By
dorine on August 24th, 2008
Posted in Nieuws | Comments Off on The Peak District
Hallo allemaal,
Eén van de gebieden in Engeland die ik nog niet gezien had is the Peak District, een prachtige heuvel (berg) rug midden tussen miljoenensteden zoals Manchester en Sheffield. Daar moest hoognodig verandering in komen, bovendien kon het mooi gecombineerd worden met de verjaardag van Roberts zus die daar woont. In het augustus bank holiday weekend zijn we dus voor drie dagen afgereisd naar het midden van Engeland.
Roberts zus woont in Chesterfield, een plaats die ongetwijfeld een prijs zal winnen voor de meest scheve torenspits
Omdat het voor de verandering eens een keer mooi weer was (nou ja, mooi, na een ongelooflijk natte zomer vind je 20 graden en af en toe zon al heel wat) hebben we heel wat afgelopen. Op zaterdag zijn we in de buurt van Chesterfield gebleven, waar het nog niet heel erg bergachtig is (maar wel hoger dan de toppen in Limburg). We hebben er een heerlijke wandeling gedaan met Roberts zus Paula, haar man Mark en hun zoontje Joshua (10).
We genoten van de prachtige vergezichten.
Onderweg zagen we veel vogels, waaronder deze bosuil
Na een hele zomer regen is Engeland erg groen! We genoten in een cafeetje nog van een lokale specialiteit, oatcake (een havermoutpannekoek) met kaas en cranberrysaus, erg lekker.
Joshua was zo lief om deze foto van Robert en mij te nemen.
Op de terugweg hebben we een ommetje gemaakt over de moors (de heidevelden).
De hei stond in bloei, een prachtig gezicht, overal zag je paarse heuvels. ‘s Avonds zijn we nog naar de lokale kermis geweest en hebben we lekker met elkaar pizza gegeten.
De volgende dag zijn Robert en ik er samen opuit getrokken, naar het hart van the Peak District. Daar hebben we een heuvel genaamd Mam Tor beklommen.
In vergelijking met Snowdon was het niets, zo’n 500 meter, maar het was toch een aardig steil klimmetje. Onderweg hadden we wel prachtig uitzicht over het omliggende landschap (dat was dan wel een stuk beter dan Snowdon).
.
Bovenop de heuvel hebben we heerlijk gepicknickt in de zon. Op de terugweg hebben we nog even rondgekeken in het plaatsje Castleton bij Mam Tor, dat vooral gekenmerkt werd door busladingen toeristen.
Terug hebben we weer een ommetje gemaakt door de heidevelden, we hadden er nog geen genoeg van. Helaas bleek dat we er niet makkelijk op konden wandelen.
Daar kwam de laatste dag verandering in. Met Paula, Mark, Joshua en hun dochter Elisabeth hebben we toen gewandeld bij Curbar Edge, een hoge rotsrichel vlak bij Chesterfield
Het was hier genieten van de hei die in bloei stond. Na een korte wandeling zijn we weer richting Londen gereden.
groeten
Dorine
By
dorine on August 7th, 2008
Posted in Nieuws | Comments Off on Norfolk
Hallo allemaal,
Na eerdere vakanties in Wales en Schotland dit jaar, ontbrak Engeland nog in het rijtje. Dat hebben Robert en ik afgelopen weekend rechtgezet. Op donderdagavond laat besloten we dat de bestemming Norfolk werd, puur omdat dat gebied nog een enigszins fatsoenlijke weersvoorspelling had. Ook omdat we allebei nog niet in East Anglia, de oostkant van Engeland, waren geweest.
Na jarenlang in hotels, bed and breakfasts en vakantiehuisjes vakantie gevierd te hebben, mocht ik nu eindelijk weer eens kamperen! Een maand eerder hadden we een prachtige nieuwe tent gekocht en veel andere kampeerspullen hadden we her en der geleend, of bezaten we al. Ooit vroeger ben ik met slechts een gevulde rugzak gaan kamperen, maar nu lag de auto geheel vol, stoelen, een tafel, een mega piepschuim box die als koelbox moest fungeren: we waren op alles berekend (behalve op regen, we waren de paraplu vergeten, niet heel handig in Engeland).
Na een uur of vijf rijden kwamen we op onze bestemming aan, een camping in de bossen van West Runton, een plaatsje aan de noordkust van Norfolk, twintig minuten lopen van zee. Het was droog weer, dus we konden ruim de tijd nemen voor het opzetten van de tent. Die tijd was ook wel nodig, want de haringen bleken vanwege veel rotsen in de grond niet makkelijk te plaatsen. Nadat de tent stond moest ook het antieke campinggasstel van Roberts ouders getest worden. Het werkte nog prima! Na een heerlijk potje pasta hebben we nog wat bier gedronken in de plaatselijke pub en daarna was het campingbedtijd, waar overigens de hele camping zich prima aan hield, om elf uur was het stil.
De volgende dag begon droog, maar dat duurde niet lang. Na het ontbijt begon het te regenen, en dat hield voorlopig niet meer op. We zijn Cromer, de dichtstbijzijnde grote plaats maar gaan verkennen. Er bleek een pier te zijn, met een reddingsbootmuseum dat best interessant was. Verder was het vooral over de hoofden van andere toeristen lopen, dus nadat we boodschappen hadden gedaan, zijn we teruggegaan naar de camping waar het langzaam weer droog werd.
‘s Middags zijn we het strand maar eens gaan verkennen. Het bleek bezaaid te zijn met zeesterren!
Het was een rotsstrand dat niet zo heel erg interessant was. Omdat het weer ook niet geweldig was, zijn we maar verder gereden. Onderweg kwamen we een natuurgebied vol met vogels en schuilhutten tegen, daar zijn we uiteraard gestopt.
Behalve deze kievit zaten er ook grauwe ganzen, kokmeeuwen, kluten, blauwe reiger, zilverreiger, strandlopers, groenpootruiters en bruine kiekendieven (die al het gevogelte dat in het water dreef regelmatig in beroering brachten). Met een heerlijk zonnetje erbij was het er goed toeven.
Na de vogels hebben we nog wat rondgekeken in kustplaatsjes, sommige heel toeristisch en andere vrijwel uitgestorven. ‘s Avonds hebben we met uitzicht op een prachtige zonsondergang nog heerlijke vis en zeevruchten gegeten in Sheringham, een andere grote plaats in de buurt van de camping.
De volgende ochtend begon met veel regen. In de regen naar de douche rennen, in de regen een omelet maken en dat vervolgens in de auto opeten: het echte campinggevoel! Net toen we hadden besloten om dan maar naar Norwich te gaan omdat we daar tenminste dingen overdekt konden doen, werd het droog en kwam de zon door. De plannen werden uiteraard veranderd en een uur later stonden we gehuld in zwemkleding met badlakens en zonnebrandcreme op het strand.
Uiteraard verdween toen de zon, maar het bleef toch redelijk aangenaam, we hebben zelfs nog in de Noordzee gezwommen! Die was overigens nu een stuk warmer dan toen ik er in mei aan de andere kant inlag. Na een aantal uren zijn we weer teruggegaan naar de camping, omdat we ook nog wel wat wilden wandelen. Toen we bepakt van de camping afliepen, besloten de wolken dat het nu tijd was om alle regen te laten vallen. Aangezien we geen zin hadden om in een hoosbui te lopen, zijn we dus maar teruggegaan naar de tent, en hebben we in de auto wat gelezen.
Toen het weer enigszins droog was, was het inmiddels ook etenstijd en al te donker om nog te gaan lopen. We hebben de wandeling dus maar weer beperkt tot de pub (20 minuten) waar we heerlijk pubfood gegeten hebben. De wandeling terug was minder aangenaam, inmiddels goot het weer.
Groot was dan ook onze opluchting toen we de volgende ochtend wegens oververhitting vroeg onze tent moesten verlaten: de zon scheen! Na een lekker ontbijt hebben we ons weer naar het strand begeven, deze keer een strand wat verder weg, maar wel een echt zandstrand. Uiteraard verdween de zon achter de wolken zodra we het zand betraden. Het was er heerlijk rustig. Al vrij snel kwamen we erachter waarom: het hele strand was vergeven van vliegjes, vliegen en ander ongedierte. We konden er wel heerlijk zwemmen, dus we zijn er toch een aantal uur gebleven.
Hierna zijn we nog een rondje gaan rijden, ik wilde graag the Broads zien, een gebied met veel waterwegen. Dit bleek opvallend veel op Nederland, bijvoorbeeld de Alblasserwaard te lijken!
Er waren zelfs molens. We hebben er over wat kleine weggetjes gereden, veel water gezien en heerlijk gegeten op een terras aan het water.
De volgende ochtend scheen de zon weer, wat heel fijn was want de tent droogde op die manier, zodat we hem droog konden inpakken. Pas toen de tent geheel ingepakt in de auto lag begon het te regenen! Tijd om naar huis te gaan. Dat hebben we overigens wel gedaan via Ely, een stadje dat vroeger op een eiland in de moerassen lag (die moerassen zijn inmiddels met behulp van Nederlandse ingenieurs drooggelegd). Ik wist dat in Ely een prachtige oude kathedraal stond en die wilde ik zien. Die kathedraal viel absoluut niet tegen, één van de mooiste die ik de laatste jaren gezien heb. Het is een hele oude kathedraal, gebouwd in de elfde eeuw in de romaanse (norman) stijl. Die stijl is grotendeels onveranderd gebleven, alleen toen de middentoren instorte in de dertiende eeuw is er een gotische achthoekige koepel bovenop gezet.
Omdat we voor de spits thuis wilden zijn, hebben we niet al te lang rondgekeken in Ely. Uiteindelijk kwamen we toch nog in de spits terecht, maar die viel erg mee, geen files zodat we lekker konden doorrijden. Inmiddels zijn alle campingspullen weer opgeruimd en ben ik weer aan het werk!
Meer foto’s van deze vakantie kun je vinden in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine
.
