donderdag
Hallo allemaal,
Inmiddels staat het hele verslag van mijn Wales vakantie online, en staan er ook een hoop foto’s in mijn fotoalbum. Tijd voor een nieuwe vakantie!
groeten
Dorine
weer thuis
Hallo allemaal,
Na een paar weekjes weg ben ik inmiddels weer thuis en aan het werk. Op mijn werk staan de komende twee weken in het teken van een grote beurs die aangevraagd moet worden. Mijn baas heeft zich opgesloten in zijn kantoor om te schrijven, wij kunnen niet veel meer doen dan hem vooral niet storen. Als we de beurs binnenhalen (dat weten we pas in januari), krijg ik waarschijnlijk contractverlenging, iets wat ik graag wil. Ook mijn baas kan dan blijven, net als twee collega’s en we krijgen er dan ook nog twee nieuwe mensen bij. Er staat dus veel op het spel en daarom zijn we op het moment redelijk stil op het kantoor…
Hieronder volgen de verslagen van wat ik afgelopen weken gedaan heb…
groeten
Dorine
Naar huis
Hallo allemaal,
Op de laatste dag zaten we al redelijk vroeg aan het ontbijt.
Dit was het uitzicht vanaf onze ontbijttafel, niet verkeerd! Hierna zijn we terug gaan rijden naar Cardiff, wat nog een flink eind was. Hessel, Paulien en Marieke hebben me afgezet in de binnenstad bij het station, waarna ze doorgereden zijn naar het vliegveld. Ik heb lang gewacht op het station, want de treinen hadden enorme vertragingen. Uiteindelijk was ik pas rond half elf ‘s avonds in Sutton op het station, waar ik opgehaald werd door mijn lief!
groeten
Dorine
Mount Snowdon
Hallo allemaal,
Op de laatste volle dag van de vakantie moest hij er dan toch aan geloven: mount Snowdon, de hoogste berg van Wales (1085 meter) moest beklommen worden door Hessel en mij. Terwijl Marieke en Paulien nog wat meer kastelen aftoerden hebben Hessel en ik ons afgebeuld op de hellingen van Snowdon. We startten in de regen, en die regen is ook niet meer opgehouden.
In het begin liepen we redelijk vlak langs wat meertjes, en hadden we ook nog wat uitzicht. Hierna echter ging het steil omhoog de wolken in. Het pad was niet goed aangegeven, en in de dikke mist zijn we meerdere keren misgeklommen. Het was echt handen en voetenwerk. Het laatste stukje was weer wat vlakker, maar wel volledig onbeschut. In de stromende regen en harde wind zijn we naar de top gelopen
Hessel op Snowdon
Ik op Snowdon. Lang hebben we er niet gestaan, we waaiden bijna van de berg af! Het was een zware klim, vooral door de slechte weersomstandigheden, maar het was toch wel heel goed om bovenop te staan! Via een ander, minder steil pad zijn we teruggelopen naar Llanberis, een toeristisch plaatsje waar we in een hotel onze verkleumde ledematen wat gewarmd hebben. Mijn regenkleding bleek bepaald niet waterdicht te zijn, en bij Hessel was het niet anders. Alleen mijn (nieuwe) bergschoenen hadden het voorbeeldig doorstaan, mijn sokken waren volledig droog. Even later waren ook Marieke, Paulien en de auto er weer. In het bed&breakfast heb ik in een heerlijk warm bad gelegen, waarna ik me weer een beetje menselijk voelde. ‘s Avonds hebben we nog een heerlijk diner met elkaar gehad in een leuk restaurant, daarna sliepen we de laatste nacht in een vreemd bed.
groeten
Dorine
Kasteel en mijn
Hallo allemaal,
De volgende dag was het weer in Snowdonia niet veel beter, dus we besloten onze kastelentocht uit te breiden met het beroemdste kasteel van Wales, Caernarfon castle.
Dit kasteel was heel wat imposanter dan Harlech, en omdat de zon hier wel scheen konden we het ook wat beter bekijken. Heel veel verborgen gangen, kamers, torens om te beklimmen, kortom een echt kasteel!
Hierna zijn we terug Snowdonia ingereden waar het ook meteen weer begon te regenen. Omdat we geen zin hadden in nattigheid, hebben we ons ondergronds begeven, in een leisteenmijn. De rit de mijn in (30 meter onder de grond) was wel interessant, maar verder viel het toch een beetje tegen. Geen gids, alleen een bandje dat afspeelde in de diverse gangen en zalen.
Boven de grond bleek het min of meer droog, dus zijn we nog wat watervallen gaan bekijken. Leuk maar wel heel toeristisch.
‘s Avonds hebben we nog wat rondgekeken in Betws-y-Coed, een van de meest toeristische plaatsjes van Wales. Ook vonden we hier een pub met heerlijk eten. Er staan nog een paar meer foto’s van deze dag in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine
Naar noord-Wales
Hallo allemaal,
Na al het vogelgeweld hebben we de kust van Wales verlaten. Een lange autorit leidde ons naar het noorden van Wales. Onderweg hebben we nog een bezoek gebracht aan Harlech Castle
Harlech castle is een van de vier grote kastelen die door de Engelse koning Edward de eerste zijn gebouwd in de twaalfde eeuw om opstanden van de Welshmen te onderdrukken. Het is nog steeds een imposante ruine, al bleek er niet veel dak meer te zijn (het regende).
Aangezien de regen bepaald niet minder werd, zijn we maar snel verder gereden naar ons bed en breakfast, een oude kerk. Een hele leuke lokatie, midden in Snowdonia, het gebied met de hoogste bergen van Wales.
Na een bezoek aan de lokale pub voor een hapje te eten moest natuurlijk het plan voor de volgende dag gemaakt worden. Dat gaat natuurlijk het handigst met een kaart!
groeten
Dorine
Skomer Island
Hallo allemaal,
Na de boottocht rond Pembrokeshire hadden we nog niet genoeg van eilanden en zeker nog niet van vogels. Vandaar dat ons volgende doel Skomer Island is, een eiland ongeveer net zo groot als Ramsey aan de andere kant van st Bride’s bay. Per dag worden er maar 250 mensen toegelaten, dus het was gokken of we op tijd zouden zijn. Toen we aansloten in de rij bleken we nummer 243 t/m 246 te zijn, we hadden dus heel veel geluk! Een klein propvol bootje bracht ons naar het eiland. Daar hebben we al redelijk snel geluncht. Hessel en ik zijn hierna rond het eiland gelopen, terwijl Marieke en Paulien het rustig aangedaan hebben.
Skomer is een prachtig eiland vol met grillige kliffen aan de kust. Er zijn erg veel vogels, we hebben zelfs een uil gezien.
Maar we waren voor één speciale vogel gekomen: de papegaaiduiker (puffin), die ik al eerder had ontmoet tijdens mijn avonturen op Iona en Staffa. Op Staffa zaten er aardig wat puffins, maar het was niets vergeleken met Skomer, we hebben er duizenden gezien.
Al vrij snel is er geen kunst meer aan om stilzittende puffins van dichtbij te fotograferen, dus toen werden vliegende puffins het doelwit.
Prachtige beesten, die papegaaiduikers, ook nu heb ik weer ruim honderd foto’s gemaakt. Ook Hessel, en Marieke en Paulien die we inmiddels weer tegen waren gekomen genoten.
Aan het eind van de middag mochten we weer in de rij voor de boot. Geen straf, want overal rond de trap waar we zaten te wachten zaten papegaaiduikers en andere vogels.
Hier nog een foto van de hele familie alk, van links naar rechts gewone alk, zeekoet en papegaaiduiker. Door de baai vol drijvende en vliegende vogels zijn we weer teruggevaren naar het vasteland. Een geweldige dag. Uiteraard staan er meer fotos van deze dag in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine
naar Pembrokeshire
Hallo allemaal,
Eén van de mooiste stukjes kustlijn van Groot-Brittannië is de Pembrokeshire coast. Die was dan ook in onze reisplannen opgenomen. ‘s Ochtends hebben we eerst nog wat aardbeien geoogst op de doe-het-zelf aardbeienboerderij van de buren van onze B&B.
Hierna zijn we doorgereden naar st Davids, een stadje in het uiterste westpuntje van Wales. Een klein stadje met een grote kathedraal.
Deze moest natuurlijk bekeken worden, van binnen en van buiten. Het was een bijzonder mooie kathedraal, middeleeuws met veel normandische kenmerken (normandisch is vergelijkbaar met onze romaanse bouwstijl, in tegenstelling tot gotisch, wat een latere bouwstijl is). We hebben er een flinke poos rondgelopen, en ook nog the Bishops Palace bekeken.
Aangezien het mooi weer was, werd er besloten om ‘s avonds nog iets buiten te doen, en de keuze viel op een boottocht rondom Ramsey Island, een eiland net buiten de kust van st Davids. In het haventje bleek dat we met een echte speedboot zouden gaan! Al vrij snel kamen we de eerste beestjes tegen:
Echte Jan van Genten! Onze gids legde ook meteen uit, dat als je Jan van Genten rond ziet cirkelen boven zee, je ook de zee zelf in de gaten moet houden, omdat daar nog al eens bruinvissen rondzwemmen. De Jan van Genten komen af op de door de bruinvissen naar bovengejaagde vis. En inderdaad zagen wij al snel de beestjes duiken, een prachtig gezicht. Meer beestjes volgden: zeehonden, alken, zeekoeten, stormvogels en de noordse pijlstormvogel waarvoor alle vogelaars in onze boot naar hun camera grepen.
De rotsen vol met vogels (en vogelpoep) waren spectaculair, helaas was het te donker voor echt goede foto’s, maar we hebben genoten van het geluid!
Ook de snelheid was af en toe spectaculair, een heerlijke boottocht. Terug aan wal zijn we naar ons volgende hostel gereden, een verbouwde boerderij aan de kust.
Een aantal foto’s van deze dag kun je vinden in mijn fotoalbum.
groeten
Dorine
Gower Peninsula
Hallo allemaal,
De volgende dag zijn we het schiereiland verder gaan verkennen. Vlakbij onze bed&breakfast was een geweldig strand, Port Eynon beach, maar omdat het niet echt strandweer was (wel droog overigens) en er ook nog eens voor adders gewaarschuwd werd, zijn we er niet al te lang gebleven. We zijn doorgereden naar het uiterste puntje van het schiereiland, Wurms Head.
Dit is een rotsenformatie die een beetje op een drakenkop lijkt, vandaar de naam. Met eb kun je ernaartoe lopen over een glibberig rotspad. Marieke had een paar weken terug haar enkelbanden afgescheurd, dus die kon niet mee en ik ben bij haar gebleven, Hessel en Paulien zijn naar de rotsen geglibberd.
Met Marieke heb ik een klein stukje gelopen langs de rotskust van de Gower. Daar was het ook erg mooi, prachtige kustlijnen met een hoop bloemen en vogels. Inmiddels was zowaar de zon gaan schijnen, dus daar hebben we ook veel van genoten.
Nadat Hessel en Paulien weer terugwaren zijn we in de auto gestapt en naar de volgende bezienswaardigheid gereden, een heus hunebed. Dat bleek toch een beetje tegen te vallen, we konden het hele ding eerst niet vinden, pas toen ik op een heuvel geklommen was zag ik het liggen, een paar op elkaar gestapelde stenen, in Drenthe kun je veel mooiere hunebedden vinden. Wel bleken we vanaf dat punt een mooi uitzicht op 3 Cliffs Bay, een beroemde en hele mooie baai omzoomd door rotsen, te hebben.
Na een lekker diner in een lokale pub waar we en passant ook nog iets meekregen van de Wimbledonfinale, hebben we in de B&B nog genoten van de zes puppies die daar in de garage rondsprongen.
groeten
Dorine
Naar Wales
Hallo allemaal,
Eenmaal terug uit Chicago ben ik nog geen 24 uur thuis geweest. Er stond namelijk weer een vakantie op stapel. Al sinds jaar en dag ga ik in de zomer een poosje weg met Hessel, Marieke en Paulien, of met sommige van hen. Dit jaar bleek Pauliens enige stuk zomervakantie in haar coschappen samen te vallen met mijn congres in Chicago, zodat de enige optie was om direkt aansluitend voor een week weg te gaan. De keuze viel dit jaar al redelijk snel op Wales, één van de gebieden in Groot-Brittanië waar ik nog niet geweest was.
Op zaterdagochtend ben ik dus al op tijd met de trein naar Cardiff gegaan, waar ik Hessel, Paulien en Marieke rond lunchtijd heb ontmoet. We zijn daar eerst Cardiff Castle gaan verkennen, een imposant kasteel in het centrum van de stad. Vooral het gemeubileerde gedeelte was indrukwekkend, net een sprookjespaleis.
Hierna zijn we met de gehuurde auto naar Cardiff Bay gegaan, een gezellig uitgaansgebied met veel restaurantjes. Van het gezellige hebben we niet veel gezien, de regen kwam met bakken uit de hemel, dus we zijn het eerste beste restaurant ingedoken om een hapje te eten. Hierna zijn we doorgereden naar het Gower schiereiland aan de zuidkust, waar we een bed&breakfast hadden gereserveerd. We hadden geweldige kamers, één kamer had zelfs een reusachtig bubbelbad in de badkamer. Daar hebben we flink van gebruikgemaakt!
groeten
Dorine