Gibraltar
hallo allemaal,
Een wat late post over mijn vakantie in Gibraltar. Het kost tijd om 800 foto’s uit te zoeken! Eind april ben ik met Robert en Roberts vader, Mike, een week naar Gibraltar geweest. Gibraltar is de plaats waar Robert’s moeder geboren en opgegroeid is en er woont nog steeds veel familie.
Even voor de goede orde: Gibraltar is een kleine landtong in het zuidpuntje van Spanje. Het is zeer strategisch gelegen, het overziet de straat van Gibraltar met aan de overkant Marokko. Elk schip dat de Middellandse Zee op wil varen vanaf de Atlantische Ocean moet door deze zeestraat. De strategische positie maakte Gibraltar zeer gewild bij allerlei naties, en uiteindelijk is het in de zeventiende eeuw veroverd door Nederland en Engeland, waarna het bij de unie van Utrecht geschonken is aan Groot-Brittannie. Daar hoort het nu nog steeds bij, alhoewel je op straat meer Spaans dan Engels hoort.
Het had overigens weinig gescheeld of we hadden vakantie gevierd in Engeland, een ijslandse vulkaan gooide bijna roet (en as) in het eten. Uiteindelijk zijn we met een beetje vertraging toch op Gibraltar geland. Dat was al een hele prestatie want de landingsbaan (startend en eindigend in zee) was nou niet bepaald lang.
Na aankomst hebben we Gibraltar een beetje verkend en gingen we eten bij een nicht van Roberts moeder. De hele familie was uitgenodigd! Het was heel gezellig en ik voelde me onmiddelijk welkom.
Als voorwaarde voor een vakantie op Gibraltar had ik gesteld dat ik de rots wilde beklimmen. Zo gezegd zo gedaan. De wandeling begon met een flink eind lopen door het stadje. Heel veel auto’s, uitlaatgassen, asfalt en appartementenblokken, voornamelijk op ingepolderd land (met dank aan de Nederlanders). Dat krijg je als veel te veel mensen op een kleine landtong propt. Gelukkig bleek er aan het einde van het stadje voornamelijk natuurgebied te zijn. De hordes toeristen die Gibraltar per cruiseschip aandoen worden in kleine busjes de rots opgereden. Die route hebben wij dus niet genomen. Er bleek ook een voetpad de rots op te zijn, een zeer aangename verrassing. Het heeft in de winter opvallend veel geregend in Zuid-Spanje (wij troffen de eerste goede week) en dus waren er overal bloemen, teveel soorten om allemaal te fotograferen. Een prachtige route, maar wel een pittige klim! Op de top hebben we gepicknickt en op de weg naar beneden hebben we nog een prachtige druipsteengrot aangedaan.
Ook hebben we de enige wilde apen in europa bewonderd (berbermakaken), al waren ze niet verschrikkelijk wild! Terug in het appartement hebben we de vermoeide spieren nog even in het zeer luxe zwembad van het complex gestrekt.
De volgende dag hebben we de botanische tuinen van Gibraltar bezocht, een heerlijke rustige plaats in het stadje! ‘s Middags waren we uitgenodigd voor een tuinfeest van familie van Robert in een buitenhuis in Spanje. We werden netjes opgehaald bij het appartement en kregen eerst nog een autotoer rond Gibraltar waarbij we ook op het uiterste zuidpuntje zijn geweest. Daarna zijn we de grens overgereden en hebben we in Spanje in een visrestaurant gegeten. De vis was net uit zee en smaakte geweldig! Hierna zijn we doorgereden naar het buitenhuis, in een buitenwijk van La Linea, het stadje aan de andere kant van de grens met Gibraltar. Het was ontzettend gezellig! We kregen heerlijk eten voorgeschoteld, waaronder een Paella. Ik heb goed opgelet hoe ze die maakten, ik kan het nu ook (al zal het zeer veel moeite kosten om hier in Londen schelpdieren en garnalen van dezelfde kwaliteit als daar te vinden).
Na een paar dagen Gibraltar werd het thuis voor een excursie naar een Spaanse stad. Vanuit Algeciraz, een stad in Spanje aan de andere kant van de baai tegenover Gibraltar, bleek er twee keer per dag een trein te gaan naar Granada. Dat was een stad die ik graag wilde zien, dus zo gezegd, zo gedaan. De zelfde achternicht van Robert die ons in haar buitenhuis had uitgenodigd, heeft ons afgezet in Algeciraz. Van daar hebben we vierenhalf uur getreind door Andalusie, we hadden prachtig uitzicht!
In Granada hebben we al snel een hotel gevonden en hebben we de avond gebruikt om de binnenstad te verkennen. Dat werd vooral beperkt tot de middeleeuwse wijk Albaicin, smalle straatjes steil omhoog tegen een heuvel op, met overal witte oude huizen en oude kerkjes. Een heerlijke plek! Nadat het aanvankelijk wat miezerde, werd het al snel prachtig weer, dus we konden heerlijk eten in de tuin van een restaurant, met prachtig uitzicht op het wereldwonder van Granada, het Alhambra.
Het Alhambra moest natuurlijk bekeken worden de volgende dag. Gelukkig had ik van te voren kaartjes geboekt, want het was druk en voor het meest spectaculaire deel waren er maar beperkt kaarten beschikbaar. Het Alhambra is in de veertiende eeuw gebouwd door de Moren, en later aangepast door Karel de Vijfde. Veel van de oorspronkelijk Moorse paleizen zijn in die periode afgebroken, maar een paar staan er nog overeind. Dit zijn de Nasrid paleizen, van binnen adembenemend mooi en heel on-europees.
Helaas stond het meest spectaculaire gedeelte in de steigers, maar de rest was ook prachtig. We hebben er absoluut van genoten! Ook de andere gedeeltes van het Alhambra waren prachtig, vanaf de torens hadden we uitzicht op de Sierra Nevada, een hooggebergte tegen de kust aan. Het was nog behoorlijk wit!
‘s Middags hebben we nog de kathedraal bekeken, een barokgebouw dat na het Alhambra erg tegenviel. Doe mij maar een Engelse kathedraal. Hierna zijn we weer terug op de trein gestapt, om rond elf uur ‘s avonds weer in Gibraltar te arriveren, deze keer te voet. Te voet de grens over is overigens wel speciaal, de grens is niet zo bijzonder, maar direct na de grens ligt het vliegveld en we moesten te voet de landingsbaan oversteken!
Op onze laatste volle dag hebben we een dolfijnensafari gedaan. Die zou oorspronkelijk anderhalf uur duren, maar omdat we bijna tot Marokko moesten varen om dolfijnen te zien, duurde het wel drie uur! We moesten er dus even op wachten, maar uiteindelijk waren de dolfijnen de moeite waard!
Ze zwommen onder de boeg van de boot en waren dus heel goed te zien! ‘s Avonds waren we wederom uitgenodigd door familie van Robert, een aantal nichten van Roberts moeder die weer voor heerlijk eten hadden gezorgd!
De volgende ochtend hebben we snel nog even op het strand van Gibraltar gekeken, voordat we naar het vliegveld moesten. Inmiddels was in heel Gibraltar de stroom uitgevallen, en die was nog niet terug toen wij op het vliegveld waren. Toch zijn we uiteindelijk, na een handmatige bagagecontrole, terug naar Engeland gevlogen. Het einde van een heerlijke vakantie! Ik heb nog wat meer foto’s in mijn fotoalbum gezet:
groeten
Dorine