje aan de andere afdeling geeft waar die nieuwe persoon en ook mijn buurvrouw (van dezelfde afdeling) heen verhuizen. Dat kan echter niet op stel en sprong, dus moet ik mijn bureau compleet ontruimen en mijn spullen tijdelijk neerzetten op het bureau van een collega die op vakantie is. Over ongeveer een week verhuizen dan die nieuwe persoon en mijn buurvrouw naar het andere kamertje en kan ik mijn eigen bureau weer inruimen. Naast mij krijg ik dan de postdoc van onze afdeling die in het andere kamertje huist. Dat is geen slechte ruil, want mijn huidige buurvrouw is van het type dat nooit groet, minimaal twee uur per dag aan de telefoon hangt en boterhammen met stinkvis eet achter haar bureau (ik lust best vis, maar als ik net gegeten heb, zit ik niet graag in een vislucht, bovendien, we hebben een prachtige kantine beneden). Richard, de postdoc die er straks komt, is een beetje een wereldvreemd figuur, maar ik kan goed met hem overweg. Helaas blijft de buurman aan de andere kant, of beter gezegd, de enorme laserprinter van de afdeling die veel lawaai maakt (en vermoedelijk ozon uitstoot) wel op zijn plek.
Nu ga ik snel mijn bureau ontruimen en mijn computer ontkoppelen en dan vertrek ik over een uur richting Nederland!
groeten
Dorine